Πέμπτη, Απριλίου 12, 2007

Γλυκειά αμαρτία....

Αυτή η έλλειψη χρόνου, αλλά κυρίως η έλλειψη αντοχής. Λίγος ύπνος και υποχρεώσεις πολλές.

Τα πειράγματα πολλά,καθημερινά,μεταξύ σοβαρού και αστείου.......Τα ραντεβού για να βρεθούν στο ίδιο τους το σπίτι δίνουν και παίρνουν. Οταν ακούν οτι συμβαίνει σχεδόν σε όλους που βρίσκονται στη δική τους φάση, χαμογελάνε ανακουφισμένοι.....

.

Στο μεταξύ κάποιες φορές η συνεύρεση είναι αστεία. Λες και δεν πρόκειται για τους ίδιους που βρίσκονται μαζί τόσα χρόνια. Λες και πρόκειται για παράνομο ζευγαράκι.

Στα κρυφά, στα κλεφτά, άλλοτε στα γρήγορα, άλλοτε τρυφερά και άλλοτε σαν γλυκειά αμαρτία .....Όπως αυτό το πρωινό.....σαν έφηβοι......σαν ζευγαράκι παράνομο.......χαμένοι κάπου στο χωροχρόνο....Όσο ο χρόνος δεν αρκεί ,τόσο τους αρέσει περισσότερο..... έφτασε εννέα παρα δέκα ...έπρεπε απο ώρα να φεύγουν ...να βρίσκονται στο δρόμο...να είναι ήδη στο γραφείο...εννέα και πέντε και δεν ξεκολλάνε...είναι γεμάτοι σημάδια.....αχ και να πάγωνε ο χρόνος....ενας υπνάκος είναι οτι χρειάζεται....αχ και να συνέχιζε αυτή η αγκαλιά....Βαθιά ανάσα και ενα γρήγορο ντους.....κρυφά γέλια ...πονηρά χαμόγελα ....πεταχτά φιλιά.......ρε συ μόνο σημαία που δεν σηκώσανε.......Θα τους πάρουν όλοι χαμπάρι...και με τέτοια θερμοκρασία πως να φορέσουν ζιβάγκο...Και το ηλίθιο χαμόγελο φορεμένο σε ενα ξέγνοιαστο πρόσωπο....Ναι θα τους μυριστούν όλοι, γιατί μερικές φορές ειναι λες και συνέβει μετά απο χρόνια....ή σαν να συνέβει πρώτη φορά.......

(πως να αποτυπωθούν όλα αυτά σε ενα κομμάτι χαρτι ή σε μια ιστοσελίδα ? πόσο γλυκανάλατα μπορούν να φαίνονται σε κάποια μάτια ? πως να μοιραστείς όσα νιώθεις και σε ποιόν, χωρίς να φανείς γραφικός ? στην πραγματική ζωή είναι αδύνατον ,θα τα μοιράζομαι εδω..... και ας με βαρεθείτε......)

17 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger cindaki είπε...

Εγώ πάντως δε σε βαριέμαι!!!
Να γράφεις και να ξαναγράφεις, γιατί αν δεν είναι ο έρωτας η χαρά της ζωής, τότε τι είναι;;;

3:27 μ.μ., Απριλίου 12, 2007  
Ο χρήστης Blogger diastimata είπε...

Σιγά μη βαρεθούμε! Το πολύ πολύ, να ζηλέψουμε!
Να είστε καλά!

3:52 μ.μ., Απριλίου 12, 2007  
Ο χρήστης Blogger ο δείμος του πολίτη είπε...

Ούτε εγώ μπορώ να σε βαρεθώ. Μάλλον εδώ εσύ δε βαριέσαι τέτοια κείμενα, εγώ πώς να μπορέσω; Καλά να περνάτε.

6:54 μ.μ., Απριλίου 12, 2007  
Ο χρήστης Blogger kelly alamanou είπε...

Γλυκύτατο!!!!!!!

11:05 μ.μ., Απριλίου 12, 2007  
Ο χρήστης Blogger ralou είπε...

Γλυκανάλατος;
Γραφικός;

Μην τρελαίνεσαι avra!
Μόνο οι στερημμένοι -για να το πώ κομψα- μπορεί να σκεφτούν έτσι!

1:52 π.μ., Απριλίου 13, 2007  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

avra καλημέρα , το διάβασα και μου άρεσε πολύ συνέχισε να τα μοιράζεσαι είναι όμορφα και καθόλου γραφικά ή γλυκανάλατα ....

11:44 π.μ., Απριλίου 13, 2007  
Ο χρήστης Blogger An-Lu είπε...

Μόνο γλυκανάλατα δεν είναι!
Αντίθετα...φυσιολογικότατα!

1:26 μ.μ., Απριλίου 13, 2007  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

χαιρομαι που μπορω να μοιραζομαι μαζι σας αυτα ποτ αισθανομαι....

5:19 μ.μ., Απριλίου 13, 2007  
Ο χρήστης Blogger tzo είπε...

Γλυκούλη! Πάντα τέτοια, τι να βαρεθούμε καλέ! Διψάαααααααααα,ε για τέτοια..... χιχι!!!

7:04 μ.μ., Απριλίου 13, 2007  
Ο χρήστης Blogger Γεωργία είπε...

Ζήλεψα λέέέμεεεε :D

8:14 μ.μ., Απριλίου 14, 2007  
Ο χρήστης Blogger patsiouri είπε...

Είναι ότι πιό αληθινό έχεις γράψει!
Γιατί γαμώτο να είναι έτσι??
Γιατί ο μόνος εχθρός σου να είναι αυτό το καθίκι ο χρόνος??
Έπρεπε να τηλεφωνήσετε και να πείτε πως αρρωστήσατε, αμάν πιά...με τις δουλειές τους και τις αηδίες τους, όλα εδώ θα μείνουν γαμώτο...

8:25 μ.μ., Απριλίου 14, 2007  
Ο χρήστης Blogger Σπύρος είπε...

Τον χρόνο δυστηχώς δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε ειναι ο χειρότερος εχθρός, απλά το καλό που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον εκμευταλλευτούμε με τον καλύτερο τρόπο..Να εκφράζεσαι ελεύθερα και δεν πρόκειται να βαρεθεί κανεις το γραψιμο την γλαφυρότητα και την ειλικρίνια σου.
Πολλά φιλιά.

8:53 μ.μ., Απριλίου 14, 2007  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Άντε καλέ, γιατί γλυκανάλατα. Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής :)))

Φιλιά

9:27 π.μ., Απριλίου 15, 2007  
Ο χρήστης Blogger patsiouri είπε...

(...και να κοιτάει ο πιό σπαστικός συνάδελφος τις μελανιές που δέν έχεις δεί και να σου λέει "Καλέ ποιό τραπεζάκι!! Αυτό είναι δείκτης και αυτό είναι αντίχειρας και εμένα μή μου ξαναπείς μαλακιούλες!!") Άχ!

12:25 π.μ., Απριλίου 16, 2007  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Αχ τι ωραία...
Μπορώ να έχω από σένα άλλα δέκα τέτοια ποστ (τουλάχιστον)?

10:59 π.μ., Απριλίου 16, 2007  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ αργυρενια μου οσο εχω αυτη τη διαθεση ναι....και μαλλον την εχω συχνα :-))

@ patsiouri ασε ειναι μερικοι μερικοι που το εχουν ταμα...να σε ξεμπροστιαζουν!

@ θαλασσομπερδεμενη :-)) φιλια και απο μενα ..πολλα

@ lockheart καλως ηρθες ! ολο και καποιος θα βρεθει να βαρεθει αλλα τι να γινει ; ...

@ georgia , αφου εισαι και εσυ ερωτευμενακι .. μην ζηλευεις καλο μου!

@ αλλιτνιλ ,.... εχεις βρει τοτε την πηγη!

11:30 π.μ., Απριλίου 16, 2007  
Ο χρήστης Blogger anna είπε...

Οι έφηβοι δεν ξέρουν, οι παράνομοι έχουν το άγχος, και ο χωρόχρονος είναι πάντα χαμένος από χέρι.
Το συνομωτικό χαμόγελο ίσως είναι πονηρό, ποτέ όμως δεν είναι ηλίθιο. Ο έρωτας βρίσκει πάντα το δρόμο του να μας ρίξει τα βέλη του - είναι και η άνοιξη που χτύπησε την πόρτα. Καλές μελανιές παιδιά!

8:48 μ.μ., Απριλίου 16, 2007  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα