Aποκαλύψεις - 2008 (Ι)

Το ήθελα πολύ…..υπήρχε και μια σιγουριά…οταν εχει ξανασυμβεί λειτουργείς με λιγότερο άγχος….Περνώντας όμως οι δυο πρώτοι μήνες χωρίς αποτέλεσμα ο πανικός κτύπησε την πόρτα μου…Αλλωστε δεν θέλω και πολύ….

Πέρασε το καλοκαίρι και τίποτα…Επαψα πια να δίνω σημασία.Σταμάτησα να μετράω τις μέρες. Ξέχασα τι έπρεπε να προσέχω και τι όχι. Διαπίστωσα οτι την ίδια απογοήτευση βίωνε και ο καλός μου. Ισως να στεναχωριόταν που το έπαιρνα κατάκαρδα, ίσως να ανυπομονούσε και ο ίδιος…μάλλον λίγο και απο τα δυό. Συμφωνήσαμε να μην το συζητάμε….Είμασταν βλέπεις κακομαθημένοι. Η πρώτη φορά ηταν πανεύκολη και γενικά οι στόχοι και τα χρονοδιαγράμματα πάντα πετύχαιναν με ακρίβεια……

Στο τέλος του φθινοπώρου όμως….…Είχα μια απίστευτη όρεξη διαφορετική απο τις προηγούμενες. Ηθελα να φάω το σύμπαν…..Μιλάω για ΤΗΝ πείνα. Χαμπάρι ομως….κάποιοι το πετούσαν για πλάκα και γέλαγα σαν να άκουγα αστείο….