Τετάρτη, Ιανουαρίου 03, 2007

ΧΑΛΑΡΩΣΗ

Βρήκα αλλο ενα άρθρο με ενδιαφέρον .Το παρουσιάζω αυτούσιο :

HEALTH.IN.GR

Νέα Υόρκη: Οι γυναίκες που αισθάνονται αγχωμένες μπορούν να βρουν τη λύση, πολύ πιο κοντά απ' όσο φαντάζονται, απλά κρατώντας το χέρι του συντρόφου τους. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του επιστημονικού εντύπου Psychological Science, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, με επικεφαλής τον Δρ Τζέιμς Κόεν διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που είχαν έναν ευτυχισμένο γάμο και βρίσκονταν υπό πίεση παρουσίαζαν σημάδια άμεσης ανακούφισης όταν κρατούσαν το χέρι του συζύγου τους, όπως διαπιστώθηκε από τις απεικονίσεις του εγκεφάλου τους.
Η μελέτη «Lending a Hand: Social Regulation of the Neural Response to Threat» επικεντρώθηκε σε 16 ζευγάρια, με ισχυρή συναισθηματική σχέση, που κατοικούσαν στην περιοχή του Μάντισον, κατά τη διάρκεια της οποίας οι γυναίκες υποβάλλονταν σε ήπιο ηλεκτροσόκ ενώ κρατούσαν το χέρι του συζύγου, το χέρι ενός άγνωστου άνδρα ή δεν είχαν καμιά επαφή.
Με απεικόνιση λειτουργικού μαγνητικού συντονισμού οι επιστήμονες παρατήρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των γυναικών και επιβεβαίωσαν τον ισχυρισμό ότι σε μια καλή αφοσιωμένη σχέση μεταξύ δύο ατόμων η επούλωση των συναισθηματικών δραμάτων συντελείται γρηγορότερα. Τα άτομα που έχουν ευτυχισμένο έγγαμο βίο τείνουν να αρρωσταίνουν λιγότερο συχνά και ζουν περισσότερα χρόνια.


Ειναι κάτι που μου συμβαίνει και σε μένα .Οποτε ακουμπάω στον καλό μου ηρεμώ, χαλαρώνω αφάνταστα.Το καλυτερό μου οταν είμαι τσιτωμένη είναι να κάτσουμε να δούμε αγκαλιά τηλεόραση.Η χαλάρωση είναι τόση που ποτέ δεν βλέπω το τέλος της ταινίας.Αποκοιμιέμαι στον ώμο του.

Εσείς πως χαλαρώνετε τις στιγμές που σας πνίγει το άγχος?

10 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger Unknown είπε...

Αυτό συμβαίνει σε όλους... δεν χρειαζόταν επιστημονική μελέτη για να το βρούν...

Άλλα αν χρειαζόταν... μα καλά 16 ζευγάρια είναι σοβαρό δείγμα;;;; :οοο

Ώρες ώρες με προβληματίζουν κάτι τέτοιες "επιστημονικές ανακαλύψεις" :)

Καλή χρονιά γεμάτη θαλπωρή!
Το καλύτερο αντίδοτο για το άγχος :)))

12:01 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger Debby είπε...

Νορμάλ δεν αγχώνομαι!
Το βιώνω μάλλον όμως υποσυνείδητα και βγάζω επιχείλιο έρπη! Ειδικά τους τελευταίους μήνες με έχει ταράξει.
Και τώρα που γράφω πάλι έχω!!!!

Οταν θέλω όμως να χαλαρώσω επιδιώκω μια ζεστή γωνιά που να μην ακούω τίποτα και διώχνω κάθε σκέψη. Καλή και κακή.

12:06 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger aneksartitos είπε...

πολυ απλα βριζεις να καλμαρεισ... κανεις ενα τσιγαρο πινεις ενα ποτακι κ ολα μια χαρα

12:33 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger Nemertes είπε...

Το καλύτερο αγχολυτικό μακράν είναι το σεξ. Μόνη ή με παρέα... Μετά έχουμε το περπάτημα συνοδευόμενο από τον λόβερμπόυ με τα αυτιά ανοιχτά και το στόμα κλειστό, μέχρι να μου φύγουν τα νεύρα. Περιττό να πω ότι ο περίπατος ξεκινάει με την ατάκα : Έχω νεύρα, συγνώμη προκαταβολικά για ό,τι σου πω σήμερα.

2:41 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Μια αγκαλιά από τα παιδιά σου, Αύρα... Είναι το καλύτερο αγχολυτικό και τονωτικό, για μένα τουλάχιστον...
Περίμενε λίγο να μεγαλώσει το δικό σου, να χωράς στην αγκαλιά του, και θα με θυμηθείς... αν και, εδώ που τα λέμε, πάντα χωράμε στην αγκαλιά των παιδιών κι ειδικά των δικών μας, έτσι;

4:17 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ DARTHIIR οντως το δειγμα δεν ειναι αντιπροσωπευτικο αλλα οπως ειπες το συγκεκριμενο θεμα το γνωριζουμε ολοι

@ deppy μονη μου αδυνατω να χαλαρωσω προτιμω να ειμαι με παρεα τετοιες ωρες

@ ανεξαρτητε σκεφτεσαι πολυ...ανεξαρτητα! :-))

@ νημερτης δυσκολευομαι στην εκκινησση οταν ειμαι αγχωμενη...

@ Asteroid ποσο δικιο εχεις ..ειναι γεγονος οτι και αυτο με βοηθαει.!

5:06 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger anna είπε...

Δεν ξέρω για τις αγχολυτικές συνέπειες του κρατήματος του χεριού, όμως μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως λίγα λεπτά να ακουμπήσω το κεφάλι μου στο στέρνο του καλού μου και όλα τα προβλήματα έχουν γίνει καπνός.
Για την αγκαλιά των παιδιών δεν μπορώ να εκφέρω ακόμη γνώμη, πάντως όταν μου χαμογελά, νιώθω ότι ο κόσμος είναι όλος δικός μου!

5:53 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger diastimata είπε...

Συνήθως αυτομαστιγώνομαι. Όταν είμαι πολύ πιεσμένος ζητάω από την καλή μου να με σταυρώσει, εν μέσω δύο ληστών. Κι όταν η κατάσταση είναι αφόρητη, να σπάσουν τα κόκαλά μου με ένα ρόπαλο. Κι έπειτα από τρεις μέρες, ανασταίνομαι. Άλλος άνθρωπος!

;-)

8:44 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό όντως δε χρειαζόταν ιδιαίτερη μελέτη για να αποδειχθεί. Αλλά το δείγμα δεν είναι απλά μικρό, αλλά φέρει αρνητικό πρόσημο μπροστά στο σύνολο του παγκόσμιου γυναικείου πληθυσμού. Μη δίνετε αγαπητή μου σημασία. Ισχύει σε σημαντικό βαθμό, αλλά καθορίζεται όχι από το χεράκι που πιάνουμε, αλλά από τη θαλπωρή σε σχέση με την οικογενειακή γαλήνη (που εξαρτάται και από εξωσυζυγικούς παράγοντες, π.χ. ασθένειες κλπ)

8:59 μ.μ., Ιανουαρίου 04, 2007  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ ANNA μου του συζυγου η αγκαλια ειναι δοκιμασμενη ξερω...αλλα που να δεις με των παιδιων πως ειναι ..θα δεις!

@ diastimata πρωτοποριακη μεθοδος δεν λεω αλλα προτιμω κατι πιο soft :-))


@ δειμο τα παντα εχουν σχεση σε τετοιες περιπτωσεις, συμφωνω.

9:03 π.μ., Ιανουαρίου 06, 2007  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα