Δυο μήνες μετά...
Δυο μήνες μετά, μπορώ να έχω έλπιδες οτι ίσως και να συνέλθω. Είμαι ακόμη πολύ μουδιασμένη , καλά δεν είμαι, αλλά οι μεγάλες κρίσεις έχουν περιοριστεί στη μια φορά το μήνα και διάρκειας τεσσάρων ημερών!
Αυτο στη δική μου γλώσσα μεταφράζεται σαν μια πολλή σημαντική βελτίωση.
Το ιστολόγιο 'εχει καταντήσει ημερολόγιο καταγραφήςς αρνητικών συναισθημάτων και καταστάσεων και γενικότερα , πλέον πιο συχνά γράφω τα δυσάρεστα παρά τα ευχάριστα.
Ειναι που τα δυσάρεστα αφενώς με ''έχουν πάρει απο κάτω'' αφετέρου τα ευχάριστα απλά τα απολαμβάνω , τα ζώ εκείνη τη στιγμή τόσο έντονα που μου φαίνεται δύσκολο να τα μεταφέρω εδώ....
Στεναχωριέμαι όμως με τη μιζέρια μου, ελπίζω να είναι παροδικό και αναστρέψιμο......πλέον νιώθω τοσο συχνά χάλια που αισθάνομαι οτι οδηγούμαι αργά αλλα σταθερά στην κατάθλιψη...
Ωρες, ώρες φοβάμαι τόσο...
Αυτο στη δική μου γλώσσα μεταφράζεται σαν μια πολλή σημαντική βελτίωση.
Το ιστολόγιο 'εχει καταντήσει ημερολόγιο καταγραφήςς αρνητικών συναισθημάτων και καταστάσεων και γενικότερα , πλέον πιο συχνά γράφω τα δυσάρεστα παρά τα ευχάριστα.
Ειναι που τα δυσάρεστα αφενώς με ''έχουν πάρει απο κάτω'' αφετέρου τα ευχάριστα απλά τα απολαμβάνω , τα ζώ εκείνη τη στιγμή τόσο έντονα που μου φαίνεται δύσκολο να τα μεταφέρω εδώ....
Στεναχωριέμαι όμως με τη μιζέρια μου, ελπίζω να είναι παροδικό και αναστρέψιμο......πλέον νιώθω τοσο συχνά χάλια που αισθάνομαι οτι οδηγούμαι αργά αλλα σταθερά στην κατάθλιψη...
Ωρες, ώρες φοβάμαι τόσο...
αναρτήθηκε από το χρήστη AVRA στις
9:59 π.μ.
22 σχόλια:
μη σε πέρνει από κάτω.. μιά και βελτιώνεται η εικόνα.. την πέρασες την κορύφή.. πές μας και για τις καλές στιγμές.. να τις ξαναζήσεις και συ.. :):)
εγώ όταν με πλησιάζει η αρνητικότητα ΄βρήσκω και κάνω αποκληστικά πράγματα που με ευχαριστούν.. αν και σε δεδομένες στιγμές είναι δύσκολο και να βρείς.. και να τα πραγματοποιήσεις.. θέλει προσπάθεια.. :):)
περάστικά και σύντομα :):)
καλημερούδιαααα :):)
Ψιτ, δώσε στον εαυτό σου λίγο χρόνο να συνέλθει. Μην αγχώνεσαι και προπάντων να θυμάσαι πως ένα παιδί και ένα μωρό είναι ικανά να εξαντλήσουν και τον πιό δυνατό και υγιή άνθρωπο.
Περαστικά λοιπόν και συνέχισε χωρίς φόβο και πάθος.
:))))
:*
Μην αφήνεις το μαύρο να σκοτεινιάζει το άσπρο, μην αφήνεσαι όλοι έχουμε περάσει στιγμές δύσκολες μα το πρώτο βήμα είναι να το βγάλεις από το μυαλό σου και σιγά σιγά θα το ξεπεράσεις, όσο δύσκολο κι αν ακούγεται στην πάροδο των ημερών θα το καταλάβεις.
Μόνο μην αφήνεσαι, ν αλλάξεις σκέψη και να κάνεις ότι σε βοηθά να ξεχαστείς.
Προσπάθησε σε παρακαλώ
κοίτα, εστίασε στο ότι "ολα αντιμετωπίζονται"
μα όλα!
και οι πονοκέφαλοι
και η κατάθλιψη
κι οι ενοχές
κι όλα!
αυτο, φτάνει.
σε φιλώ!
Όλα καλά θα πάνε, κουράγιο :))
Aπαπα....έχεις τα παιδάκια σου αι είσαι λυπημένη; τι να πουν οι γυναίκες με τις άδειες αγκαλιές;
Πάρε το μεγάλο σου και αρχίστε να παίξετε
:-)
Τούτες τις γιορτές εύχομαι όλα να είναι διαφορετικά.
΄Ομορφα, χαρούμενα και ξέγνοιαστα
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@ koulpa το μυαλο μου παιζει παιχνιδια και αν και υπαρχει βελτιωση δεν το εχω συνειδητοποιησει μαλλον.... αισθανομαι οτι δεν μπορω να ανατρεψω την ψυχολογικη μου κατασταση...
@ mamma μου, η αληθεια ειναι οτι ο τελευταιος χρονος ηταν ιδιαιτερα δυσκολος ... ο μεγαλος ζηλευει και εχει βγαλει ολο τον κακο του εαυτο και η μικρη βρισκεται στο μεταβατικο σταδιο απο βρεφακι σε παιδακι, (απο το βρεφικο στο μεταβρεφικο )με οτι μπορει να σημαινει αυτο , και το κεφαλι μου να σπαει απο τους πόνους....
@ σταλαγματια μου , ποσο δικιο εχεις..το ξερω οτι δεν πρεπει να αφηνομαι... προσπαθω ... αλλα καπου εχω σκαλωσει..
@ μαριλενα, ολα αντιμετωπιζονται , πρεπει ομως να βρεθει ο τροπος....
@ confused , ευχαριστω..
@ γλαρενια μου δεν ειμαι αχαριστη, μαλλον αδυναμη!
Κάθε ασθενική κατάσταση θέλει δύναμη ψυχική. Από εδώ μόνο κουράγιο μπορούμε να ευχηθούμε και καλή δύναμη με ταχύτερη ανάρρωση.
Γράφε ότι σου έρχεται, βοηθάει στην αποφυγή της κατάθλιψης. Ελπίζω να μην συρθείς μέχρι εκεί.
Να μην σε πέρνει απο κάτω και να σκέφτεσαι πάντα θετικά!!!
Πρέπει να κρατάμε τα καλά απο τα κακά.
Άσχημα νοιώθουμε όλοι οταν έχουμε κάποιο πρόβλημα υγείας ή ψυχολογικό,σε καταλαβαίνω πολλές φορές έχω βρεθει σε μια τέτοια κατάσταση αλλά προσπαθώ να βρώ μια λύση που να καλυτερεύσει τα πράγματα....
Εφόσον διαβάζω οτι το πρόβλημα με τους πονοκεφάλους έχει βελτιωθεί και χαίρομαι πολύ ....
σου εύχομαι μέσα απο την αγάπη και τις αγκαλιές των παιδιών σου να πάρεις την θετικότητα και την ελπίδα για την ζωή!!!!
Χαίρομαι που αισθάνεσαι λίγο καλύτερα! Αυτό σημαίνει πως δεν κατεβαίνεις, αλλά έστω και σιγά-σιγά ανεβαίνεις. Γράφε ότι γουστάρεις για να ξεθυμαίνεις! Αλλά εγώ μπορώ να κάνω μια παραγγελιά; θέλω ένα ποστ που να περιγράφει κάποιες χαρούμενες στιγμές με τα ζουζούνια σου...
Καλή δύναμη!
Καλή χρονιά κούκλα, κι όλα θα πάνε καλύτερα...
Η κατάθλιψη είναι τόσο ύπουλη, σε χτυπάει εκεί που νομίζεις πως όλα είναι ρόδινα.
Avra μου, η ζωή σου έχει φερθεί πολύ όμορφα. Έχεις δυο ζουζούνια που τα λατρεύεις και έναν άντρα που κατά καιρούς μας έκανες να ζηλέψουμε για τα έντονα συναισθήματα που σου προκαλεί. Τα προβλήματα είναι μέρος της ζωής, πάντα ήταν και πάντα θα υπάρχουν.
Δύο παιδιά εξαντλούν και τον πιο ανεκτικό άνθρωπο. Τα δικά μου τα διαόλια δεν μπορούν να βρεθούν στον ίδιο χώρο ούτε για ένα λεπτό. Υποχρεώνομαι να τα έχω με κάθε ευκαιρία χώρια - πχ τώρα τις γιορτές, άφησα τη "μεγάλη" με τις νονές για να απολαύσω το μικρούλι μου στις πρώτες του περπατησιές. Δεν γίνεται αλλιώς, το χρειάζεσαι το διάλειμα!
Οι πονοκέφαλοι ελπίζω να είναι μόνο ψυχολογικοί - έκανες όλες τις εξετάσεις για να αποκλείσεις κάτι άλλο; Ελπίζω η αγωγή να έχει αποτελέσματα. Αυτό που έχεις ανάγκη, είναι να κλείσεις για λίγο το διακόπτη, να ηρεμήσεις και να ξαναρχίσεις από την αρχή με ηρεμία και πιο καθαρό μυαλό.
Εμείς οι φίλοι του ιστολογίου σου, να ξέρεις πως είμαστε στο πλευρό σου. Θα χαρούμε να φύγει αυτό το μαύρο πέπλο από τα μάτια σου και να ξαναγυρίσεις κοντά μας χαρούμενη και ευτυχισμένη. Μην το βλέπεις σαν τέλος μιας κατάστασης, δες το σαν νέο ξεκίνημα, σαν μια ευκαιρία να αλλάξεις ό,τι σε ενοχλεί και να κρατήσεις μόνο τα ευχάριστα γύρω σου.
Xρόνια σας Πολλά, Καλά, ευτυχισμένα & χωρίς τους απαίσιους πονοκεφάλους!
Βρε μανούλα, γιατί δεν κανονίζεις ένα rendez-vous με έναν ψυχολόγο;;; Δεν είναι καθόλου κακό, μπορεί να πας μία-δύο φορές κι αν τυχόν δεις πως δε σε βοηθά δεν ξαναπηγαίνεις. Μπορεί όμως & να σου κάνει μεγάλο καλό πράγμα που το εύχομαι.
Φιλάκια στα ζουζουνάκια σου!
χρόνια πολλα και τις θερμοτερες ευχες μου σε ολους σας!
@ δειμο του πολιτη, ψυχικη δυναμη...ποσο τη χρειαζομαι!
@ καμηλιερη, ...το ιδιο ευχομαι ...
@ Σταυρο, θυμασαι τι μου εγραφες καποτε ? ...μαλλον με ματιασα...
@ demi, ετσι θαεπρεπε να κανω, να ωρισκω τα θετικα αλλα μαλλον η περιπτωση μου απαιτει ιδαιτερη αντιμετωπιση
@ μιλενα μου, θελω πολυ και εγω να γραψω ενα τετοιο ποστ. Με τον καινουριο χρονο θα το εοιμασω...υποσχεση!
@ ασκαρ, πολλες ευχες και απο μενα πασα μου! :-)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
@ anna, '' Έχεις δυο ζουζούνια που τα λατρεύεις και έναν άντρα που κατά καιρούς μας έκανες να ζηλέψουμε για τα έντονα συναισθήματα που σου προκαλεί.''
...και εγω συχνα αναρωτιεμαι που πηγαν ολα αυτα τα συναισθηματα, και η ανεβασμενη μου διαθεση....
..και τα δικα μου επισης τσακωνονται ασταματητα, δεν κανουν στο ιδιο χωρο, γιαυτο οσο γινεται βγαινουμε εκτος σπιτιου για να τα κραταμε απασχολημενα...
...οι πονοκεφαλοι τελικα ειναι οντως ψυχολογικοι, το να κλεισω τον διακοπτη το επιθυμω πολυ αλλα ειναι τοσο δυσκολο να συμβει....
..το ποσο με συγκινουν τα λογια σας ολων εδω μεσα απο αυτο το χωρο δεν περιγραφεται και συχνα βρισκομαι σε αμηχανια ως προς τι να σας απαντησω ή αλλες φορες στεναχωριεμαι που ''περιφερω τη μιζερια μου ''
@ ηλιχτιδα μου, το ''ψαχνω'' το θεμα και το προσπαθω με διαφορους τροπους ...θα δειξει που θα καταληξει...
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα