ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
TATATAAAAAAA Έχουμε ανακοίνωση!
Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να ενημερώσω γνωστούς και φίλους οτι επιτέλους το μικρό αντράκι του σπιτιού έφυγε σήμερα ,για τέταρτη συνεχόμενη μέρα, χωρίς πολλά κλάματα για τον παιδικό σταθμό!
Τόσες μέρες δεν τολμούσα να το πιστέψω οτι συμβαίνει...όταν φτάνει με τον μπαμπά του στη πόρτα του σχολικού σουφρώνει βέβαια τα χειλάκια του και κλαψουρίζει ένα ''δεν θέλω να πάω χολείο μπαμπά'' , αλλα σταματάμε εκεί!! Πιο πριν όταν είναι να βγουν απο το σπίτι και στέκομαι στην πόρτα, με χαιρετάει σχετικά ευχάριστα , φιλιόμαστε σταυρωτά , μου δίνει οδηγίες για το πως και πότε θα τον πάρουμε το απόγευμα απο τη γιαγιά και ύστερα γυρνάει προς τον μπαμπά του σουφρώνοντας επίσης τα χειλάκια του και ζητάει αγκαλίτσα.
Σήμερα ανέβηκε ο καλός μου επάνω και μου φώναξε απο την πόρτα κιόλας ''άντε σε λίγο θα μπαίνει μόνος του στο σχολικό΄΄ σταυροκοπηθήκαμε αμφότεροι και ξεκινήσαμε πολύ ευτυχισμένοι για τα γραφεία μας!
Πόσο όμορφη γίνεται η μέρα σου απο την μια στιγμή στην άλλη!!!!
21 σχόλια:
Αντε μπράβο!Ειδες?
Σε λίγο όπως όλα τα παιδιά θα κάνει αμαν να περάσει η μέρα να ξαναπάει.Πολλα φιλιά σε όλους σας!
Κλαπ κλαπ κλαπ! (ήχος από παλαμάκια ήταν αυτός)
Μπράβο Αύρα μου, ειλικρινά χάρηκα!
Να δω τι θα κάνεις όταν δε θα θέλει να ξεκολλήσει από εκεί!
Φιλάκια πολλά!!! :)
Όλα θέλουν το χρόνο τους.
Χαίρομαι :)
Αλλά σου το ξαναλέω. Μετά από χρόνια θα λες: "Τι καλά που κάποτε ήταν κολημμένος μαζί μου".
@ tassoula μακαρι! με αυτο το ονειρο ζω.Αυτο το πραγμα μας εχει γινει βιωμα!
@ σταλαγματια μου, αν ξερω οτι περναει ομορφα και διασκεδαση δεν θα εχω κανενα προβλημα ειλικρινα!
@ amo ο δικος μας ''χρονος'' ομως κρατησε πολυ! Μπα αμφιβαλλω..ρε λες? χχαχαχα
Άντε ρε παιδί μου να ηρεμίσεις κι εσύ λίγο...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ε λογικό είναι, θα συνηθίσει.
Την πρώτη μέρα έκλαψε λίγο που την ξύπνησα νωρίς, τη δεύτερη σηκώθηκε κεφάτη και την τρίτη με το που ξύπνησε το ξυπνητήρι έφερε την τσάντα της... Σήμερα ήταν λίγο αρρωστούλι και ο καλός μου πήρε άδεια για να μείνει μαζί της, ωστόσο από νωρίς έπιασε θέση πίσω από την πόρτα. Μόλις πήγα να φύγω χωρίς αυτή, άρα και να μην την πηγαίνω στο σταθμό, πλάνταξε στο κλάμα... Αισθάνομαι ότι μεγαλώνει αφάνταστα γρήγορα, θα το ήθελα λίγο πιο κολλημένο μαζί μου!
Στο πα ότι όλα θα πάνε καλά! Να με ακούς Αύρα!
Σιγά σιγά θα το συνηθίσει και όλα θα πάνε καλά. Θα το αγαπήσει.
Α, μην ανησυχείς. Φαίνεται να συνήθισε. Ακόμα κι ένα πισωγύρισμα να κάνει, δεν τρέχει τίποτα. Σε λίγες μέρες θα το περιμένει πώς και πως το σχολικό!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
@ αυτο λεω και εγω ασκαρ μου!
@ εμεις Νικολα ειχαμε ξεφυγει απο το οριο της λογικης....
@ αννα , πιστεψε με αν ζουσες το κολλημα που λες δεν θα το ηθελες με τιποτα!
@ οκ Σταυρο μου θα σε ακουω ..
:-)))))))))
@ δειμε , για αυτη τη ημερα ζουμε!
@ 3PAD τωρα πια εχω αρχισει να το πιστευω και εγω αυτο....
Να σας ζήσει τέτοιος άντρας!! Θα στρώσουν τα πράγματα, θα ανεξαρτητοποιηθεί, θα εγκληματιστεί και δεν θα θέλει να γυρίσει σπίτι! (λέμε τώρα!!)
Καλημέρα!
:):):):):):):)
Πόσο σε καταλαβαίνω καλή μου! Η δική μου είναι τώρα 17 μηνών, πριν 1 μήνα πέρασα κι εγώ το δίλημμα του αν έπρεπε να τη στείλω φέτος παιδικό, τελικά το άφησα για του χρόνου, όμως ομολογώ πως στη σκέψη & μόνο αγχώθηκα & στεναχωρήθηκα... Μέχρι σήμερα από την ημέρα που τη γέννησα την έχω συνέχεια δίπλα μου!
Με το καλό λοιπόν να συνηθίσει το αγγελούδι σου κι εσείς να είστε γεροί κι αγαπημένοι πάντοτε να το καμαρώνετε να μεγαλώνει!!!
Φιλιά Πολλά Αύρα μου!
@ ερωτακι αλλαξες ονομα? καλα εκανες μου αρεσει πολυ περισσοτερο το υποκοριστικο!!
λες να μην θελει να γυρισει ? λεμε τωρα! :-)))
@ mogwai θα σου φαινονται αστεια ολα αυτα..!
@ αχ ηλιαχτιδα μου, ειδες μωρε ποσο δυσκολο ειναι ετσι και αλλιως.Σκεψου τωρα να συμβαινουν και ολα αυτα που εχουν συμβει με εμας ...γολγοθας κατανταει!
Εύγε εύγε στον παίδαρο :)
Και η ανηψιά μου τα ίδια έκανε στην αρχή, τώρα ανοίγει και την πόρτα και φωνάζει στη μαμά της "άντε, πάμε" :P
Σε λίγο αν δε σας βάζει στο κρεββάτι και να σας σκεπάζει, δε θα πηγαίνει για ύπνο το αντράκι...
Να μου τον φιλήσεις
Γλαρένιες αγκαλιές
Πόσο όμορφα το περιέγραψες!!!
Μόνο μια μάνα το μπορεί αυτό.. υπάρχουν στιγμές που το ζηλεύω αυτό το συναίσθημα.
Καλημέρα.
@ confused...αν γινει και αυτο....!!!
@ φυρδην - μιγδην....δεν εχω αμφιβολια για αυτο...σχεδον το κανει και τωρα :-)))
καλως μας ηρθες!
@ shades :-))))))
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα