Γαμος-Οικογενεια
Με αφορμή το ποστ του heliotypon, παραθέτω το σχόλιο που αφήσα σαν θέμα προς συζήτηση.Τέτοιου είδους θέματα με αγγίζουν άμεσα και θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας.Δυστυχώς δεν ξερω απο links , μπορείτε να βρείτε ομως το συγκεκριμένο blog δίπλα ,στις προτιμήσεις μου.
''
Δεν μπορω να καταλαβω την απαξιωση του γαμου και της οικογενειακης ζωης.Δεν καταληγουν ολοι οι γαμοι σε δυστυχια. Δεν μιλαμε για συμβατικους γαμους αλλα για πραγματικη συμβιωση.Νομιζω οτι οι γαμοι των τελευταιων 10-15 χρονων δεν στεριωνουν γιατι οι ανθρωποι εχουν γινει φοβερα εγωιστες.Ειναι μονο εαυτουληδες.Να βγω οποτε γουσταρω, να κοιμηθω οποτε γουσταρω, να πηδηξω απλως για να πηδηξω, να αγορασω αυτο και τουτο κλπ.Δεν αναφερομαι σε να συγκεκριμενο φυλο.Ανδρες , γυναικες χωρις εξαιρεση ζουνε με οδηγο τον εγωισμο τους.
Που ειναι το κακο οταν δυο ανθρωποι αγαπιουνται και θελουν να ζησουν μαζι να μην το κανουν.Ο γαμος ακολουθει γιατι ζουμε σε μια κοινωνια που εχει καποιους κανονες και αυριο μεθαυριο που θα φερεις στον κοσμο παιδια πρεπει να μαθουν και να ζουν και αυτοι με κανονες.Δεν ζουμε σε κοινοβια.Σε μια οργανωμενη κοινωνια ζουμε.
Σε ενα γαμο αντιμετωπιζεις προβληματα, ναι.Αλλα ποιανου η ζωη ειναι απροβληματιστη?Αυτος ειναι ο σκοπος μας να ζουμε χωρις ευθυνες ?
Ειναι ομορφο να ακουμπας στον συντροφο σου, να μοιραζεσαι τα ιδια προβληματα, να εχεις κοινους στοχους.Να φερεις στο κοσμο παιδια.Να τα βλεπεις με λαχταρα να μεγαλωνουν.Και ναι, ειναι ομορφο στα γεραματα σου να ανοιγεις την πορτα σου και να πλημμυριζει το σπιτι με τις φωνες της οικογενειας που εχεις δημιουργησει . Και ειναι ομορφο να μπορεις να φτιαχνεις ενα χαμομηλι στον γερακο που εχεις πλαι σου και αυτος με τη σειρα του να σε σκεπαζει ,να μην κρυωσεις οταν πεφτεις για υπνο.
''
Τελικά πιστεύω οτι ο φόβος ειναι αυτός που κάνει κάποιον να απορρίπτει ενα τέτοιο αγαθό όπως ειναι η οικογένεια.Ισως να εχουν βιώσει δυσάρεστες καταστάσεις και να έχουν πολλά κακά παραδείγματα γύρω τους.
Μακάρι να νικήσουν τον φόβο τους και να προχωρήσουν...
''
Δεν μπορω να καταλαβω την απαξιωση του γαμου και της οικογενειακης ζωης.Δεν καταληγουν ολοι οι γαμοι σε δυστυχια. Δεν μιλαμε για συμβατικους γαμους αλλα για πραγματικη συμβιωση.Νομιζω οτι οι γαμοι των τελευταιων 10-15 χρονων δεν στεριωνουν γιατι οι ανθρωποι εχουν γινει φοβερα εγωιστες.Ειναι μονο εαυτουληδες.Να βγω οποτε γουσταρω, να κοιμηθω οποτε γουσταρω, να πηδηξω απλως για να πηδηξω, να αγορασω αυτο και τουτο κλπ.Δεν αναφερομαι σε να συγκεκριμενο φυλο.Ανδρες , γυναικες χωρις εξαιρεση ζουνε με οδηγο τον εγωισμο τους.
Που ειναι το κακο οταν δυο ανθρωποι αγαπιουνται και θελουν να ζησουν μαζι να μην το κανουν.Ο γαμος ακολουθει γιατι ζουμε σε μια κοινωνια που εχει καποιους κανονες και αυριο μεθαυριο που θα φερεις στον κοσμο παιδια πρεπει να μαθουν και να ζουν και αυτοι με κανονες.Δεν ζουμε σε κοινοβια.Σε μια οργανωμενη κοινωνια ζουμε.
Σε ενα γαμο αντιμετωπιζεις προβληματα, ναι.Αλλα ποιανου η ζωη ειναι απροβληματιστη?Αυτος ειναι ο σκοπος μας να ζουμε χωρις ευθυνες ?
Ειναι ομορφο να ακουμπας στον συντροφο σου, να μοιραζεσαι τα ιδια προβληματα, να εχεις κοινους στοχους.Να φερεις στο κοσμο παιδια.Να τα βλεπεις με λαχταρα να μεγαλωνουν.Και ναι, ειναι ομορφο στα γεραματα σου να ανοιγεις την πορτα σου και να πλημμυριζει το σπιτι με τις φωνες της οικογενειας που εχεις δημιουργησει . Και ειναι ομορφο να μπορεις να φτιαχνεις ενα χαμομηλι στον γερακο που εχεις πλαι σου και αυτος με τη σειρα του να σε σκεπαζει ,να μην κρυωσεις οταν πεφτεις για υπνο.
''
Τελικά πιστεύω οτι ο φόβος ειναι αυτός που κάνει κάποιον να απορρίπτει ενα τέτοιο αγαθό όπως ειναι η οικογένεια.Ισως να εχουν βιώσει δυσάρεστες καταστάσεις και να έχουν πολλά κακά παραδείγματα γύρω τους.
Μακάρι να νικήσουν τον φόβο τους και να προχωρήσουν...
αναρτήθηκε από το χρήστη AVRA στις
10:09 π.μ.
8 σχόλια:
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν δύο παράγοντες που δεν βοηθούν στο να στεριώσει ένας γάμος. Ο ένας είναι αυτός που αναφέρθηκε, ο "εαυτουλισμός", ο άλλος είναι η τάση κάποιων να θέλουν να αλλάξουν το σύντροφό τους "μετά" το γάμο, πράγμα απαράδεκτο, διότι ή δέχεσαι αυτόν που έχεις μπροστά σου ή πας παρακάτω...άνθρωπο παντρεύεσαι, όχι μετοχή ;-)
http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=20.09.2005,id=78306600
Είναι όντως μια πολύ ενδιαφέρουσα οπτική γωνιά. Άραγε πόσο ποσοστό ευθύνης έχουν τα παραμύθια με τα πριγκιπόπουλα του παραμυθιού και την ωραία κοιμωμένη με τα οποία μεγαλώσαμε και πιστέψαμε ότι κάποια στιγμή θα βρίσκαμε στο δρόμο μας;
Άλλο γάμος και άλλο οικογένεια. Η οικογένεια μπορεί να υπάρξει και χωρίς τον γάμο. Η συντροφικότητα μπορεί να υπάρξει και χωρίς τον γάμο.
Παρόλα αυτά ο γάμος εξυπηρετεί μόνο σε ένα πράγμα. Να κρατάει κοντά το ζευγάρι λίγο παραπάνω μέχρις ότου αγαπηθεί πραγματικά αληθινά. Σε αντίθετη περίπτωση το μεγαλύτερο ποσοστό των ζευγαριών θα έχαναν την ευκαιρία να νιώσουν συναισθήματα που δημιουργεί μια μακρόχρονη σχέση μιας και θα ήταν ευκολοτερο να χωρίσουν αν δεν υπήρχε ο θεσμός του γάμου.
Το post του heliotypon είχε βάση. Ολα αυτά που γράφει συμβαίνουν συχνότατα. Και ο λόγος είναι γιατί όταν παντρευόμαστε παίρνουμε πολύ στα σοβαρά αυτόν τον θεσμό με αποτέλεσμα να χάνουμε την ευκαιρία να επωφεληθούμε από τα καλά του.
@ an-lu συμφωνω ανα και ο εγωισμος ''παιζει'' περισσοτερο
@ αννα ειναι οντως μια ενδιαφερουσα αποψη ομως δεν ειχα το χρονο να την επεξεργαστω...
@ deppy συμβαινουν τα τελευταια χρονια αλλα δεν αντιλαμβανομαι ακριβως τι εννοεις...Οταν λες οτι το παιρνουμε πολυ σοβαρα ? Τι ειναι ο γαμος ? σε καθε θεσμο θα πρεπει να δινουμε τι βαρυτητα που του πρεπει..το ιδιο ισχυει και στο γαμο.
symfwnw mazi sou ...!kai h apopsh mou einai gnwsth epi tou 8ematos, efoson exeis diavasei to post tou heliotypon.....
Οι θεσμοί δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους και όχι το αντίθετο.
Ο γάμος σαν θεσμός πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένα χαριτωμένο παιχνίδι που δεν βαραίνει κανένα από τα δύο μέλη. Βαρύτητα δεν πρέπει να δίνεται στον θεσμό αλλά στην ουσία που είναι η ίδια η σχέση. Αντιθέτως έχει καταντήσει να έχει περισσότερη σημασία το να μην καταρεύσει ο θεσμός από το να μην καταρεύσει η σχέση.
Και δυστυχώς, το γεγονός να έχει καταρευσει η σχέση και ο θεσμός καλά να κρατεί δεν είναι φαινόμενο μόνο των τελευταίων χρόνων...
Κι εγώ που έγραψα το ποστ, πολύ θα ήθελα οι γάμοι να στεριώνουν, να μην χωρίζουν οι άνθρωποι, να έχουν και τους δυό γονιούς τα παιδιά. Κι όταν χώρισε η αδελφή μου λυπήθηκα πολύ αλλά, δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι πέραν από τις επιθυμίες μας. Ο Schopenhauer, στο μοναδικό βιβλίο του που έχω διαβάσει (έχω ξεχάσει και τον τίτλο) έγραφε ότι η φύση δεν ενδιαφέρεται για την ευτυχία του ζευγαριού αλλά μόνο για την αναπαραγωγή των ειδών. Ακραίο παράδειγμα η συνεύρεση του εντόμου Mantis (αλογάκι της Παναγίας) που καταβριχθίζει το αρσενικό μετά τη συνουσία). Το εχω δει να συμβαίνει και τρόμαξα! 'Ομως τα βάσανα των ζευγαριών δεν τελειώνουν τόσο γρήγορα και όλοι εσείς οι παντρεμένοι το ξέρετε πόσα δεινά περιλαμβάνει ο γάμος, σε σύγκριση με τα αγαθά που (κατ' εξαίρεση) προσφέρει. Μακάρι να υπήρχαν όλα αυτά τα ρομαντικά και άκρως επιθυμητά. 'Ομως...
@ heliotypon σε αυτο το σχολιο εισαι λιγοτερο πικροχολος απο οτι συνηθως...μην αφηνεις καποια κακα παραδειγματα να γινονται σημαια για την υπολοιπη ζωη σου...ειμαι σιγουρη (και οχι απλως ροματικη) οτι τα ευτυχισμενα ζευγαρια ειναι περισσοτερα απο τα δυστυχισμενα.
Το βιωνω , το βλεπω γυρω μου, οι φιλοι, οι συγγενεις, οι γνωστοι...
Λιγη εμπιστοσυνη χρειαζεται!
σε φιλω
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα