Τετάρτη, Οκτωβρίου 13, 2010

διάσπαρτα

Αναμονή διχως τρόπο διαφυγής
Ανησυχίες για μια αιώνια σκλαβιά
Όνειρα σε βαθύ κόκκινο

Μυστικό πέρασμα απο το σκοτάδι στο φώς
Απο το μάτι του κυκλώνα σε δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα

Μπορώ να ακούσω το γέλιο σου , να δω το χαμογελό σου
Ακούω την πνοή σου δεν μπορείς να μου κρυφτείς

5 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger Σταλαγματιά είπε...

Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί για πάντα!!

1:40 μ.μ., Οκτωβρίου 13, 2010  
Ο χρήστης Blogger koulpa είπε...

xaxa (ο χαχανουλης) μπορείς να τρέξεις αλλά όχι να κρυφτείς που λένε κι οι αγγλοσαξονες.. :):)
διαβάζεις καθόλου παλιά σου πόστ; :):)
καλησπερούδιααα :):)

5:53 μ.μ., Οκτωβρίου 13, 2010  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Το γέλιο είναι το μόνο που μπορεί να σταματήσει ένα...κρυφτό!

Καλημερα

10:50 π.μ., Οκτωβρίου 14, 2010  
Ο χρήστης Blogger mamma είπε...

Τι έγινε; τι πάθαμε;
ποιητικός οίστρος ή κάτιτις άλλο;

9:02 μ.μ., Οκτωβρίου 24, 2010  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ σταλαγματια, κουλπα, coula..... με εντυπωσιαζει το σημειο που σταθηκατε ολοι ...:-))

@ koulpa...δεν τα διαβαζω ξανα αν δεν υπαρχει λογος...υπαρχει? (δεν σε εχω πιάσει )

@ mamma....με εμενα ποτε δεν ξέρεις! :-)

10:01 π.μ., Νοεμβρίου 05, 2010  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα