UPDATE
Ο μικρός βράζει με 39 πυρετό.Ο γιατρός διέγνωσε αρχικά ίωση αλλα στην πορεία τον πείραξε το αναπνευστικό του.Ακροαστικά και βροχίτιδα....Αντιβίωση, 2 σπρέη, σταγόνες, αντιβηχικό,αντιπυρετικά...και να του εχει κοπεί και η όρεξη, δεν τρώει τιποτα, ούτε γάλα πίνει.
Στο γραφείο πνίγομαι.Εχω περάσει πολυ δυσκολότερες περιόδους εργασιακής πίεσης αλλα αυτη τη φορά καταρρέω...Ισως γιατί τα βράδια με το παιδί να ψήνεται και να βήχει ολη νύχτα, δεν κοιμόμαστε σχεδόν καθόλου.
Τα νεύρα μου επίσης ειναι σε κακά χάλια εκνευρίζομαι με το παραμικρό.Με όλους και με όλα ακόμη και με το παιδί.Υστερα θέλω να βάλω τα κλάμματα.Πλησιάζουν και έκεινες οι μέρες...Εκείνο το τετριμμένο που ακούγεται σε κάποια σλόγκαν ''τι δύσκολο, ώρες ώρες , να είσαι γυναίκα''..είναι πέρα για πέρα αληθινό!....
Νιώθω τον ουρανό να με πλακώνει.Το γραφείο, το παιδί, ο νεροχύτης, το πλυντήριο, το μαγείρεμα,το σιδέρωμα, η κοιλιά μου και το κεφάλι μου να πονάνε....ακούγομαι σαν υστερική γυναικούλα, νιώθω όμως χάλια!
Θα επανέλθω οταν βγάλω απο πανω μου την μιζέρια....
Στο γραφείο πνίγομαι.Εχω περάσει πολυ δυσκολότερες περιόδους εργασιακής πίεσης αλλα αυτη τη φορά καταρρέω...Ισως γιατί τα βράδια με το παιδί να ψήνεται και να βήχει ολη νύχτα, δεν κοιμόμαστε σχεδόν καθόλου.
Τα νεύρα μου επίσης ειναι σε κακά χάλια εκνευρίζομαι με το παραμικρό.Με όλους και με όλα ακόμη και με το παιδί.Υστερα θέλω να βάλω τα κλάμματα.Πλησιάζουν και έκεινες οι μέρες...Εκείνο το τετριμμένο που ακούγεται σε κάποια σλόγκαν ''τι δύσκολο, ώρες ώρες , να είσαι γυναίκα''..είναι πέρα για πέρα αληθινό!....
Νιώθω τον ουρανό να με πλακώνει.Το γραφείο, το παιδί, ο νεροχύτης, το πλυντήριο, το μαγείρεμα,το σιδέρωμα, η κοιλιά μου και το κεφάλι μου να πονάνε....ακούγομαι σαν υστερική γυναικούλα, νιώθω όμως χάλια!
Θα επανέλθω οταν βγάλω απο πανω μου την μιζέρια....
31 σχόλια:
Σκούρα τα πράματα. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να είσαι μητέρα, όχι γυναίκα. Δυστυχώς το επάγγελμα "μητέρα" είανι 24αώρου απασχολήσεως και πολλές φορές είναι εξοντωτικό να το συνδιάζεις με άλλα επαγγέλματα...
Τί κακό κι αυτό να μην μπορεί η κοινωνία να κατανοήσει πως η ζωή χρειάζεται αλληλοσυμπλήρωμα και να δυσκολεύει την ζωή των μελών της :(
Περαστικά και "Μάνα κουράγιο :)"
Περαστικά avra μου και στο μικρό σου και σε σένα. Κουράγιο και όλα θα περάσουν. Σου στέλνω όλη τη θετική μου ενέργεια μήπως και περάσουν πιο γρήγορα.
Τα φιλιά μου...
Περαστικά!!
συμπάσχω.
πυρετός επίσης, γκρίνια και ξενύχτι γιατί εμείς βγάζουμε το 3ο μας δόντι...
σε φιλώ και ελπίζω να συνέλθουν άμεσα τα μικρά να συνέλθουμε κι εμείς.
σμούτς
Ωχ-ωχ αυρούλα....ρίχτο στον ανάδρομο Ερμή, θα έρθει στα ίσια του το Σ-Κ και εσύ μαζί του!
Γλυκιά μου υπομονή, μια αγκαλιά στο παιδάκι σου, έρχεται και σκ, να μείνεις σπίτι να ξεκουραστείς όσο μπορείς! Φιλιά
πουλάκι μου, κάνε ριζέτ και όρμα στα προβλήματα! θετική ενέργεια! σε φιλώ (κι εδώ μια από τα ίδια)
Τι να σας ευχηθώ; Περαστικά. Είναι δύκσολα όταν αρρωσταίνει ένα παιδί.
@ καμηλιερα ειναι πολυ δυσκολο να εισαι γυναικα πιστεψε με,οταν δε,εισαι μανα δεν το συζητω.Χαιρομαι που αν και αντρας το καταλαβαινεις!
Βρε πουλακι εχω μια απορια ομως.Οταν ειστε εκτος της καταστασης μας στηριζετε ,γιατι οταν ειστε συζυγοι σηκωνετε τα χερια ψηλα?..εκει σε θελω καβουρα! :-))
@ evita μου, χρειαζομαι λιγη θετικη ενεργεια αυτο ειναι αληθεια, τα εχω παιξει...
@ Κλεαρχε ευχαριστω!
@ ντεφι μου ..τελικα υπαρχουν και χειροτερα.Τουλαχιστον ο δικος μου μιλαει, ενω το μωρακι σου αντε να το παρηγορησεις!περαστικα του!
@ γοργονιτσα αυτον τον αναδρομο ετσι και τον πιασω ....του εχω μαζεμενα πολλα :-)
@ αλλιτνιλ, Γιωρικα, δειμο να ειστε καλα , ευχαριστω για την συμπαρασταση!
Ψιτ κοπελιά!
Υπομονή και περαστικά στο τσιπιρίκι!
Θα περάσει, δύσκολα μεν, αλλά θα περάσει.
Αν μπορούμε να βοηθήσουμε στα του γραφείου, σφύρα μας...και το εννοώ!
Δώσε στο τσιπιρίκι ένα φιλάκι κι από εμένα!!!
περαστικά σε μαμάδες και πιτσιρικάκια.
:-)
Περαστικά και υπομονή.
Το παιδί κυρίως να γίνει καλά.
περαστικά να είναι τα ζόρια σας.
Καλό και ήρεμο βράδυ να έχουμε.
Είσαι η Μαίρη Παναγιωταρά. Δεν είναι κακό. Θα συνηθίσεις! :)
Έναν αγιασμό, έναν εξορκισμό, ένα βουντού κάτι; Το έχετε σκεφτεί?
Περαστικούλια του και υπομονή γλυκιά μου :))
Το μονο σιγουρο ειναι οτι αυτα ειναι περαστικα,το πολυ να διαρκεσουν 3-4 μερουλες και επειτα ολα θα ερθουν παλι στους κανονικους τους ρυθμους.Να, η πρωτη μερα περασε κιολας!! :):)
καλησπερα περα ως περα!!!
Καλησπέρα.Γρηγορα περαστικά έυχομαι και κουράγιο!!
Τασούλα
Περαστικά και να γίνειόσο πιο γρήγορα γίνεται καλά το παιδί.
ποσες φορές το χω νοιωσει αυτοοοοοοοο ουυυυυ
πωπω ευτυχως μεγαλωσαν... τουλαχιστον η μεγαλη δεν αρρωσταινει τοσο ευκολα ...η μικρη
στρωνεικιαυτη σιγα σιγα ...αντιβιωση δεν ηπιαν φετος φτου φτου φτου μας .περαστικα στο μικρουλη κιεσυ οποτε μπορεις να ξεκουραζεσαι ας μην γινουν κι ολα οπως πρεπει ....
Έλα, έλα! Περαστικά θα είναι, θα το δεις! Να, ήδη το παιδί είναι καλύτερα. Δες! Σου χαμογελάει. Δώρισέ του κι εσύ ένα χαμόγελο...
Αυτο δεν ειναι μιζερια, αυτο ειναι γυναικα στα προθυρα νευρικης κρισης!Μαλλον μια υπερτατη δυναμη τις γυναικες σας εχει εξοπλισει με ενα αγαθο παραπανω σε σχεση με μας τους ανδρες και δεν ειναι αλλο απο την υπομονη .Ερχονται και δυσκολες στιγμες σε οτι αφορα την μητροτητα αλλα αν τα βαλεις κατω και το σκεφτεις ποσες αμετρητες στιγμες ευτηχιας σου εχουν χαρισει τα παιδια θα καταλαβεις ποσο συμαντικο ειναι , αν και ειμαι σιγουρος πως το εχεις σκεφτει...!Οποτε υπομονη και καλο κουραγιο...
Το ξέρω ότι δεν είναι πολύ παρηγορητικό,αλλά όλοι τα περνάμε έτσι πού και πού...:(
Περαστικά σας κούκλα μου!!..και γρήγορα να ξαναβρείτε τους ρυθμούς σας,δίχως προβλήματα..;)
δεν μπορεσα να απαντησω νωριτερα...
παντως ο μικρος ειναι πολυ καλυτερα αν και θα κρατησει μερες ακομη η κατασταση, τουλαχιστον υποχωρησε ο πυρετος.
Τα νευρα μου ομως δεν ειναι ειναι καλυτερα...που θα πανε θα υποχωρησουν και αυτα :-))
ο μίκρούλης, κάπως καλύτερα;;;
Δυστυχώς για εσάς, η μητέρα δεν αντικαθίσταται, οπότε πολλές φορές δεν γίνεται να βοηθήσουμε... Μάνα είναι μόνο μία....
Όσο για το θέμα "γυναίκα" θα διαφωνίσουμε, ΄δεν είναι δυσκολότερο από το να είσαι άντρας, αλλά δεν θα τσακωθούμε κι όλας :)))
καμηλιερη εννοειτε οτι δεν μπορω να συμφωνησω στη διαφωνια σου! :-))
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα avra μου. Μόνο που εγώ πέρασα την ίωση μαζί με τη μικρή, και μάλιστα πιο δυνατή, με αποτέλεσμα να με πιάσει και μένα η μιζέρια και να μην μπορώ ούτε τη μικρή να φροντίσω! Ευτυχώς που οι ιοί κάνουν τον κύκλο τους και επανερχόμαστε, και μαζί επανέρχονται και τα κέφια.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα