Δευτέρα, Ιουλίου 21, 2008

επιλόχειος κατάθλιψη ;

Η χαρά και ο ενθουσιασμός επισκιάζεται απο μια μυστήρια θλίψη και απόγνωση. Βάζω συχνά τα κλάματα και νιώθω να πνίγομαι. Έχω πολλά νεύρα και δεν μπορώ να χαρώ τη στιγμή. Είναι αυτό που λένε επιλόχειος κατάθλιψη ; Ακόμη και αυτό όμως , αν και είμαι σε θέση να το αναγνωρίσω δεν μπορώ να αντεπεξέλθω.

Κάποιες στιγμές νιώθω να τρελαίνομαι. Πρέπει να αρχίσω να βγαίνω. Σήμερα δοκίμασα να βάλω τα ρούχα μου. Αν και είχα πάρει όλα και όλα επτά κιλα τα οποία τα έχασα μόλις βγήκα απο το μαιευτήριο , δεν χωραω σχεδόν πουθενά Έχει ανοίξει λίγο η λεκάνη μου, τόσο ώστε να μη φαίνομαι αρκετά κομψή και τα παντελόνια να μην κουμπώνουν. Υπερβάλλω το ξερω, είναι ακόμη νωρις αλλα μέσα στα τόσα αρνητικά συναισθήματα που έχω , ήρθε να προστεθεί και αυτό . Με μελαγχόλησε αρκετα. Τι παθαίνω ; Τα χάνω μου φαινεται...

28 σχόλια:

Ο χρήστης Blogger mamma είπε...

Μίλα στο γυναικολόγο σου ή, αν έχεις πρόβλημα με το θυρεοειδή σου, στον ενδοκρινολόγο. Μην το προσπερνάς, είναι απλό στην αντιμετώπιση αλλά μπορεί να γίνει επικίνδυνο.

Μόνο επτά κιλά; Ζηλεύω! Εγώ είχα πάρει έντεκα και τα τέσσερα από αυτά έκανα δώδεκα μήνες να τα διώξω.

9:37 μ.μ., Ιουλίου 21, 2008  
Ο χρήστης Blogger φάβα είπε...

θα περασει, δεν τα χανεις βρε κουτο, ειναι φυσιολογικο αυτο σε πολλες γυναικες. Εμεις ειμαστε εδω, οτι χρειαστεις :)

2:11 π.μ., Ιουλίου 22, 2008  
Ο χρήστης Blogger Debby είπε...

Υπομονή! Σκέψου απλά ότι φάση είναι και θα περάσει. Ξέρω ότι αυτό δεν βοηθάει ιδιαίτερα όταν βιώνεις αυτήν απίστευτη κούραση των πρώτων ημερών χωρίς στιγμή χαλάρωσης, όμως σε λίγο καιρό θα έχει περάσει και ούτε καν θα τη θυμάσαι!
Κλάψε όσο σου κάνει κέφι (είναι λυτρωτικό), και αντί να ψυχοπλακώνεσαι που δεν μπαίνεις ακόμα στα παντελόνια σου, βρες ένα τρόπο να χαλαρώσεις έστω και λίγο στο σπίτι σου. Έχει ακόμα μπόλικο καλοκαίρι μπροστά και σε λίγο καιρό θα κάνεις όσες βόλτες βάζει ο νους σου!

9:19 π.μ., Ιουλίου 22, 2008  
Ο χρήστης Blogger zouzouna είπε...

NA ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ, ΓΕΡΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ, να είστε καλά να την καμαρώνετε, να χαίρεστε και το άλλο σας παιδάκι!

Γλυκειά μου, σε είχα έννοια αλλά δεν είχα περάσει απο δω. Πόσο χαίρομαι. Η γλυκούλα μου...

Φυσιολογική μαμά είσαι, μια χαρά θα ανταπεξέλθεις κι αυτή τη φορά !
Να κάνεις περισσότερη "παρέα" με τον σύντροφό σου, να βγαίνεις για να αλλάζεις παραστάσεις. Και να αγοράσεις ρουχαλάκια που θα σε κάνουν να αλλάξεις διάθεση.

Φιλί στο πατουσάκι της μπουμπούς σου και φιλί και τσιμπιά στο μαγουλάκι το δικό σου !
και να τα γράφεις για να "ξεδίνεις'
μάκια

9:57 π.μ., Ιουλίου 22, 2008  
Ο χρήστης Blogger Unknown είπε...

Χαλάρωσε...
Ηρέμησε...
Τσουπ τσουπ τσουπ,πάρε το παιδί και παίξε λιγουλάκι να σου περάσει :)

12:12 μ.μ., Ιουλίου 22, 2008  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Δεν τα χάνεις. Το μόνο που έχασες είναι η συνηθισμένη ροή της ζωής σου. Βλέπεις έχετε μια "μικρή" αλλαγούλα στη ζωή σας....
Τη μεγαλύτερη, για να μιλήσουμε σοβαρά.
Επίτρεψέ μου να σου πω ότι πρέπει να βοηθήσεις τον εαυτό σου.Να τον "χαϊδέψεις" και να εστιάσεις στα ωραία.
Για τα κιλά θα σε μαλώσω! Ακόμα δεν σαράντισες και θέλεις να φτιάξει η σιλουέτα;
Μέχρι και 9 μήνες είναι το φυσιολογικό διάστημα να χάσεις μετά την εγκυμοσύνη.
Έχεις χρόνο να το προσπαθησεις κι αυτό.Άσε που είδα το μπρατσάκι σου στη φωτό και είπα αυτό δεν είναι μπράτσο λεχώνας :-)
Όλα θα περάσουν ;-)

4:24 μ.μ., Ιουλίου 22, 2008  
Ο χρήστης Blogger paperflowers είπε...

Αυρούλα είχα καιρό να περάσω απ'τα μέρη σου κ τώρα μολις είδα τα καλά νέα!!!
:-)
Χίλιες ευχές για όλη την οικογένεια!!!!!!!!!!!!!!!!!

Συμφωνώ με τη mamma, μίλα στον γιατρό σου, αυτός θα ξέρει καλυτερα.
Εγώ το μόνο που μπορώ να σου πω, είναι να μην έχεις καμία ενοχή όπως κι αν αισθάνεσαι γιατί δεν είναι κ λίγο πράγμα μια εγκυμοσύνη κ στο καπάκι η φροντίδα δύο παιδιών, όση βοήθεια κι αν έχεις.
:-)

6:37 μ.μ., Ιουλίου 22, 2008  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Τσίμπα δυο φιλάκια στα μαγουλάκια σου για αρχή.
Λένε ότι είναι φυσιολογικό για κάποιες γυναίκες, αλλά θα σου πρότεινα να το συζητήσεις με τον άντρα σου και επίσης με το γυναικολόγο σου. Αποκλείεται να είσαι τόοοοοσο χάλια κοριτσάκι μου, μήπως να αλλάξεις καθρέφτη και τον καινούργιο που θα πάρεις να τον κοιτάξεις με χαμόγελο και αισιοδοξία;
Σε σκέφτομαι αν και έρχομαι σπάνια.
Φιλάκια πολλά πολλά

12:18 μ.μ., Ιουλίου 23, 2008  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΥΡΑ!!!ΦΟΡΕΣΕ ΚΑΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΒΑΛΕ ΛΙΓΟ ΚΡΑΓΙΟΝ ΚΑΙ ΒΓΕΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ.ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΦΕ ΜΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ Η ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΕΣ,ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ,ΤΡΑΠΕΖΕΣ Κ.Τ.Λ.ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΑΜΕΣΩΣ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ.ΜΗ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ!!!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΕΞΩ.ΚΑΛΕΣΕ ΕΝΑ ΠΑΠΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΙΣ ''ΜΙΣΕΣ''ΕΥΧΕΣ.ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΣΤΗ ΛΕΧΩΝΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ,ΟΠΟΥ Ο ΠΑΠΠΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ Η ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΑΝ ΣΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΗΝ ΛΕΧΩΝΑ,ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΛΑ.ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΜΕΡΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ,ΑΝ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΟ.ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΑΥΤΑ ΕΤΣΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΕΑΣ!!!!ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΥΠΟΜΟΝΗ!!!ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ

12:16 π.μ., Ιουλίου 24, 2008  
Ο χρήστης Blogger An-Lu είπε...

Μην δίνεις σημασία στα αρνητικά συναισθήματα...είναι οι ορμόνες σου που κάνουν ακόμα πάρτυ...

9:28 μ.μ., Ιουλίου 24, 2008  
Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Τώρα το διάβασα , βλέπεις λείπω καιρό απο το μπλογκοχωριό μας.

Σου εύχομαι τα καλύτερα για την μικρούλα σου και γενικά για τα παιδάκια σου.

Μη στεναχωριέσαι , έχουν τρελλαθεί μάλλον οι ορμόνες...σιγά σιγά θα περάσει και θα βρεις τον καλό παλιό σου εαυτό.
Καλό καλοκαίρι.

11:16 π.μ., Ιουλίου 25, 2008  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ mamma , νομιζω οτι δεν αρκει να μιλησω μονο μετηο γυναικολογο...

@ φαβα, σε ευχαριστω αν και ειναι πιο πολυπλοκο.

@ deppy, τις περιμενω αυτες τις βολτες πως και πως!

@ ζουζουνα μου ειχα δει και το μηνυμα σου στο chat του gmail αλλα δεν μπορεσα να σου απαντησω.

1:57 μ.μ., Ιουλίου 25, 2008  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ καμηλιερη δυστυχως δεν ειναι ολα τοσο απλα..

@ δεσποινα , το ξερω οτι χρειαζεται υπομονη αλλα που δεν ξερω ειναι που να τη βρω!

@ paperflowers μιλησα με τον γυναικολογο μου αλλα φοβαμαι οτι δεν αρκει.

@ σταλαγματια μου θα ηταν πολυ πιο ευκολα τα πραγματα αν μπορουσαν ΚΑΠΟΙΟΙ να καταλαβουν πως νιωθω και τι αναγκες εχω.....

2:01 μ.μ., Ιουλίου 25, 2008  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ καμηλιερη δυστυχως δεν ειναι ολα τοσο απλα..

@ δεσποινα , το ξερω οτι χρειαζεται υπομονη αλλα που δεν ξερω ειναι που να τη βρω!

@ paperflowers μιλησα με τον γυναικολογο μου αλλα φοβαμαι οτι δεν αρκει.

@ σταλαγματια μου θα ηταν πολυ πιο ευκολα τα πραγματα αν μπορουσαν ΚΑΠΟΙΟΙ να καταλαβουν πως νιωθω και τι αναγκες εχω.....

2:01 μ.μ., Ιουλίου 25, 2008  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ μυρτω, πηρα τη μιση ευχη αλλα δεν εχουν δημιουργηθει ακομη οι καταλληλες συνθηκες για να ξεκινησω τις εξοδους.

@ γοργονα εκεινες κανουν παρτυ, εγω τι ????

@ τρελοφαντασμενη ευχαριστω για τις ευχες, να 'σαι καλα!

2:04 μ.μ., Ιουλίου 25, 2008  
Ο χρήστης Blogger paperflowers είπε...

Αυρούλα, αν δεν φτάνει η κουβέντα με τον γυναικολόγο κ υπάρχουν επιπλέον θέματα που επιβαρύνουν τη διάθεσή σου, μπορείς να επισκεφθείς έναν ψυχολόγο που θα σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο και θα σε στηρίξει σ'αυτή τη δύσκολη φάση της ζωής σου.
Ό,τι μπορείς να κάνεις για να φροντίσεις τον εαυτό σου, κάντο :-)

4:22 μ.μ., Ιουλίου 25, 2008  
Ο χρήστης Blogger Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γλυκούλα, εγώ Αθήνα είμαι, έχω βγάλει και Σχολή Κλόουν (αλήθεια λέω!) ... αν θες αναλαμβάνω να σε ξεσκάσω... Ξέρεις που θα με βρεις.

7:03 μ.μ., Ιουλίου 25, 2008  
Ο χρήστης Blogger An-Lu είπε...

Ακούγεται τυπικό, αλλά εσύ έχεις να κάνεις υπομονή...

6:56 μ.μ., Ιουλίου 26, 2008  
Ο χρήστης Blogger Unknown είπε...

Το φαντάζομαι καλή μου, αλλά πιστεύω ότι βοηθάει και η αυθυποβολή :)

10:39 π.μ., Ιουλίου 28, 2008  
Ο χρήστης Blogger diastimata είπε...

Απλά, άπλωσε το χέρι σου. Όπως βλέπεις, υπάρχουν πολλοί για να το πιάσουν και να σε στηρίξουν.

10:56 μ.μ., Ιουλίου 28, 2008  
Ο χρήστης Blogger ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Να τη χαιρόσαστε την ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ σας καλή μου! Υγιής & καλότυχη να είναι κι εσείς να είστε επίσης υγιείς & αγαπημένοι για να χαίρεστε τα αγγελούδια σας!!!
Όσο για την ανεξήγητη θλίψη, το ξέρεις & η ίδια πως είναι απολύτως φυσιολογική σε κάποιες γυναίκες. Μην το κάνεις θέμα, ο καιρός περνάει τόσο γρήγορα που πολύ σύντομα θα είστε οι τέσσερίς σας βολτίτσα στη θάλασσα & θα το απολαμβάνεις με όλη σου την ψυχή!!! Προς το παρόν κοίταζε απλώς το κουκλίστικο προσωπάκι της νεόφερτης ψυχούλας που έχεις αγκαλίτσα, σκέψου πόσο τυχερή είσαι & μην αφήνεσαι να σκέφτεσαι ανούσια πράγματα (όπως το ότι δε σου χωράνε ΑΚΟΜΗ τα ρούχα σου, πράγμα αστείο αφού είναι τόσο νωρίς!!!), δώσε χρόνο στον εαυτό σου κι όλα πάλι θα φτιάξουν & θα γίνουν πανέμορφα σε λιγάκι κι εσύ θα πλέεις σε πελάγη ευτυχίας! Σκέψου τί μαγεία συνέβη στη ζωή σου: προστέθηκε ακόμη ένα εξαίσιο διαμάντι στο θησαυρό της!
Ξέρεις ότι σε ζηλεύω κιόλας;! Άντε να δούμε, εγώ πότε θα ξανα-γίνω μάνα;;; (Άν τα καταφέρω, πράγμα που & το θέλω πολύ & το πιστεύω με όλη μου την καρδιά!)
Επίσης, πες μας: Πόσα κιλά γεννήθηκε η γλυκούλα σου, όλα πήγαν καλά στον τοκετό, σε ποιόν μοιάζει (προλέγω: αφού είναι κορίτσι μάλλον στον τυχερό μπαμπά, έτσι;), ο μικρός αντρούλης πώς της φέρεται;
Άντε καλή μου, κάνε λίγη υπομονή & όλα να δεις τί καλά που θα γίνουν πάλι πριν καλά-καλά το καταλάβεις!
Γλυκά φιλάκια στην τρυφερή μανούλα αλλά & στα τυχερά πλασματάκια που έχουν τέτοια καλή μανούλα!!!

PS: Πρέπει να είστε μια υπέροχη κουκλοοικογένεια!

11:52 π.μ., Ιουλίου 29, 2008  
Ο χρήστης Blogger patsiouri είπε...

Κολοορμόνες, γιατί μας διαλύουν έτσι????
Δε μπορώ να σου πω κάτι, μόνο οι δικοί σου μπορούν να σε βοηθήσουν.
Κάνε αυτό που σου είπαν, άρχισε τις βόλτες.
Και σκέψου πως κάποια στιγμή θα πρέπει να ξαναγυρίσεις στην κολοδουλειά και τι καλά που είσαι τώρα κυρία στο σπιτάκι σου με τα παιδάκια σου!

Όσο για τα λικά, μηπως είσαι λίγο υπερβολική?
Δεν ξέρω ΚΑΜΙΑ που να τα έχασε τόσο γρήγορα και να είχε πάρει μόνο 7!

Προτείνω, μόλις μπορείς ν'αρχίσεις να βγαίνεις, επίσκεψη σε ένα σπα και συγκεκριμένα ΣΟΚΟΛΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.
Το είχα κάνει και βγήκα άλλος άνθρωπος!

1:34 μ.μ., Ιουλίου 29, 2008  
Ο χρήστης Blogger anna είπε...

Μακάρι με τη γέννα να επανέρχονταν οι ορμόνες στα "σωστά" όρια. Όμως η λοχεία είναι μια ακόμη περίοδος στη ζωή μας που οι ορμόνες επιβαρύνουν την κατάσταση, οι νέες ευθύνες μας πνίγουν όσο κι αν (νομίζαμε ότι) είχαμε προετοιμαστεί κατάλληλα και η συμπεριφορά των γύρω μας δημιουργεί πρόσθετη ψυχολογική επιβάρυνση (όλοι βάζουν σαν επίκεντρο το νέο άτομο στην οικογένεια και ξεχνούν πως η μάνα έχει ακόμη ανάγκες...)
Όλα αυτά είναι απλές δικαιολογίες. Στην πραγματικότητα η επιλόχεια κατάθλιψη είναι πολύ πιο συχνή και πιο επώδυνη από όσο φανταζόμαστε. Και αν το δούμε λογικά, το κατανοούμε - όταν όμως το βιώνουμε, η λογική έχει πάει περίπατο...
Δεν αρκεί ένας γυναικολόγος. Ζήτα του κάποιο βοήθημα - ή ακόμη πιο σωστά, ζήτα το από κάποιον παθολόγο ή ψυχολόγο. Μην ντραπείς να το ζητήσεις, είναι χειρότερα χωρίς φαρμακευτική υποστήριξη. Εγώ πήγα στο φαρμακείο για βαλεριάνα (χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή, και είναι "ακίνδυνη") αλλά αν χρειαστεί, και αυτή τη φορά θα ζητήσω κάτι πιο δραστικό, όπως είχα κάνει και την πρώτη φορά μετά από αρκετές βδομάδες αϋπνίας και υπερέντασης.
Κανείς δεν καταλαβαίνει τις ανάγκες μας σε καμία περίοδο της ζωής μας - πάντα μόνοι μας τις αντιμετωπίζουμε, δεν είναι εξαίρεση αυτή η περίοδος. Απλά η λοχεία θα θέλαμε να είναι όπως η περίοδος της εγκυμοσύνης, που όλοι μας προσέχουν και μας έχουν στο επίκεντρο. Δυστυχώς δεν ισχύει αυτό, και πρέπει να βρούμε (από πού άραγε...) τα ψυχικά αποθέματα να συνεχίσουμε... Ζητά βοήθεια, πριν σοβαρέψει κι άλλο η κατάσταση, δεν είσαι η μόνη...

11:42 π.μ., Ιουλίου 31, 2008  
Ο χρήστης Blogger koulpa είπε...

αυρούλα είσαι καλήτερα;
καλό μήνα και καλό καλοκαίρι:):)

5:43 μ.μ., Αυγούστου 01, 2008  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ paperflowers ,οσο και να με τρομαζε αυτη η σκεψη ,περασε και απο το δικο μου μυαλο.Ευτυχως μαλλον παω καλυτερα....

@ ασκαρ μου, μια σχολη κλοουν τελικα παντα ειναι χρησιμη :-))
σε ευχαριστω εστω και που με σκεφτηκες...

@ γοργονα η υπομονη δεν αρκει παντα.

@ καμηλιερη μου, ενα ''κλικ'' ειναι... δεν θελει πολυ το μυαλο...ενα ''κλικ'', αν γινει αναποδα, αστα να πανε! δεν ξερω αν μπορω να το εξηγησω σωστοτερα.

6:30 μ.μ., Αυγούστου 01, 2008  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ διαστηματα, το ξερω και ειμαι ευγνωμων, ομως παντα δισταζω...

@ ηλιαχτιδα μου, δεν θα μιλησω για τα θετικα της υποθεσης, ουτε για το θησαυρο που κραταω στα χερια μου.Ανεκτιμητος...οσο για τις αρνητικες σκεψεις οσο και αν ξερω οτι ειναι φυσιολογικο καποιες φορες να συμβαινουν σε αυτη τη φαση της ζωης μου, δεν παυουν να με πνιγουν , να υπαρχουν στιγμες που εκεινες κανουν κουμαντο!

Πολυ σωστα φανταστηκες , η μικρη μοιαζει στον μπαμπα της...μαλλον απολαμβανα και με επιασε στον υπνο! :-))))

@ patsiouri, οπως το ειπες κωλοορμονες! Τα κιλα δεν με απασχολουν , αλλωστε τα εχασα.Αλλα ετσι και αλλιως δεν θα με απασχολουσαν σοβαρα και τοσο νωρις.Ηταν απλως μια αφορμη για να νιωσω αλλη μια στιγμη ασχημα...

@ αννα, για αλλη μια φορα επεσες διανα!! αν και δεν αφορα το θεμα ποιος ειναι το επικεντρο του ενδιαφεροντος. Απλα το προβλημα ειναι οτι δεν ελεγχεται μια κατασταση και το πως αντιλαμβανονται οι ''τριτοι'' κυριως , αυτη την φαση που περναμε.

6:41 μ.μ., Αυγούστου 01, 2008  
Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

@ κουλπα, καλο μηνα! ναι νομιζω οτι ειμαι καλυτερα.

6:42 μ.μ., Αυγούστου 01, 2008  
Ο χρήστης Blogger marilia είπε...

Γλυκοφιλάκι και τόοοοοοοοοοοοοοοση σνουποαγκαλίτσα, μανούλα! Διαβάζω ήδη ότι είσαι καλύτερα, αν και ήμουν σίγουρη ότι δεν είναι κάτι τόσο ανησυχητικό. (έγινε φίλη μου μανούλα πριν 8 μήνες...)

Να ομορφοπερνάτε όλοι! :)

1:57 μ.μ., Αυγούστου 03, 2008  

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα