Ερωτας...Υπάρχει?
Το τελευταίο καιρό αναρωτιέμαι συχνα για τετοιους θέματα.Αναρωτιεμαι αν ειμαι αθεράπευτα ρομαντική, ή αφελής ή τελωσπαντων κολλημένη.
Διαπιστώνω, με μεγαλη ομολογουμένως απογοήτευση, οτι πλεον οι νέοι άνθρωποι δεν σκέφτονται την οικογένεια.Το ολο θέμα το απορρίπτουν. Τον παν ειναι η καριέρα, η καλοπέραση, το χρήμα.
Και εφτασα στο συμπέρασμα λοιπόν οτι οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται.
Και οταν μιλάμε για έρωτα μιλάμε για έρωτα κανονικό.Μιλαμε για καταστάσεις χρώματος ροζ! Κόκκινες, κίτρινες πράσινες πεταλουδίτσες!Μελωδίες αγγελικές! Η καρδούλα να χοροπηδάει, να φεύγει απο την θεση της!
Και αναρωτιέμαι γαι αλλη μια φορά , αν υπήρχε έρωτας δεν θα υπήρχε και η λαχτάρα της οικογένειας? Ετσι δεν ολοκληρώνεται μια αγάπη.Και μην μου πει κανεις οτι αγάπη και έρωτας ειναι δυο διαφορετικά πράγματα.Το ίδιο ειναι, το ένα τρέφει το άλλο!
Οι περισσοτερες σχέσεις είναι εφήμερες , να περάσουμε καλα , να δοκιμάσουμε αυτό αλλα να πάρουμε και λιγο απο το άλλο... και απα πα πα να μην δεχτούμε ουτε μύγα στο σπαθί μας.Ο εγωισμός κυρίαρχος και πανταχού παρών.
Ολα αυτα τα σκέφτεται μια ερωτευμένη εδω και πολλα χρόνια, παντρεμένη λιγο λιγοτερα και μητέρα ενος αξιολατρευτου παιδιου.
Αν διαβάσετε το ποστ , δηλώστε την παρουσία σας..!
Δεκτά ολα τα σχόλια, ερωτευμένων και μη!!
ΥΓ : Σήμερα ειμαι χαρούμενη και ασχολούμαι με τον έρωτα διοτι εχουμε προοδους στο θεμα του παιδικού σταθμού.Ειχαμε λιγοτερα κλαματα.Ειδομεν.
Διαπιστώνω, με μεγαλη ομολογουμένως απογοήτευση, οτι πλεον οι νέοι άνθρωποι δεν σκέφτονται την οικογένεια.Το ολο θέμα το απορρίπτουν. Τον παν ειναι η καριέρα, η καλοπέραση, το χρήμα.
Και εφτασα στο συμπέρασμα λοιπόν οτι οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται.
Και οταν μιλάμε για έρωτα μιλάμε για έρωτα κανονικό.Μιλαμε για καταστάσεις χρώματος ροζ! Κόκκινες, κίτρινες πράσινες πεταλουδίτσες!Μελωδίες αγγελικές! Η καρδούλα να χοροπηδάει, να φεύγει απο την θεση της!
Και αναρωτιέμαι γαι αλλη μια φορά , αν υπήρχε έρωτας δεν θα υπήρχε και η λαχτάρα της οικογένειας? Ετσι δεν ολοκληρώνεται μια αγάπη.Και μην μου πει κανεις οτι αγάπη και έρωτας ειναι δυο διαφορετικά πράγματα.Το ίδιο ειναι, το ένα τρέφει το άλλο!
Οι περισσοτερες σχέσεις είναι εφήμερες , να περάσουμε καλα , να δοκιμάσουμε αυτό αλλα να πάρουμε και λιγο απο το άλλο... και απα πα πα να μην δεχτούμε ουτε μύγα στο σπαθί μας.Ο εγωισμός κυρίαρχος και πανταχού παρών.
Ολα αυτα τα σκέφτεται μια ερωτευμένη εδω και πολλα χρόνια, παντρεμένη λιγο λιγοτερα και μητέρα ενος αξιολατρευτου παιδιου.
Αν διαβάσετε το ποστ , δηλώστε την παρουσία σας..!
Δεκτά ολα τα σχόλια, ερωτευμένων και μη!!
ΥΓ : Σήμερα ειμαι χαρούμενη και ασχολούμαι με τον έρωτα διοτι εχουμε προοδους στο θεμα του παιδικού σταθμού.Ειχαμε λιγοτερα κλαματα.Ειδομεν.
αναρτήθηκε από το χρήστη AVRA στις
4:53 μ.μ.
14 σχόλια:
Καλημέρα avra,
Δεν ξέρω αν τα σημερινά νέα παιδιά αισθάνονται τον έρωτα.
Σαν ανθρώπινα πλάσματα υποθέτω πως ναι.
Ομως το πρόβλημα είναι ότι τώρα λιγότερο τον αισθάνονται και περισσότερο τον καταναλώνουν.
Τα παλαιότερα χρόνια ζούσαμε αυτές τις ευλογημένες στιγμές με λαχτάρα και αγωνία με ανυπομονησία και ανασφάλειες. Τώρα ενω αισθάνονται ερωτευμένοι προσανατολίζονται περισσότερο προς μια εμμονή στο φαίνεσθαι, στο εξωτερικό περίβλημα.
Ισως γι αυτό οι νέοι να είναι λιγότερο ευτυχισμένοι από τον έρωτα. Κυνηγάνε τον τέλειο αισθητικά σύντροφο χωρίς να ψάχνουν για τον τέλειο σύντροφο για α υ τ ο υ ς.
Το μηλο της έριδας δεν γίνεται ενα άτομο συγκροτημένο (καλά, όσο μπορεί να είναι σε αυτές τις ηλικίες) αλλά ενα άτομο με το τέλειο πακέτο (εμφάνισης/οικονομικής κατάστασης).
Και μόλις το ξετυλίγουν, η απογοήτευση τους κάνει να το πετάνε εύκολα.
Οσο για την οικογένεια και υποθέτω εννοείς οικογένεια με παιδιά, δεν ξέρω.
Στ αλήθεια δεν προτιμώ αυτές τις οικογένειες που ψεύτικοι έρωτες οδηγούν σε προβληματικούς γάμους και παιδιά που βιώνουν διαζύγια.
Ολα αυτά στα λέει μια επίσης σφοδρά ερωτευμένη χωρίς παιδιά που είναι παντρεμένη σχεδόν είκοσι χρόνια.
Ωραίος ο προβληματισμός σου. Συνήθως δεν γράφω εύκολα το πρωί, αλλά πέρασα για μια επίσκεψη αβροφροσύνης και κόλλησα!
ralou χαιρομαι που αφησες το στιγμα σου.Μ'αρεσουν αυτες οι συζητησεις αλλα δεν βρισκω ευκολα ανταποκριση.Δεν ειμαι πλεον κοριτσακι αλλα ουτε και τοσο μεγαλη(31 χρ.).Βρισκω να υπαρχει ομως αρκετο χασμα σε τετοια θεματα και με τους φιλους συνομηλικους.
Φυσικα ουτε και εγω δεν υποστηριζω την αντιληψη σημερα παντρευομαι αυριο χωριζω αφου εχουμε κανει ενα παιδι να βρισκεται...Μιλω για αληθινο ερωτα,υγιεις οικογενειες με πραγματικη επιθυμια να φερουν στον κοσμο αγγελουδια.
Για μια τετοια κατασταση συζητω η οποια δεν συναντιεται το ιδιο ευκολα πλεον.
I'm in love... i'm in love...
Ρε σεις, δεν είναι για όλους η οικογένεια λογικό επακόλουθο του έρωτα (του ποιου;). Ένα αίσθημα είναι, γαρνιρισμένο με πολύ φαντασία, ωραίο και ωραιοποιημένο. Η ανάγκη να το διαιωνίσεις είναι σαν την επιθυμία να κάτσεις για πάντα στο μέρος των διακοπών σου.
Πιο ώριμο και ρεαλιστικό είναι να απολαμβάνεις αυτό που νιώθεις όσο κρατάει, χωρίς υποσχέσεις, όρκους και δεσμεύσεις. Κι αν κρατήσει till death do you part να νιώθεις απλώς τυχερός.
Όλα στη ζωή πρέπει να είναι αβίαστα.
Και οι νέοι αισθάνονται όπως και οι παλιοί. Απλώς έχουν δει τα μάτια τους πολλά. Και το ψάχνουν λίγο παραπάνω. Είμαστε η γενιά των χωρισμένων γονιών. Στο σχολείο είχαμε 1-2 παιδιά χωρισμένων γονιών και ήταν δακτυλοδεικτούμενα. Τώρα ψάχνω να βρω παιδιά με υγιή και ολόκληρη οικογένεια και δε βρίσκω.
Σας τα λέει ένας 26 χρονος ο οποίος δεν είναι παντρεμένος, ούτε παιδιά έχει (ή μήπως έχω τη μικρή;) Σε 10 χρόνια, αν όλα πάνε καλά και αποφοιτήσει η μικρή, το βλέπουμε. :-)
Αύρα, κατά βάση συμφωνούμε! Επειδή όμως δυστυχώς για κάποιους σταματάνε να ΄ναι ρόδινα και γίνονται μπλε ως μαύρα, οι νέοι που τα βλέπουν διστάζουν! Καλή χρονιά της μικρής σου! Καλό κουράγιο!
diki μου ειναι πασιγνωστο οτι εισαι ερωτοχτυπημενος και πολυ χαιρομαι για εσενα.Επιτελους ρε παιδι μου και λιγος ερωτας στο αερα!!!! Επιμενω ομως οτι ερωτας=αγαπη=οικογενεια.
sitronela ετσι ακριβως οπως τα λες ειναι.Για τις γυναικες ισχυει ακομη περισσοτερο.
renata ευχαριστω.Εχω γιο και οχι κορουλα [ισως στο δευτερο -))]
Δεν έχω μια συγκεκριμένη απάντηση!
Το τελευταίο διάστημα διαπιστώνω ακόμη και παλιούς έρωτες να σβήνουν ή μάλλον να αποδεικνύεται οτί ήταν ψεύτικοι.
Είναι δύσκολο σήμερα να στηρίξεις έναν έρωτα.
Θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ένα κοινό όραμα, να έχουν γίνει οι απαραίτητες ασκήσεις ελευθερίας και οπωσδήποτε να υπάρχει και ο έρωτας.
Αλλά μάλλον φαίνεται πως ο έρωτας δεν είναι το μόνο συστατικό για να λειτουργήσει μια οικογένεια!
Συμφωνώ σε αρκετά σημεία με την ralou!
καλησπέρα!
Όμορφο θέμα!
Γεια σου Αύρα!
Καταρχήν και εγώ ταύρος είμαι αλλά εντελώς αναίσθητη και νομίζω ότι αυτό μας χαρακτηρίζει αντίθετα από αυτό που γράφεις. Μάλλον σε επηρεάζει κάτι άλλο. Εξ’ αιτίας λοιπόν αυτής της αναισθησίας δεν μπορώ να πω ότι έχω ερωτευτεί ποτέ. Άλλα νομίζω πως η αγάπη είναι κάτι διαφορετικό και γι’ αυτό μπορείς να την δώσεις παντού! Τον έρωτα όμως.... όχι!
Σταύρο τελικα ετσι ειναι δεν φτανει μονο ο ερωτας, αλλα δεν ειναι λυπηρο?
Allitnil, ειναι οντως τοσο αναισθητοι οι ταυροι? Και με μενα τι συμβαινει ακριβως ? : ))
Α… δεν ξέρω Αύρα μου, αυτά τα ολίγα μόνο γνωρίζω και είπα να στα πω! Ίσως να σε επηρεάζει κάτι άλλον ένας πλανήτης ένας ωροσκόπος τι να πω!
αναισθητότατοι είναι!
(η λέξη δεν υπάρχει, το ξέρω,αλλά είμαι κι εγώ ταύρος και ξέρω από καλό λάδι)
Δεν μπορει ρε παιδια ..να ψαξω το ολο θεμα με τον ωροσκοπο μου τοτε.. -))
Δεν υπάρχει τίποτα που να ολοκληρώνει την αγάπη.Αν αποδεχτούμε πως η οικογένεια άποτελεί την κορύφωση της αγάπης τότε να περιμένουμε και την πτώση.Για το εφήμερο του έρωτα έχω ασχοληθεί σε ένα παλιό μου ποστ.
Καλησπέρα!
Σύντροφοι/ισες, μιά αυταπάτη, μιά παγίδα είναι ο έρωτας. Παγίδα για να διευκολυνθεί η αναπαραγωγή. Μπορεί να δίνει ευχάριστες καταστάσεις, να μαγεύει, να συναρπάζει αλλά οι περισσότεροι έρωτες έχουν ημερομηνία λήξης. Κι εκεί αρχίζουν και τα βάσανα που περιλαμβάνει η οικογενειακή ζωή. Ακόμη και οι ερωτευμένοι σύζυγοι περνάνε αρκετά ζόρια και, βέβαια, τα παιδιά είναι μιά περίεργη κατάσταση που αγαπάς τρελλά (τα παιδιά) και υποφέρεις μαζί, από τις φροντίδες και τα προβλήματα που κουβαλούν. Αυτά, προφανώς, βλέπουν και σκέφτονται οι νέοι και μουδιάζουν στη σκέψη της εισόδου σ' αυτόν τον χώρο. Κι αυτό επηρεάζει και τη νένταση του έρωτα που νοιώθουν. Κάποτε ο έρωτας, κατά κανόνα, είχε ως φυσικό επακόλουθο τον γάμο (δείτε πως τελειώνουν οι παλιές Ελληνικές ταινίες...). 'Αλλωστε το σεξ σπάνια υπήρχε χωρίς γάμο και οι ερωτευμένοι ένοιωθαν ότι για να γευτούν το σεξ πρέπει να περάσουν την πόρτα της εκκλησίας. Σήμερα οι νέοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτό δεν είναι απαραίτητο. Ζούν το όποιον έρωτά τους κι όταν τελειώσει φεύγουν! Αν δεν υπήρχε και το τεκνοποιητικό ένστικτο της γυναίκας μάλλον θα είχε σταματήσει η αναπαραγωγή!
ioannisxen : δεν ειμαι σιγουρη αν δεχομαι αυτη την αποψη.Θα μπορουσαμε να πουμε οτι ειναι ενας κυκλος οπου δε υπαρχει αρχη και τελος απλα μια διαδοχη συναισθηματων.
heliotypon : δυστυχως ή ευτυχως για μενα καποια πραγματα ειναι μονοδρομος και δεν μπορω να σκεφτω ''ψυχρα'' για το συγκεκριμενο θεμα.Δεχομαι την ρομαντικη αποψη του ερωτα και σε καμια περιπτωση δεν θα τον ονομαζα παγιδα.
τα φιλια μου
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα