Για μια φιλη
Πόσα πράγματα θεωρούμε δεδομένα στη ζωή μας.Αυτά που θα έπρεπε να είναι....και ομως ....υπάρχουν καταστάσεις που εμποδίζουν την ολοκλήρωση της ευτυχίας μας.
Αναφέρομαι στη δυσκολία που αντιμετωπίζει μια φίλη εδώ και 4 χρόνια να αποκτήσει ενα παιδάκι.Εχει κάνει 3-4 αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης και τώρα σκέφτεται να προσφύγει στη δωρεά ωαρίων τα οποία θα γονιμοποιηθούν με σπέρμα του συζήγου της και στη συνέχεια θα τοποθετηθούν στη μήτρα της. Το θέμα ειναι οτι καθυστερεί στη υλοποίηση της απόφασής της και φοβάμαι οτι θα αποκλειστεί και απο αυτή τη μέθοδο.Η ψυχολογική πίεση που νιώθει ειναι μεγάλη και αυτο ,με τα μάτια τα δικά μου, την οδηγεί σε αποπροσανατολισμό των στόχων της.Ολα αυτά διστάζω να της τα πω.Εχω δοκιμάσει να της το θέσω σαν ζήτημα αλλα δεν θέλω να της επιμείνω. Αλλωστε δεν είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρη για το τι ειναι σωστό και τι οχι.Δεν εχω τις απαραίτητες ιατρικές γνώσεις για την υπόθεση.Εκείνη που μιλάει με τους γιατρούς της ίσως να ξέρει καλύτερα. Στεναχωριέμαι ομως γιατι νιώθω οτι χειρίζεται το ολο θέμα λάθος και δεδομένου οτι τα χρονικά περιθώρια στενεύουν αγχώνομαι... Θα ήθελα να τη βοηθήσω αλλα δεν ξέρω πως.Το μονο που κάνω τελικά είναι να μένω σωπηλή.Δεν θέλω να νιώσει παραμελημένη αλλα μάλλον αυτο το μήνυμα παίρνει.
Αναφέρομαι στη δυσκολία που αντιμετωπίζει μια φίλη εδώ και 4 χρόνια να αποκτήσει ενα παιδάκι.Εχει κάνει 3-4 αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης και τώρα σκέφτεται να προσφύγει στη δωρεά ωαρίων τα οποία θα γονιμοποιηθούν με σπέρμα του συζήγου της και στη συνέχεια θα τοποθετηθούν στη μήτρα της. Το θέμα ειναι οτι καθυστερεί στη υλοποίηση της απόφασής της και φοβάμαι οτι θα αποκλειστεί και απο αυτή τη μέθοδο.Η ψυχολογική πίεση που νιώθει ειναι μεγάλη και αυτο ,με τα μάτια τα δικά μου, την οδηγεί σε αποπροσανατολισμό των στόχων της.Ολα αυτά διστάζω να της τα πω.Εχω δοκιμάσει να της το θέσω σαν ζήτημα αλλα δεν θέλω να της επιμείνω. Αλλωστε δεν είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρη για το τι ειναι σωστό και τι οχι.Δεν εχω τις απαραίτητες ιατρικές γνώσεις για την υπόθεση.Εκείνη που μιλάει με τους γιατρούς της ίσως να ξέρει καλύτερα. Στεναχωριέμαι ομως γιατι νιώθω οτι χειρίζεται το ολο θέμα λάθος και δεδομένου οτι τα χρονικά περιθώρια στενεύουν αγχώνομαι... Θα ήθελα να τη βοηθήσω αλλα δεν ξέρω πως.Το μονο που κάνω τελικά είναι να μένω σωπηλή.Δεν θέλω να νιώσει παραμελημένη αλλα μάλλον αυτο το μήνυμα παίρνει.
αναρτήθηκε από το χρήστη AVRA στις
1:30 μ.μ.
31 σχόλια:
Πολύ σε καταλαβαίνω.
Η άποψή μου είναι να την στηρίζεις. Να είσαι εκεί, να την ακούς, να της δίνεις αγκαλιά και χάδι, χαμόγελο και πίστη στη ζωή.
Να μην παίρνεις θέση.
Να μην της λες κάνε αυτό ή εκείνο.
Σαφώς και δεν γνωρίζεις, είναι θέματα απολύτως προσωπικά αυτά, αφορούν την πορεία της προσωπικής ζωής του άλλου. Ενήλικη είναι, σύντροφο έχει, δικές τους οι αποφάσεις.
Αν σου ζητήσει τη γνώμη σου και νιώθεις ότι μπορείς, ηρέμησέ την και μετέδωσέ της πίστη στον εαυτό της. Αυτό της χρειάζεται. Ν' αποκτήσει δύναμη και χαρά για τη ζωή. Όχι νουθεσίες και κατευθύνσεις.
Ο καλός φίλος ακούει Αύρα μου.
Ακούει με την καρδιά του.
Αυτό, μόνο.
Τους φίλους μας τους θέλουμε στα δύσκολα δίπλα μας και ας μην έχουν να μας πουν κάτι , η παρουσία τους και μόνο αρκεί για να μας βοηθήσει ! Καλό κουράγιο στην φίλη σου και καλή επιτυχία….
Η ψυχολογική πίεση είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που πρόκειται να αντιμετωπίσει μια γυναίκα στην εξωσωματική. Και ενώ κάθε φορά που ξεκινάει ένας νέος κύκλος αρχίζουν οι ελπίδες, με το άκουσμα του αρνητικού αποτελέσματος βιώνει μια ανείπωτη απώλεια.
Η φίλη σου όπως λες έχει ήδη βιώσει 3-4 αρνητικά αποτελέσματα, που δεν ήταν ό,τι καλύτερο για την ψυχολογία της. Πιθανόν να έχει αποπροσανατολιστεί ως προς τους αρχικούς στόχους της, στην προσπάθειά της να ξαναβρεί στέρεο έδαφος. Το γεγονός ότι μιλάει με τους γιατρούς, είναι θετικό - οι ειδικοί ξέρουν και προτείνουν εφαρμόσιμες μέθόδους, που εμείς οι μη ειδικοί δεν είναι σίγουρο ότι καταλαβαίνουμε πάντα.
Αν θες πραγματικά να βοηθήσεις τη φίλη σου, να είσαι απλά δίπλα της. Δεν χρειάζεται να την αγχώνεις με το να της υπενθυμίζεις τα χρονικά όρια που στενεύουνε. Η φίλη σου ανεβαίνει ένα Γολγοθά, που και οικονομικά αιματηρός είναι, και με μετρημένες πιθανότητες.
Να την παροτρύνεις να μιλήσει με άλλα άτομα που έκαναν την ίδια προσπάθεια. Θα τη βοηθήσουν πολύ περισσότερο οι συζητήσεις με άτομα που πέρασαν από τη φάση τη δική της και μπορούν να καταλάβουν τα συναισθήματά της. Σου μιλώ εκ πείρας...
Νομίζω ότι πράττεις πολύ καλά που δεν παίρνεις θέση. Ξέρεις όταν είναι κανείς εξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει και είναι εύκολο να προκαλέσεις περισσότερο άγχος στον άλλον από όσο μπορεί να έχει.
Ισως μετά από 4 εξωσωματικές (δεν είναι ευκολη δοκιμασία...) καλό θα ήταν να κάνει ένα διάλειμμα από την εμμονή να κάνει παιδί... Δεν είναι αυτό ολοκλήρωση της ευτυχίας από την στιγμή που δεν βιώνει καν έστω κάποια ευτυχία τώρα παρά μόνο αναμονές και απογοητευσεις.
Νομίζω πρέπει να της μεταδώσεις θετική σκέψη για το μέλλον. Με ή ΧΩΡΙΣ παιδί! Είναι βασικό να αποφορτιστεί από το άγχος του "ΠΡΕΠΕΙ μπορώ δεν μπορώ να κάνω παιδί".
Μεχρι τωρα εχω κρατησει διακριτικη σταση.Συνεπεσε ομως η δικη μου η εγκυμοσυνη με τις δικες τις αποτυχημενες προσπαθειες και ενιωσα τοσο ασχημα που ενιωσα οτι απομακρυνθηκα λιγο περισσοτερο απο οτι επρεπε....!
Να συζητήσεις μαζί της. Γι αυτό είναι οι φίλοι. Όπως λες και ΄συ, έχει την ψυχολογική της πίεση. Είναι φυσικό να μην βλέπει καθαρά. Δώσε της όλες τις δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά της. Και, πάνω από όλα, να καταλάβει ότι δεν είναι κανείς -και πολύ περισσότερο εκείνη- υπεύθυνη.
...........!
Και φυσικά… όσο το άγχος μεγαλώνει άλλο τόσο οι πιθανότητες σύλληψης μειώνονται. Είναι δύσκολο.
Δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις τίποτε..
Όσο το άγχος μεγαλώνει τόσο χειρότερα τα πράματα.
Όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει τόσο χειρότερα τα πράματα...
Να σταματήσει να θέλει και να σκέφτεται δεν μπορεί...
Δράμα η κατάσταση...
Και ξέρεις πόσο μεγάλες πιθανότητες έχει όταν απογοητευτεί πλήρως και έχουν περάσει τα χρόνια, τότε να μείνει έγκυος;
Τεράστια η δύναμη του nocebo στην συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά και όλως των άλλων παραγόντων που εισάγαμε στην ζωή μας και την κάνουμε μπάχαλο :(((
Μια καλή συμβουλή δεν μπορεί παρά πάντα να είναι αποδεκτή. Έχω παρόμοια εμπειρία με την καθηγήτρια αγγλικών μου πριν 10 χρόνια. Προσπάθεια στην προσπάθεια όμως τα κατάφεραν και μάλιστα μετά από λίγο καιρό ενώ δεν το περίμεναν έκαναν άλλο ένα παιδάκι.
Παιδιά το θέμα είναι απλά και μόνο ότι ορισμένες γυναίκες ή ζευγάρια έχουν ως αυτοσκοπό την απόκτηση παιδιών και έτσι τους δημιουργείται ψυχολογική πίεση. Όταν σκεφτόμαστε και συνδέουμε τη ζωή μας μόνο με το παιδί τότε το άγχος είναι λογικό να υπάρχει. Ας καταλάβουμε ότι η τεκνοποίηση είναι μέσα στη ζωή, αλλά όχι αυτοσκοπός γιατί τότε γίνεται τροχοπέδη και μας "ρίχνει".
Συμφωνώ απόλυτα με το Δείμο, τό τί άγχος προκαλείται σε αυτές τις γυναίκες είναι το κάτι άλλο, το έχω συναντήσει πολλές φορές και το κακό είναι πως ακόμη και άν επιτύχει η εξωσωματική της οι πρώτοι τρείς μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι και όσο αγχώνεται, τόσο μεγαλώνει και ο κίνδνος αποβολής, δυστυχώς..
Προσπάθησε να την κάνεις να το δεί λίγο πιό χαλαρά το θέμα, υπενθύμισέ της πως υπάρχουν και άλλες λύσεις...Την υιοθεσία δέν την έχουν σκεφτεί σάν πιθανότητα??
Υπενθύμισέ της επίσης πως τουλάχιστον έχει την υγεία της ενώ υπάρχουν πόσοι άνθρωποι που υποφέρουν από καταστάσεις μή αναστρέψιμες..
Ξέρεις, όταν ο άνθρωπος ακούει για το χειρότερο, αυτόματα παίρνει θάρρος και κουλάρει ο ίδιος...
@ Διαστηματα, αυτο θελω.Με την πρωτη ευκαιρια , διακριτικα φυσικα,θα μιλησω μαζι της.
@ Νικολα το αγχος ειναι οπωσδηποτε κακος συμβουλος
@ Καμηλιερη και αλλιτνιλ, περα απο το αγχος η κοπελα εχει και οργανικο προβλημα.Αυτο μην το ξεχναμε.
@ δειμο κακα τα ψεματα , τα παιδια ειναι σημαντικοτατο κεφαλαιο στη ζωη μας οσο και να θελουμε να παρηγορηθουμε ή να παρηγορησουμε καποιους.
@ patsiouri αλιμονο σε αυτους που το περνανε...
Avra λυπάμαι που θα στο πω αλλά αν κάποια στιγμή της ανοίξεις συζήτηση σχετικά θα την κάνεις χειρότερα σίγουρα.
Αυτό που είπες στο Δειμο τα λέει όλα. Αν όντως αφήνεις να εννοηθεί κάτι τέτοιο είναι αρκετό για να της δημιουργηθεί περισσότερο άγχος... Σκέψου το...
Δεν είναι τα παιδιά σημαντικότατο κεφάλαιο στη ζωή όλων. Αυτών που έχουν ίσως (και πάλι όχι όλων) αλλά αυτόν που δεν έχουν σίγουρα δεν είναι! Αυτό που νιώθεις εσύ δεν το ξέρουν. Δεν ξέρουν για τι πράγμα μιλάς.
Ελπίζω να μην βγω αληθινή και να μας πεις κάποια μέρα ότι αυτή η κουβέντα κατέληξε κάπου καλά...
Εγώ είμαι της αποψης του δείμου στο θέμα επάνω.
Αλλά καταλαβαίνω πως η θέση σου είναι πολύ λεπτή απέναντι στην φίλη σου.
Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να την παρηγορήσεις αν δεις ότι το έχει ανάγκη και να την στηρίξεις στις αποφάσεις της.
Απογοητευμένοι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούς κριτικές,αυτό σίγουρα.
Μπορείς να πεις την γνώμη σου χωρίς να εκφράσεις κριτική,νομίζω ότι έχεις αυτή την ικανότητα εσύ Αύρα.
@ deppy αυτη ειναι καθαρα προσωπικη αποψη που ποτε δεν θα την ελεγα σε μια φιλη μου που υποφερει και παιδευεται!! Ειναι γεγονος ομως οτι το πιστευω και γιαυτο και το ειπα εδω.
Το να κρατας τις αποστασεις δεν ειναι παντα το καλυτερο.Το εκανα οταν εμεινα εγκυος και φοβαμαι οτι την πληγωσα αθελα μου.Αλλο η διακριτικοτητα και αλλο η αποσταση.
@ μαραμενα συκα εχεις δικιο ειναι δυσκολο οταν ποναμε να ακουμε την κριτικη των αλλο.Καποιες φορες ειναι γενικα δυσκολο :-))
Διατηρω επιφυλλαξεις στο αν διαθετω την ικανοτητα οπως λες..θα το ηθελα ομως και το προσπαθω καθημερινα.
Άν θέλει τόσο η φιλενάδα σου να γίνει μάνα ας σκεφτεί και να υιοθετήσει όπως είπε κάποιος και παραπάνω...Εντάξει παιδιά, κάποιοι έχουν πρόβλημα και δέ μπορούν εύκολα ή καθόλου να γίνουν γονείς, συμβαίνουν αυτά.Αν είχε κάποια ανίατη ασθένεια δηλσδή αυτή ή ο σύζυγος τί θα γινόταν, θα αυτοκτονούσε; Τόσα παιδάκια εκεί έξω περιμένουν για αγάπη και χαρά και εμάς το μόνο που μας νοιάζει είναι να φουσκώνουμε με ένα κάρο ορμόνες και φάρμακα και να κάνουμε οχτακόσες εξωσωματικές μπάς και το βγάλουμε από μέσα μας, έ και άν δέν το γεννήσουμε τί έγινε; Συγγνώμη για τα νεύρα ΑΛΛΆ ΈΧΩ ΑΚΟΎΣΕΙ ΜΈΧΡΙ ΚΑΙ ΓΥΝΑΊΚΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΆΕΙ ΕΝΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΕΙ λόγω αντιβιωτικών. Είπαμε, καλή η μητρότητα αλλά με όρους, καλή μάνα κάθε γυναίκα μπορεί να γίνει στο κάθε παιδί φτάνει να έχει αγάπη να δώσει.
Αλίμονο, Αvra... Δεν είπα ότι θα της τα πεις αυτά όπως τα γράφεις εδώ. Είπα "αφήσεις να εννοηθεί" και αυτό είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα γίνει αφού είναι κάτι που το ασπάζεσαι όπως λες.
Ξέρεις δεν είναι μόνο αυτά που λέμε. Είναι και αυτά που δεν λέμε αλλά είναι απίστευτα φανερά χωρίς να το καταλαβαίνουμε...
Οσον αφορά την απόσταση που κράτησες στην εγκυμοσύνη σου ήταν μάλλον απόρροια αυτού που εκφράζεις εδώ. Αισθανόσουν ενοχές που εσύ έμεινες έγκυος και εκείνη όχι. Δεν είναι όμως κάτι που φταις εσύ...
Ισως θα ήταν καλό να μην απομακρύνοσασταν αλλά με την προυπόθεση ότι τις κουβέντες σας δεν τις μονοπωλούσαν οι εγκυμοσύνες, οι εξωσωματικές και τα μωρά...
Η debby τα λέει πολύ καλά.
@ Δεν ξερω deppy τι δεν μεταφερω σωστα ή αν ειναι οντως ετσι οπως τα λες....δεν θελω να απολογηθω για το τι θεωρω σημαντικο στη ζωη μου.
Ειναι αληθεια οτι ενιωσα ενοχες με την εγκυμοσυνη μου γιατι εκεινη περναγε εναν γολγοθα ενω για μενα υπηρξε τοσο ευκολο.
Η απομακρυνση που αναφερω δεν ηταν για πολυ αλλα ηταν απορροια πολλων πραγματων περα απο την αμηχανια μου.
@ ανωνυμε δεν ειναι παντα τοσο απλα τα πραγματα...
@ synas εχω καποιες ενστασεις οπως θα καταλαβες...
Τα παιδιά είναι σημαντικό μερος της ζωής μας, αλλά όχι το παν ούτε και αυτοσκοπός.
Avra, μια χαρά τα μεταφέρεις.
Δεν χρειάζεται να απολογηθείς για αυτό που είναι σημαντικό στην ζωή σου. Γιατί όλοι το ξέρουμε ότι έτσι είναι. Αυτοί όμως που έχουν ήδη παιδιά δεν το ξέρουν απλώς όπως εγώ π.χ. που δεν έχω, αλλά το νιώθουν επίσης.
Η φιλενάδα σου δεν μπορεί να το νιώσει ακόμα. Προσπαθεί να κάνει αυτό που είθιστε να κάνουν όλες οι γυναίκες με σκοπό να νιώσει και αυτή όλα αυτά τα συναισθήματα.
Είναι βασικό να νιώσει ότι υπάρχει ζωή και μετά από όλα αυτά. Αυτή την στιγμή νιώθει ένα αδιέξοδο. Είναι αυτή που δεν μπορεί να κάνει παιδιά και όλοι οι άλλοι που περιμένουν απο αυτή να κάνει. Δεν είναι τρομέρο?
Δεν αποκλείετε κάποια στιγμή να τα καταφέρει. Αλλά δεν το βλέπω πιθανόν με τέτοια πίεση.
Εσύ σαν φιλη της έχεις χρέος να την αποφόρτίσεις από όλο αυτό το άγχος και όχι να της φορτώσεις περισσότερο λέγοντας της (διακριτικά πάντα) να βιαστεί για να μην χάσει το τρένο. Οπως λες είσαι ήδη αγχωμένη σχετικά με αυτό (επειδή την νοιάζεσαι, δεν λέω) και αυτό να είσαι σίγουρη το νιώθει...
Η Synas που έχει περασει ήδη τέτοιες καταστάσεις καταλαβαίνει γιατί λέω ότι λέω...
Συγνώμη που επιμένω. Αποφορτίσου εσύ πρώτα για να μπορέσεις να της σταθείς ουσιαστικά στις μελλοντικές της προσπάθειες...
αυτα ειναι αλλοι θελουν αλλα δεν γιναται ενω αλλοι αμολανε παιδια καταλαθος
Avra, μια χαρά τα λέει η Debby. Ο μόνος τρόπος να βοηθήσεις τη φίλη σου, είναι να μην της μεταφέρεις το άγχος σου.
Το γεγονός ότι την εποχή των αποτυχημένων προσπαθειών της, εσύ έφερνες στον κόσμο ένα υπέροχο πλάσμα, σε μεταφέρει αυτόματα στην άλλη όχθη. Αν λοιπόν της μεταφέρεις τα χαρούμενα συναισθήματά σου, της επαυξάνεις το άγχος και τις προσδοκίες και την απομακρύνεις (άθελά σου) από ευόδωση των προσπαθειών της.
Για αυτό για την ώρα πρέπει να την κάνεις να ηρεμήσει, να την παροτρύνεις να μιλήσει με άλλα άτομα που περνάνε την ίδια φάση και αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Εσύ μπορείς να παραμείνεις "φίλη" της, αλλά μέχρι να μπορέσει να περάσει κι αυτή στην ζώνη των γονέων, θα χρειαστεί χρόνος, ενθάρρυνση και πολλά ψυχικά αποθέματα.
Μακάρι να έρθει κάποια στιγμή που θα συζητάτε για τα προβλήματα της εγκυμοσύνης και της μητρότητας. Τότε θα μπορέσεις να ξαναπάρεις το ρόλο της στενής φίλης.
Δύσκολο θέμα.
Νομίζω το βασικό σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι να είσαι εκεί για τον άλλον.
Και να του δείχνεις ότι είσαι διαθέσιμος για κουβέντα ή για οτιδήποτε.
Ούτε να τον στεναχωρεί η συμπεριφορά σου ούτε να τον πιέζει.
Διαβαζοντας ξανα και ξανα τα σχολια δεν κρυβω οτι απογοητευτηκα.Βρεθηκα κατηγορουμενη.Απ'την αλλη, ισως να μην εχω την πραγματικη εικονα του τι συμβαινει....
Αυτο που θα ηθελα μονο να τονισω ειναι οτι δεν πιστευω οτι αφησα να εννοηθει τιποτα , γιατι απλουστατα δεν μιλαγα για τιποτα, ουτε για μωρα, ουτε για εγκυμοσυνες.Δεν διατυμπανουσα στη φιλη μου ποση ευτυχισμενη ειμαι, για τον απλο λογο οτι μπροστα της δεν ενιωθα ετσι.Δεν την πιεσα ποτε , δεν επαιρνα θεση.Οσο μου μιλαγε για την εκβαση των γεγονοτων την ακουγα.Οταν δεν φαινοταν να εχει κεφι δεν ρωταγα , δεν ανοιγα συζητηση.
Αυτα....
Ο λογος που εφτιαξα το ποστ ηταν για να εξετασω αν πρεπει να κανω τωρα το βημα, αν πρεπει δηλαδη να ανοιξω συζητηση για την τελευταια αποφαση που εχει παρει για την δωρεα των ωαριων.Απο τις απαντησεις σας καταλαβαινω οτι δεν πρεπει.Απο αυτην την αποψη λοιπον εκανα καλα που εγραψα ποστ διοτι πηρα την απαντηση που ηθελα.Ευχαριστω!
Πάντως εγώ που τοποθετήθηκα για άλλο ζήτημα υοσιαστικά και εκτός κειμένου, αλλά με αφορμή αυτού, σου λέω κάνε το.
Eγώ Avra μου, για να πω την αλήθεια, καταλαβαίνω κι εσένα. Συμφωνώ με τους προηγούμενους φίλους που έβαλαν σχόλια (& ειδικά με την Anna), κατανοώ όμως απόλυτα & τη δική σου θέση! Είναι σίγουρα πολύ δύσκολο να μπορείς να είσαι πλάι της στη φάση αυτή, τη στιγμή που εσύ βιώνεις μια ευτυχισμένη παρίοδο με μωρό, ενώ εκείνη παλεύει ακριβώς γι΄αυτό & μάλιστα με τόσες δυσκολίες...
Ωστόσο, εγώ θα σου πω να μην αναλώνεσαι με τόσες σκέψεις! Ίσως έτσι τα πράγματα φαντάζουν ακόμη πιό πολύπλοκα. Αφέσου στην αγάπη που νιώθεις για τη φίλη σου κι αυτή θα σε καθοδηγήσει! Το σημαντικό είναι να στέκεσαι στο πλευρό της, όποια απόφαση κι αν πάρει! Και να διώξεις το δικό σου άγχος πρώτα, ώστε να μπορέσεις να συμβάλλεις πραγματικά & στη δική της αποφόρτιση (όσο αυτό είναι εφικτό). Ούτε νομίζω χρειάζεται να προβληματίζεσαι τόσο για συζητήσεις που πρέπει ή οχι να γίνουν! Εάν εκείνη το έχει ανάγκη & σε νιώθει κοντά της, να είσαι βέβαιη πως θα σου κάνει εκείνη συζήτηση. Νομίζω πως ο δικός σου ρόλος τώρα, πρέπει να είναι καθαρά της φίλης που θα την κάνει να χαμογελά, να ξεφεύγει από τα άγχη της & όταν εκείνη το έχει ανάγκη, που θα συζητά μαζί της αυτό το θέμα. Κι όσο για τα περιθώρια (χρονικά ή οτιδήποτε άλλο), προσπάθησε να τα ξεχάσεις πρώτα εσύ για να νιώσει κι εκείνη αποστρεσσαρισμένη από αυτά! Το σημαντικότερο εξάλλου είναι να τη βοηθάς να περνά όμορφες στιγμές, με ή χωρίς παιδιά. Κι όταν το καταφέρει αυτό, τότε & τα παιδιά θα έρθουν πολύ πιό εύκολα...
Φιλιά
Με υπερκαλύψαν οι προλαλήσασες...απλά δόσε της το μήνυμα ότι έισαι δίπλα της...
Αύρα, για μένα τα πολυτιμότερα λόγια, που άκουσα, όταν βρισκόμουν σ' αυτήν τη φάση, ήταν της μάνας μου: "Τα πιο αγαπημένα ζευγάρια που γνωρίζω είναι τα άτεκνα". Γιατί; Διότι με βοήθησαν να αποβάλω το τεράστιο άγχος του "πρέπει οπωσδήποτε κάποιος να κάνει παιδιά", με απενοχοποίησε, με παρηγόρησε. Στο κάτω-κάτω, δεν τελειώνει κι η ζωή, αν κάποιος από εμάς δεν διαιωνίσει το είδος του. Ούτε η δική του ζωή τελειώνει.
Όσο για το θέμα με τα ωάρια, δεν το κατάλαβα ποτέ. Ποιο είναι το ζητούμενο σ' αυτήν την περίπτωση; Να γεννήσει τα παιδιά του ο άντρας σου μέσω εσού; Η υιοθεσία μου φαίνεται πιο λογική και πιο θετική πράξη, εφόσον το παιδί δεν θα είναι πλέον ο καρπός της συνεύρεσης 2 ανθρώπων, που αγαπιούνται. Μήπως τελικά η φίλη σου ενδόμυχα καθοδηγείται από τον φόβο μην χάσει τον σύντροφό της; Γιατί, αν είναι έτσι, πρόκειται περί τεράστιου σφάλματος, κατά τη γνώμη μου.
@ Δειμο, τελικα προεκυψε συζητηση,λες και ηταν στο μυαλο μου, ενω ειχα αποφασισει να μην την ρωτησω.Βρεθηκαμε μονες και μιλησαμε.
Χαρηκα πολυ ενιωσα οπως παλια....
@ ηλιαχτιδα μου, ναι ειναι οπως το εθεσε η Αννα, πως θα μπορουσε αλλωστε να συμβαινει κατι διαφορετικο.Ξερεις το σοκ για εκεινη ηταν μεγαλο.Ανακαλυπτοντας εκεινη το προβλημα της, προεκυψαν ταυτοχρονα 4 εγκυμοσυνες .Δυο απο την αδερφη της, κατα καποιο τροπο ανεπιθυμητες και δυο απο τις κολλητες τις , εμενα και την τριτη της παρεας. Αυτο οπως ειπε η Αννα την εστειλε στην αλλη πλευρα της οχθης...Αντιστοιχο ηταν το σοκ και για μας.Δεν ειχαμε το κουραγιο να της το ανακοινωσουμε...Αυτος ειναι ο λογος που αναλωνομαι , οπως χαρακτηριστικα , ανεφερες.Ηταν οι συνθηκες, οι συγκυριες , ολα εναντιον.Εν παση περιπτωση , τωρα που εχουν περασει ηδη σχεδον δυο χρονια ειναι πολυ καλυτερα.Ειδικα στην χθεσινη μας κουβεντουλα ηταν πολυ ομορφη η ατμοσφαιρα.
@ synas , ισως καποια στιγμη να τις περασε μια τετοια σκεψη απο το μυαλο.Να μη κινδυνεψει δηλαδη ο γαμος της.Δεν ξερω , το λεω με επιφυλαξη....Αυτο που ξερω σιγουρα , ειναι οτι θελει να περασει η ιδια ολη την διαδικασια.Εγκυμοσυνη, τοκετο...κλπ.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα