Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 20, 2006

ΠΟΣΤ ΑΝΕΥ ΤΙΤΛΟΥ

...και με πιάνει μια μελαγχολία....κλείσε κοριτσάκι τα βιβλία....60s. To θυμάστε ?

Ετοιμάζει μια μπορα εξω..!! Μ 'αρεσει? Δεν ξερω....Βαρέθηκα θέλω αλλαγή...Αλλα δεν το αντέχω το κρυο. Με πιάνει και μια μελαγχολία οταν μικραίνει η μέρα.Δεν το αντεχω να νυχτώνει απο τις πέντε το απόγευμα.Πέφτω σε κατάθλιψη.Χρειάζομαι ομως μια αλλαγή..Θα μου πεις αλλαξε τα μαλλια σου, την γκαρνταρομπα σου. Τσουκου ... δεν μου αρκει.
Μάλλον αν περναγε απο το χερι μου θα εκανα το εξης :

- 2 μηνες φθινόπωρο (κανονικό οχι τις βλακείες που εχουμε την τελευταία δεκαετία )
- 1 μηνα χειμώνα (βαρβάτο... χιόνια κλπ)
- 4 μηνες άνοιξη (επίσης κανονικη,λουλουδάκια ανθισμένα, πεταλουδίτσες, πουλάκια να κελαηδουν)
- 5 μηνες καλοκαίρι ( το πολυ μεχρι 33 βαθμους κελσιου)

Ποστ ασυνάρτητο ι... Είμαι σε αποδιοργάνωση αυτες τις μερες.Ισως γιαυτο.

Εχει μια κούραση τον τελευταίο καιρό..! Βρέχει εξάντληση...! Χιονίζει νυστα...!!

Αναρωτιέστε φαντάζομαι ...μα τι εχει πάρει ? ληγμένα ? τι πίνει αυτη και δεν μας δίνει ? και ολα τα σχετικα...!

Αναρωτιέμαι και εγω μαζι σας....

7 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger Trilian είπε...

μια απο τα ιδια και εγω... σε καταλαβαινω... υπομονη και στις δυο μας!

3:24 μ.μ., Σεπτεμβρίου 20, 2006  
Ο χρήστης Blogger ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ είπε...

Μια προτροπή!Ζήσε την θλίψη σου για να μην γίνει αυτή κατάθλιψη!Σου έχω αφήσει σχόλια και στα δύο προγηούμενα ποστ.

Καλησπέρα και γερά!

6:31 μ.μ., Σεπτεμβρίου 20, 2006  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

10:25 π.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

trillian : αφου γιναμε δυο , νιωθω ηδη καλυτερα -))

ioannisxen : φταιει αυτη η κουραση που με καταβαλλει.Ο συνδιασμος ειναι το προβλημα.Θα προσπαθησω ομως εννοειτε.

10:25 π.μ., Σεπτεμβρίου 21, 2006  
Ο χρήστης Blogger tzo είπε...

Έτσι ένιωθα με τη βροχή μέχρι χθες, δεν θέλω να τελειώσει το καλοκαίρι θέλω θάλασσα και ήλιο. Όμως χθες ήταν τόσο όμορφα!
Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και χάζεμα το κομματάκι ουρανό που μπορώ να δω από εκεί. Είναι τόσο όμορφα ακόμη και όταν βρέχει. Αυτές οι αστραπές, φωτεινά ρυάκια, από τα σύννεφα καταλήγουν στη γη, μου θυμίζουν παιδικά χρόνια στο χωριό και πεντακάθαρους σκούρους μπλε ουρανούς. Μερικές φορές η ομορφιά είναι κρυμμένη, με λίγη καλή διάθεση μπορούμε να την ξεθάψουμε.

5:39 μ.μ., Σεπτεμβρίου 22, 2006  
Ο χρήστης Blogger Θεριό Ανήμερο είπε...

Γίναμε τρεις (και την ψυλλιάζομαι ότι θα γίνουμε χίλιες δεκατρείς)...

11:04 π.μ., Σεπτεμβρίου 27, 2006  
Ο χρήστης Blogger 114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

μοιαζουμε πολυ

12:35 μ.μ., Σεπτεμβρίου 28, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα