Μεγαλώσαμε...

Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός...Οι μέρες φεύγουν.Πέτανε μακριά σαν ταξιδιάρικα πουλιά....ο χρόνος κυλά σαν ποτάμι και σε παρασέρνει μαζι χωρίς να μπορείς να ανέβεις κόντρα στο ρεύμα του.

Βέβαια το πως αντιλαμβανόμαστε τη φαινομενική ροή του χρόνου εξαρτάται απο τη ψυχική μας κατάσταση ή απο τον χώρο που βρισκόμαστε.

Διαφορετικά κυλά ο χρόνος αν εισαι ερωτευμένος ή οχι.Αν βρίσκεσαι στην εξοχή ή κλεισμένος σε ενα γραφείο, αν εισαι ενήλικας ή μικρό παιδί.Αν έχεις την παρέεα σου ή βρίσκεσαι κάπου μόνος.

Περα απο τη φιλολογία , αφορμή για το ποστ στάθηκε η χθεσινοβραδυνή συζήτηση με τον καλό μου.
Εχουμε πάρει ενα στεγαστικό δάνειο 15ετες και έχουν περάσει ηδη τα 4 χρόνια.Σχεδόν το 1/3!! Ο μικρός έφτασε 20 μηνών και εμεις καβατζάραμε πλέον τα 30..

Οταν κάθομαι και το σκέφτομαι καταρχήν ενθουσιάζομαι.Κοιτάζω πισω μου και βλέπω οτι σε μικρό χρονικό διάστημα έχουμε κάνει τόσα πολλά.

Στην συνέχεια με πιάνει μια μικρή μελαγχολία...η δεκαετία των 20 πέρασε ανεπιστρεπτή!Με ενοχλεί μόνο και μόνο διοτι δεν πέρασε οσο ανέμελα θα ήθελα.Πολυ άγχος και τρέξιμο.Βλέποντας παιδιά των 20, φοιτητές, τους ζηλεύω που έχουν τόσο κέφι και χαβαλέ .Μέτρο χρειάζεται σε όλα τελικά.Λίγο απ' όλα πρέπει να εχει η ζωη μας.Ανεμελιά και ωριμότητα αλλά στην ώρα τους.

Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο μόνο αυτό θα άλλαζα.Λιγότερος προγραμματισμός,
και ζωή πιο χαλαρή! Στο ρελαντί για λίγο.... !

Αλήθεια αν μπορούσατε θα αλλάζατε κάτι απο τη ζωή σας ? Με το χέρι στην καρδιά ομως, οχι ζαβολιές !!!