Kαλή εβδομάδα
Πόσο πολύ χρειάζομαι ενα break, ενα kit-kat,οπως λεει και η γνώστη διαφήμιση για να αστειευτούμε και λιγο, μάλλον ειναι γνωστό!Αυτό ομως δεν με χρειάζεται (το break εννοω).
...Το αγγελούδι μας παλι ειναι άρρωστο.Απο τη στιγμή που ξεκίνησε παιδικό σταθμό που μας βρίσκεις , που μας χάνεις στο γιατρό.Εχουμε γίνει ενα με το ιατρείο.Η γραμματέας του αστειευεται'' παλι εδω εσεις ? μήπως να φτιάξουμε και ενα δωματιάκι να μην χρειάζετε να πηγαινοέρχεστε? '' Ταλαιπωρία , ξενύχτι...Ο μικρός εχει μείνει μισός.Παρ'ολα αυτα είπαμε να μην αναβάλλουμε την έξοδο, αλλωστε το βράδυ ηταν καλύτερα.Και πήγαμε . Καλό το μαγαζί, καλό το φαγητό, ακόμη καλύτερη η παρέα...ναι, αλλα το μάτι να κλείνει , να προσπαθώ να πνίξω το χασμουρητό και να μην τα καταφέρνω, να χτυπάει και το τηλέφωνο οτι το παιδι κλαίει και με ζητάει...
Δεν πειράζει δεν πτοούμαστε θα ξαναπροσπαθήσουμε.Σημασία εχει το παιδί.Αλλα να,ωρες ωρες νιώθω οτι αυτο το break δεν θα γίνει ποτέ..(πληροφοριακά είχαμε να βγούμε απο τον Ιούνιο)
Κατα τ΄αλλα ..αντε καλη μας εβδομαδα βρε..!
...Το αγγελούδι μας παλι ειναι άρρωστο.Απο τη στιγμή που ξεκίνησε παιδικό σταθμό που μας βρίσκεις , που μας χάνεις στο γιατρό.Εχουμε γίνει ενα με το ιατρείο.Η γραμματέας του αστειευεται'' παλι εδω εσεις ? μήπως να φτιάξουμε και ενα δωματιάκι να μην χρειάζετε να πηγαινοέρχεστε? '' Ταλαιπωρία , ξενύχτι...Ο μικρός εχει μείνει μισός.Παρ'ολα αυτα είπαμε να μην αναβάλλουμε την έξοδο, αλλωστε το βράδυ ηταν καλύτερα.Και πήγαμε . Καλό το μαγαζί, καλό το φαγητό, ακόμη καλύτερη η παρέα...ναι, αλλα το μάτι να κλείνει , να προσπαθώ να πνίξω το χασμουρητό και να μην τα καταφέρνω, να χτυπάει και το τηλέφωνο οτι το παιδι κλαίει και με ζητάει...
Δεν πειράζει δεν πτοούμαστε θα ξαναπροσπαθήσουμε.Σημασία εχει το παιδί.Αλλα να,ωρες ωρες νιώθω οτι αυτο το break δεν θα γίνει ποτέ..(πληροφοριακά είχαμε να βγούμε απο τον Ιούνιο)
Κατα τ΄αλλα ..αντε καλη μας εβδομαδα βρε..!
αναρτήθηκε από το χρήστη AVRA στις
11:07 π.μ.
16 σχόλια:
Λίγη υπομονή! Είναι μια φάση κι αυτή - αναγκαία, αναπόφευκτη αλλά και προσωρινή... Παρ' όλ' αυτά, θάλεγα - επειδή έχω κι εγώ μια κάποια πείρα - να μη την αφήσετε να σας πάρει από κάτω. Δεν χρειάζεται να είσθε συνέχεια με το παιδί, δεν χρειάζεται να στερείσθε τόσο πολλά και, μάλιστα, την έξοδο με τον σύντροφό σας 1 φορά την εβδομάδα ή το δεκαπενθήμερο. Κάπου θα βρείτε να το αφήσετε, στην αρχή θα είναι ίσως πιο δύσκολο και για σας και γι' αυτό, αλλά θα συνηθίσετε όλοι σε κάποιες ώρες χώρια - κάποιες ώρες απαραίτητες για να γεμίσουν οι μπαταρίες σας και να μη παρεισφρύσει μια κόπωση, που θα κάνει κακό στην σχέση σας, χωρίς να προκύψει τίποτε καλό για το παιδί!
Από τον Ιούνιο; Καλά που είστε και εσείς ρε παιδιά και μας θυμίζετε πως είναι πολύ νωρίς ακόμη για παιδιά! :p
Υπομονή ρε παιδιά. Όλα αυτά είναι περαστικά.
Είχα πει να κάνω παιδί στα 35. Μήπως να το ανέβαλα λίγο; :)
Αχ γλυκιά μου, εγώ αγγελούδι δεν έχω αλλά νιώθω το ίδιο, το breake δεν παίζει να έρθει σύντομα. Σκέψου ότι αυτό το αγγελούδι είναι αρκετό για να ξεχαστείς για όλα τα breake που δεν έχουν γίνει και γι’ αυτά που δεν θα γίνουν!
Αχχχχ, να ξέρω τι μας περιμένει όποτε κάνουμε νινί;-)
Καλή σου εβδομάδα!
Κουράγιο. Το χρειάζεσαι.
Η χειρότερή μου ήταν (όσο, ακόμη, ήμουν στο πρώην σπίτι μου) η νύχτα της αρρώστειας. Η νύχτα του πυρετού. Να καίει το κορμάκι της και να μην ξέρω τι να κάνω.
Όταν ήταν πέντε, έφυγα. Αλλά το μυαλό μου είναι πάντα εκεί. Και με το που βλέπω, στην τηλεόραση, ότι άρχισε η εποχή των ιώσεων, με πιάνουν τα κλάματα.
Κουράγιο.
@ aster-oid καλωσηρθες,
αυτο συνειδητοποιησαμε τον τελευταιο καιρο.Οτι χρειαζομαστε λιγο χρονοκαι χωρο και για μας.Ομως μεχρι την πραξη δυσκολευουν λιγο τα πραγματα...Παρόλα αυτα το εχουμε παρει ''ζεστα'' το θεμα και θα προσπαθησουμε περισσοτερο.
@ Νικολα μου μην απογοητευεσαι..κατα καποιο τροπο ειναι και αυτο επιλογη μας ..ασχετα που καποια στιγμη παθαμε μια στερηση...-))Οταν λεω απο τον Ιουνιο εννοω μονοι μας χωρις τον μικρο.Χωρις να κλαιει η να θελει αγκαλιτσα.Μαζι με το παιδι παμε επισκεψεις σε φιλους.Θελαμε ομως και μια αλλαγη!
@ nemertes αν και υπαρχει απιστευτη κουραση και ενα παιδι ρουφαει, στην κυριολεξια, ολη σου την ενεργεια, πιστεψε με αξιζει τον κοπο...!!!
@ allitnil ετσι εναι οπως τα λες.ευχομαι ομως να ερθει και αυτο το ρημαδοbreak για ολους μας -:))
@ diastimata i know...νιωθεις εκεινη την ωρα ανημπορος και δεν ξερεις ακριβως τι να κανεις για να το ανακουφισεις.
Εμείς δεν έχουμε στερηθεί τις εξόδους, αλλά πάντα με τη μικρή να ακολουθεί. Τους πρώτους μήνες λειτούργησε καταπληκτικά - όταν ήταν ξύπνια γελούσε, άντε το πολύ να πιει κάνα γαλατάκι και μετά ύπνο, μόνο μια φορά ξύπνησε στις 3 τα ξημερώματα στο ρεμπετάδικο και συνέχισε να γελάει... - οπότε δεν καταλάβαινα αυτούς που "κλείστηκαν μέσα" λόγω του παιδιού.
Τώρα όμως που έφτασε τους 15 μήνες δεν είναι τόσο ρόδινα τα πράγματα. Καταρχάς δεν θέλει να κάθεται στο καρεκλάκι της, θέλει αγκαλιά ή να γυρίζει μπουσουλώντας, όπου να'ναι θα αρχίσει να τρέχει και πέρα δώθε. Οι τελευταίες απόπειρες για έξοδο κατέληξαν μάλλον μαρτυρικές.
Δεν υπάρχει βέβαια εναλλακτική λύση για να την αφήσουμε κάπου και να βγούμε. Ωστόσο αδυνατώ ακόμη να φανταστώ να την αφήσω κάπου και να χαρώ μια έξοδο την ώρα που θα ξεροψήνεται στον πυρετό. Λες να αλλάξω άποψη σε λίγους μήνες; Θα δούμε. Η μητρότητα σε κάνει να αναθεωρείς αρκετές από τις απόψεις που είχες πριν.
Πότε με το καλό η επόμενη έξοδος; Μην αφήσεις πάλι να περάσει κάνα 6μηνο, γιατί περνούνε οι μήνες χωρίς να τους καταλαβαίνουμε πια!
Καλη μου Αννα δεν ξερω αν το διατυπωσα λαθος αλλα δεν αφησα το παιδι με πυρετο για να διασκεδασω.Αλιμονο! Ηταν απυρετος και ολο το Σαββατο ηταν πολυ καλυτερα, την Κυριακη ξανακυλησε.
Aχ ..εμέμα 6 η μία και 12 η άλλη κι ακόμα τρεμω οταν αρρωστήσουν ..avra μου
δύσκολα τα παιδιά σε όλες τις ηλικίες τους ...υπομόνη θέλει..
Είναι καλύτερα?Να μου το φιλήσεις το μικρό σου.Καλο βράδυ!!
Περαστικούλια στο αγγελουδάκι...
Καλημέρες γλυκές σαν το κιτ κατ που σου εύχομαι να... βιώσεις!
sevarose, tasoula, argyrenia,
ευχαριστω και τις τρεις σας για την συμπαρασταση!
Νομίζω ότι ο μικρούλης σας έχει γίνει ένας μικρός τύρρανος.
Μην το παίρνεται στραβά, αλλά όταν δεν μπορείς να λείψεις από το σπίτι για λίγο και αρχίζουν οι τσιρίδες, αυτό είναι.
Ενα φιλικό μας ζευγάρι ήταν έτσι. Περιττό να σου πω ότι σχεδόν έχασαν τις παρέες τους και την προσωπική τους ζωή λόγω αυτού.
Και φυσικά το ένα φέρνει το άλλο και συνέχεια το μικρό καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χρόνο από την ζωή των γονιών που στο τέλος, όχι να βγείτε, ούτε να κάνετε άλλο παιδί δεν θα θέλετε ούτε να σκεφτείτε!
Οπως και να έχει είναι επιλογή σας να είναι έτσι τα πράγματα οπότε μια ευχή μπορώ να δώσω. Υπομονή μέχρι να μεγαλώσει για να μπορείτε τουλάχιστον να βγαίνεται με την άνεση σας!
όλοι μου οι φίλοι που έχουν μωρα τα ίδια λένε, όλη την ώρα άρρωστα είναι τα σκασμένα :)
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα