Τον καμαρώνω....

Απλά κοιτάζω τον γιο μου και τον καμαρώνω, τον θαυμάζω , φουσκώνω απο περηφάνεια.
Τον βλέπω να περπατά. Να μεταμορφώνεται σε αγοράκι, εφυγε αυτο το μωρουδίστικο, και κάθομαι χαζεμένη , χαμογελαστή.
Εχει μάθει πολλές κουβέντες.Λογάκια άλλα καθαρά άλλα μασημένα.
Καθε φορα που ανοίγει το στοματάκι του και λεει αυτα τα απεριγραπτα...θέλω να τον γεμίσω τσιμπιες...!
Τι να πω ...δεν τον χορταίνω!!!Μέρα με την μέρα αλλάζει.
Εναι τοσο όμορφος, μια σκέτη γλύκα και τοσο έξυπνος!!
Δεν ειναι το παιδι της κουκουβάγιας, πιστέψτε με .Ειναι αντικειμενικά ενα κουκλί!

Αγοράκι μου σε λατρεύω, να είσαι πάντα καλά!