Λευκώματα
Θυμάστε τα λευκώματα των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων?
Ολες εκείνες οι χαριτωμένες ερωτησούλες....
Τι εστί έρως....
τι εστί αγάπη....
τι εστί φιλία...
ποιον/ποια αγαπάς...
τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις ....
ποιο λουλούδι σου αρέσει περισσότερο...
ποιο μάθημα προτιμάς...
Πόσο εύκολες ηταν οι απαντήσεις ! Μεγαλώνοντας ομως τα ερωτήματα των ενηλίκων απλά ή σύνθετα βρίσκουν ολο και δυσκολότερα απαντήσεις .....
Ξεφύλλισα ένα απο αυτα τα τετραδιάκια και όμορφα, νοσταλγικά συναισθήματα με πλυμμύρισαν . Υστερα όμως δυσάρεστες σκέψεις φώλιασαν μέσα μου...
Ολες εκείνες οι χαριτωμένες ερωτησούλες....
Τι εστί έρως....
τι εστί αγάπη....
τι εστί φιλία...
ποιον/ποια αγαπάς...
τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις ....
ποιο λουλούδι σου αρέσει περισσότερο...
ποιο μάθημα προτιμάς...
Πόσο εύκολες ηταν οι απαντήσεις ! Μεγαλώνοντας ομως τα ερωτήματα των ενηλίκων απλά ή σύνθετα βρίσκουν ολο και δυσκολότερα απαντήσεις .....
Ξεφύλλισα ένα απο αυτα τα τετραδιάκια και όμορφα, νοσταλγικά συναισθήματα με πλυμμύρισαν . Υστερα όμως δυσάρεστες σκέψεις φώλιασαν μέσα μου...
αναρτήθηκε από το χρήστη AVRA στις
2:32 μ.μ.
31 σχόλια:
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Εχεις ανθρώπους να σε αγαπάνε! Μην πέφτεις ψυχολογικά!
Ναι βρε Αυρούλα... συμφωνώ με τον προλαλήσαντα!
Άσε που έχεις κι εμάς... κι αν μάς χρειαστείς ξέρεις που θα μας βρεις...
Εγώ ήμουν προβληματική από μικρή. Ποτέ δεν ήξερα τι να γράψω σ' αυτά τα λευκώματα. Δεν είχα απαντήσεις τότε, δεν έχω ακόμα ;)
μμμμμμμ! τι ομορφα που ηταν..
ειμαι που ειμαι φορτωμενη, παλι συγκινηθηκα..
Την καλησπερα μου..
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Εγώ πάντως δεν έγραφα τέτοια λευκώμνατα. Ίσως τώρα μου λείπουν, αλλά τότε τα απέφευγα ως ανούσια.
Καλώς ή κακώς, εξελισσόμαστε με την πάροδο των χρόνων. Δεν έχει να κάνει με τη φάση παιδί-ενήλικας μόνο (μεγάλο gap), αλλά ακόμη και χρόνο με το χρόνο, τα θέλω, οι ανάγκες μας, όλα, διαφοροποιούνται.
Μη μού στεναχωριέσαι, όλα για καλό είναι!
Εεεεεε είναι Τετάρτη, αυτό σημαίνει ότι έρχεται το σκ... βγάλε το παιδί που έγραφε στα λευκώματα τότε και χαμογέλα...
Πάρε κι ένα φιλάκι στο μαγουλάκι σμουυυυατς!
@ Stayro, μου ειναι στιγμιαιο..μην ανησυχεις! φιλακι!
@ ασκαρ τσακο και εσυ ενα! :-))
@ θαλασσομπερδεμενακι ...αληθεια?
αχ μπερδεμενο απο τοτε!
@ αλητισσα..εχει δικιο ο γυναικατακτητης της μπλογοσφαιρας στον χαρακτηρισμο του....καθε αλλο παρα αλητισσα! ενα φιλι και για σενα λοιπον!
@ δειμε μου γιατι παιδι μου ...τοτε ειχαν μεγαλο γουστο!
@ ερωτακι μου, συμφωνω καταρχην με το gap :-)))) < ναι μωρε το ξερω αλλα υπαρχουν εκεινες οι μερες που ολα σε ''ριχνουν''!!
@ εσυ σταλαγματια μου εχεις αποδειχθει πιο αισιοδοξη και απο την καλοκαιρινη αυρα και πολυ χαιρομαι! ανταποδιδω!!
Ki εγώ τα απέφευγα σάν το Δείμο, αλλά τώρα που γέρασα θα ήθελα να έχω ένα...
Ένα τέτοιο απο τα μαθητικά μου χρόνια έπεσε στα χέρια μου πριν λίγες μέρες για την ακρίβεια το έβγαλε ο γιος μου και το κοιτούσε είχε πολύχρωμα αυτοκόλλητα ρομαντικά μέσα...αρχικά γέλασα , μετά νοστάλγισα και στο τέλος το βρήκα κάπως γελοίο ομολογώ.
Μεγάλωσα πολύ μάλλον γι αυτα !
Φιλάκι
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ωραία τα λευκώματα αλλά η ζωή είναι αυτή που ζούμε με τα όνειρά μας μόνο για να μας κλέβουν για λίγο από την πραγματικότητα. Και τα μπλογκς αν το σκεφτείς λευκώματα είναι. Φιλιά !
@ ναι βρε πατσιουρακι ...μιλησε η γρια ? χαχαχαχα
@ τρελοφ ...εγω διαβασα ενα ονομα που δεν θα ξαναδω πια...
@ ''Και τα μπλογκς αν το σκεφτείς λευκώματα ''
κοιτα να δεις δεν το ειχα σκεφτει...αλλα ναι ειναι κατα μια εννοια ! :-)
Γιατί βρε δηλητηριάζεις παλιές καλές αναμνήσεις; Όπως τα λέγαμε τότε είναι τα πράγματα. Απλά οι άνθρωποι μεγαλώνοντας το ξεχνάνε και λένε (και κάνουν) βλακείες μετά.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Οι αναμνήσεις έχουν αυτό το κακό...μια να μας ανεβάζουν και μια να μας κατεβάζουν ψυχολογικά. Αντε, να βλέπω ν'ανεβάινουμε σιγά σιγά....!
geia soy avra!
se vrika mesa toy aggeloy kai eipa na soy pw ena geia.
eidika me to poy anoi3a to blog soy kai emfanistike ayti i erwtisi 'ti einai erws..'
8imi8ika akrivws ta tetradiakia, tis roz mikres toys selides, ti mirwdia apo tsixlofoyska, ta aytokollitakia poy kollagame..
wraia xronia. wraies anamniseis.
polla filia
xarika gia ti gnwrimia!
x
χαμογελα.
το αυριο θα ειναι χειροτερο...
ωχ..
σήμερα είδα το "συνεννοημένες που γραψες χτες και πέρασα κι από δω..
θα ξαναπεράσω...αργότερα
μάλλον επικοινωνούμε τηλεπαθητικά
αυτά πάντως τα ραβασάκια τα εφηβικά κάποιο πρέπει να τα κάνει ποστ
τα λέμε αργότερα
καλημέρα
:*
@ Nικολα μου , υπαρχει καποιο προσωπο ,μια συμμαθητρια μου και πολυ καλη φιλη που δεν υπαρχει πια.Το ονομα της ομως θα υπαρχει παντα στο λευκωμα...
@ εδριτσα , σε παρακολουθω σιωπηλα κυριως...χαιρομαι για την επισκεψη σου.ΑνΕΒΑΙΝΟΥΜΕ... ΑΝΕΒΗΚΑΜΕ!!!
:-)))
@ marilou μου καλως ηρθες! αναμφισβητητα ηταν ομορφες εποχες αλλα οπως ειπε και η εδριτσα παρα πανω οι αναμνησεις εχουν τα πανω τους και τα κατω τους!
@ υποπτε ,οχι απαραιτητα!
@ αλκυονη μου , ειναι που ρομαντικες ψυχες ειναι πολλες στην μπογκοσφαιρα! σε φιλω!
Κι εγώ έκανα δυσάρεστες σκέψεις προχτές για όλους αυτούς που ήξερα από το σχολείο και το τι απέγιναν τα όνειρά τους...
Οι απαντήσεις δεν αλλάζουν...
Αλλάζει αυτό που νομίζεις ότι σημαίνουν οι απαντήσεις....
Τί μου θύμισες... εκεί που έγραφε "Το δώρο σας σρην κάτοχο"
μου είχαν περάσει μια βελόνα με κλωστή για όταν χρειαστεί...
΄Επιασε τόπο στην περίπτωσή μου ειδικά
;-)
Ε, ψιτ, γιατί δυσάρεστες;
Περάσαμε και περνάμε όμορφα.
Ψηλά το κεφάλι και χαμόγελο!
Γλαρένιες αγκαλιές
Mην τις αφήνεις να φωλιάζουν. Aς περνάν κι ας φεύγουν καλύτερα... Ό,τι κακό φωλιάζει, επηρεάζει χειρότερα... Mια καλησπέρα εδώ…
@ 3pad ειδες οι συνειρμοι μας?
@ καμηλιερη...σωστο και αυτο .Δεν το ειχα σκεφτει ετσι.
@ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ , μαλλον το ειχαν προβλεψει σωστα ε? :-)))
@ x, ναι εχεις δικιο....!
έχω κρατήσει και εγώ ένα τέτοιο λεύκωμα...γεμάτο φωτογραφίες,φιλιά σχηματισμένα απο χείλη με κραγιόν και μικρά δωράκια κολλημένα με blue tack.Μόνο όμορφες αναμνήσεις μου ξυπνάνε μαζί με ένα μικρό αίσθημα μελαγχολίας.
Το μαγικό με εκείνες τις αναμνήσεις είναι ότι, όσο δυσσάρεστες και αν ήταν, μετά από τόσα χρόνια μόνο χαμόγελο και γλυκιά νοσταλγία μπορεί να μας φέρουν...
Εγώ είχα ένα λεύκωμα στο λύκειο που το πηγαινόφερνα η ατιμούτσικη μέσα στην τάξη εν ώρα μαθήματος. Ετσι κατασχέθηκε μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, από την πιο σκληρή αλλά και πιο ΥΠΕΡΟΧΗ καθηγήτρια που έχω ποτέ γνωρίσει. Δεν πήγα ποτέ να της το ζητήσω. Μήπως να το κάνω τώρα; Ζήλεψα!
Φιλιά πολλά! Και θέλω να ξεχειλίζεις μόνο από θετική αύρα!
Όμορφες εποχές κι αθώες
@ Νικο ειναι ομορφες αναμνησεις αναμφισβητητα....:-)))
@ milena μου μονο ενα ειχες ? μηπως θα επρεπε λοιπον να το ζητησεις ? Η θετικη αυρα ερχεται και φευγει ...τι να γινει ? ειναι και αυτο μεσα στο προγραμμα!
φιλια
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα