Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006

τα αγγελουδια μας

Τον τελευταιο καιρο διαβαζω συχνα ποστακια για παιδια.Ολοι, κυριως οι μπαμπαδες της μπλοκοσφαιρας, ειναι πολυ τρυφεροι και εκφραζονται με απιστευτη στοργη για τα μπουμπουκια τους.

Η αληθεια ειναι οτι αυτες τις ιστοριες τις καταλαβαινεις ακομη περισσοτερο οταν εχεις και ο ιδιος παιδια.Δεν μπορω λοιπον να μην χαμογελαω διαβαζοντας τους μπλοκεραδες - γονεις και να μην σκεφτομαι ταυτοχρονα το δικο μου αγγελουδι.

Ειναι 17 μηνων, κανει προσπαθειες να μιλησει και ειναι γενικως στα καλυτερα του.Οπως θα φανταζεστε το παιδι μου ειναι το ομορφοτερο και το εξυπνοτερο !!!!.

Ειναι ο μπαγασας ενα κουκλακι μοναδικο και τοσο τρυφερος...Οταν πεφτει πανω μου και με γεμιζει φιλια ξεχναω την κουραση μου, ξεχναω τα νευρα, ξεχναω τα παντα .

Πως τρεμει η καρδια μου μην παθει κατι κακο!Σε 15 μερες ξεκιναει παιδικο σταθμο.Ακομη δεν εχω κατασταλαξει εαν πηρα τη σωστη αποφαση δεδομενου οτι εχω ανθρωπο να μου το κρατησει σπιτι.Ειναι τοσο μικρουλης.Θα τα καταφερει?

Σκεφτομαι και παρηγοριεμαι οτι υπαρχουν παιδια που πανε παιδικο σταθμο ακομη μικροτερα.Μαλλον οι φοβοι μου οφειλονται στη ιδιοτητα τις υστερικης μανας αλλα πειτε μου ειναι αδικαιολογητοι?.Τοσα ακουγονται..

5 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger diki είπε...

Έχε τα μάτια σου ανοιχτά κι όλα θα πάνε καλά.

5:30 μ.μ., Αυγούστου 22, 2006  
Ο χρήστης Blogger tassoula είπε...

έχει δίκιο ο diki.
καλη αρχή και μακαρι η ζωή του να είναι γεμάτη όμορφες στιγμες.

5:51 μ.μ., Αυγούστου 22, 2006  
Ο χρήστης Blogger NinaC είπε...

Λοιπόν.... Ως παλιά μικρομάνα θα σου πω τι μου είχε πει ο παιδίατρος των κοριτσιών μου (σήμερα διευθυντής στην Πανεπιστημιακή του Παίδων). Αναρρωτιόμαστε με το σύντροφό μου αν έπρεπε να τα στείλουμε σταθμό (δίδυμα) ή να τα μεγαλώσουν οι παππούδες στο σπίτι.

Η άποψή του ήτα κατηγορηματική: οι χειρότεροι παππούδες είναι καλύτεροι από τους καλύτερους παιδαγωγούς. Δϊνουν στα παιδιά αυτό που στον παιδικό δεν μπορούν να τους δώσουν: αγάπη.

Έτσι τα αφήσαμε σπίτι. Πήγαν σταθμό μόνο μια χρονιά, πριν το νήπιο, για να εγκληματιστούν και για να κολλήσουν τις παιδικές αρρώστιες.

Δεν το μετανοιώσαμε ποτέ. Έτσι, αν υπάρχει γιαγιά διαθέσιμη, αξιοποιήστε τη. Η σχέση που θα χτιστεί θα είναι πολύτιμη και για τους δύο (μπέμπη και γιαγιά).

7:45 μ.μ., Αυγούστου 22, 2006  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

diki - tassoula : ευχαριστω για τις ευχες

cd : Υπαρχει γιαγια στο σπιτι αλλα την βλεπω οτι εχει κουραστει πολυ. Ο καλος απ΄την αλλη μερια επιμενει οτι ειναι καλυτερα για το παιδι ο σταθμος για να μαθει πραγματα και να εκτονωσει την ενεργεια του. Εγω παλι ειμαι μπερδεμενη.

9:59 π.μ., Αυγούστου 23, 2006  
Ο χρήστης Blogger tassoula είπε...

η γνωμη μου είναι ότι η γιαγιά είναι μια πολύ καλή λύση αλλά όχι για όλη την ημέρα.ο παιδικός θα το βοηθήσει απο μικρό να καταλάβει πολλά πράγματα.είναι και διαφορετικό να είναι με παιδιά της ηλικίας του απο το να είναι με έναν ανθρωπο μεγάλης ηλικίας.
καλημέρα.

10:38 π.μ., Αυγούστου 23, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα