κανούρια (?) σχολική χρονιά
Η σχολική χρονιά για εμάς έχει ήδη ξεκινήσει απο την προηγούμενη εβδομάδα.
Δυστυχώς η κατάσταση δεν έχει αλλάξει απο πέρσι. Είχα μια ελπίδα οτι εφόσον είναι η δεύτερη χρονιά και είναι ενα χρόνο μεγαλύτερος τα πράγματα θα ήταν πολύ ευκολότερα.
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να ‘’πέφτω’’ ψυχολογικά. Οταν το παιδί κρατιέται απο πάνω μου σφιχτά και το διώχνω με το ζόρι….Πέρσι χρειάστηκαν 7 μήνες για να προσαρμοστεί…φέτος?
Δυστυχώς η κατάσταση δεν έχει αλλάξει απο πέρσι. Είχα μια ελπίδα οτι εφόσον είναι η δεύτερη χρονιά και είναι ενα χρόνο μεγαλύτερος τα πράγματα θα ήταν πολύ ευκολότερα.
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να ‘’πέφτω’’ ψυχολογικά. Οταν το παιδί κρατιέται απο πάνω μου σφιχτά και το διώχνω με το ζόρι….Πέρσι χρειάστηκαν 7 μήνες για να προσαρμοστεί…φέτος?
αναρτήθηκε από το χρήστη AVRA στις
12:59 μ.μ.
31 σχόλια:
Kαλημέρα, καλή σχολική χρονιά λοιπόν. Υπομονή (και επιμονή). Ο καλύτερος μαθητής, συμμαθητής μου, δεν μπήκε όλη την Α, Δημοτικού στην τάξη..... βλέπεις? υπάρχουν πάντα τα χειρότερα....Κουράγιο καλή μου !και παρακαλώ, δώσε του δυό φιλιά ... του μαθητού !!!
Αγαπημένη μας φίλη @avra
Καλό θα είναι να έρθεις σε επαφή με τους υπεύθυνους του σταθμού που πηγαίνεις το χαμομηλάκι σου. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι κάτι πρέπει να συμβαίνει, κάποια συμπεριφορά ενοχλεί το παιδάκι σου. Καλό θα είναι να μιλήσεις και με άλλους γονείς, μήπως έχουν αντιληφθεί κάτι. Πολύ σπάνια τα χαμομηλάκια αντιδρούν χωρίς λόγο.
Επικοινώνησε μαζί μας πάλι, αν θέλεις. Το πρόβλημά σου είναι πρόβλημα πολλών γονέων.
Με πολλή αγάπη
θα πάνε όλα καλά!
.... χρειαζεται το χρονο του μην ανησυχεις ...πολλα παιδια βλεπω ετσι στην αρχη και μετα δεν θελουν να φυγουν απο το σχολειο ..
..καλη χρονια...
@ Αγριο ΚερασοΖouzouna μακαρι να εχεις δικιο..
@ hamomilaki με τους υπευθυνους ερχομαι καθημερινως σε επαφη αλλα ακρη δεν βγαζω.Ο λογος που δεν αλλαξαμε σταθμο ειναι οτι πονταραμε στην οικειοτητα του χωρου αλλα....
@ Seastavros απο το στομα σου και στου Θεου τα αφτι!
@ σεβα μου , ειναι αληθεια οτι πλεον δεν ξερω τι να κανω...η λεξη υπομονη εχει χασει την ουσια της!
Αχου μωρέ το μικιό.. μη "πέφτετε".. σκευτήτε ότι σε λίγα χρόνια δε θα μπορήτε να το μαζέψετε.. χαρήτε τις στιγμές τώρα..:):)
Kαλή χρονιά λοιπόν:):)
Μην ανησυχείς θα προσαρμοστεί μόνο του. Εξάλλου, η έννοια της προσαρμογής είναι τόσο υποκειμενική όσο και η βαθμολογία των εκπαιδευτικών. Καλή χρονιά και καλή φώτιση.
Είναι δύσκολο πράγμα. Και για το παιδί και για τους γονείς.
Καλή σχολική χρονιά :)
Στο hamomilaki σχολίασες πως "πονταραμε στην οικειοτητα του χωρου".
Οικειότητα για ποιόν όμως; Το μικρούλη από ΄το κατάλαβα δεν νιώθει οικείο τον χώρο ενώ είναι η δεύτερη χρονιά σε αυτόν αν κατάλαβα καλά.
Η οικειότητα προυποθέτει το αίσθημα της ασφάλειας, οπότε υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Ή ο χώρος και οι άνθρωποι δεν μπορούν να καλύψουν την ανασφάλεια που μεταφέρει από "έξω" ή την δημιουργούν οι ίδιοι.
Το ερώτημα είναι φοβάται για κάποιο λόγο να πάει στον σταθμό ή φοβάται να λείψει από το σπίτι;
Ας λάβουμε υπ' όψη ότι τα παιδιά αντιδρούν με το ένστικτο και μάλιστα η αντίδρασή τους είναι πιο έντονη όταν ο κίνδυνος σχετίζεται με κάποιο ένστικτο ειδικά με αυτό της αυτοσυντήρησης.
Η εμμονή στην άρνηση υποκρύπτει πάντα μια επαναλαμβανόμενη σκέψη η οποία δημιουργείται από ένα επαναλαμβανόμενο ερέθισμα ή από διαφορετικά αντιφατικά μηνύματα.
Αυτή με την σειρά της μπορεί να οδηγήσει σε μια επαναλαμβανόμενη αρνητική ή αντιφατική συμπεριφορά.
Σε αυτή τη περίπτωση πρέπει να εντοπίσουμε αυτή τη σκέψη και διακόψουμε την επανάληψη. Αυτό μερικές φορές συμβαίνει μόνο του με την πάροδο του χρόνου. Αν βιάζεσαι όμως πρέπει να την ανακαλύψεις μόνη σου.
Συγνώμη για την φλυαρία αλλά τα παιδιά μας την αξίζουν.
Κανείς μας δεν γεννήθηκε γονείς όλοι ερασιτέχνες είμαστε και απλά θέλουμε για τα παιδιά μας το καλύτερο!!!
Πιστεύω ότι θέλει το χρόνο του και την δική σας βοήθεια στο σπίτι για να νοιώσει καλύτερα.
Θέλει κουβέντα σαν να μιλάς με μεγάλο και το χρόνο του βέβαια.
Δεν είναι κάτι που πρέπει να ανησυχείς σε πάρα πολλά παιδιά συμβαίνει.. το κάθε παιδί έχει και το δικό του χαρακτήρα και αντιδρά διαφορετικά.
Καλημέρα
πολλές ευχές καλή μου!
Aύρα μου, εύχομαι όλα να πάνε καλά και να προσαρμοστεί το αγγελούδι σας!
Καλημέρα
@ koulpa , το να μην μπορουμε να τον ''μαζεψουμε'' ξερεις ποσο καιρο το περιμενω ?
@ δείμος του πολίτη, οντως ειναι εντελλως υποκειμενικο το ολο θεμα.Ο δικος μας περσι εκλαιγε επι 7 μηνες καθημερινα....Δεν μπορω ομως πλεον να εφησυχαστω με την σκεψη οτι θελει το χρονο του και θα προσαρμοστει μονο του!
@ Νικολα μου, αυτο ξανα πες το!!
@ Padrazo, με προβληματισε το σχολιο σου....
εννοειτε οτι πονταρα στην οικειοτητα που θα ενιωθε το παιδι μετα απο εναν ολοκληρο χρονο, ετσι οπως το θετεις ομως εχεις δικιο...
στην ερωτηση , τι φοβαται περισσοτερο , το ιδιο το σχολειο ή να λειψει απο το σπιτι, δεν μπορω να απαντησω με σιγουρια. Θα ελεγα το δευτερο γιατι γενικα δεν ειναι πολυ ευχαριστημενος σε πρωτη φαση ουτε οταν φευγει να παει στη γιαγια και στον παππου. Αλλα ειλικρινα δεν ξερω τι εχει στο μυαλουδακι του. Ειναι πανεξυπνος αλλα και τοσο μικρουλης ...
@ Shades, ο λογος που ανησυχουμε ειναι η κατασταση που βιωνουμε στο σπιτι, η οποια μετα απο τοσο πολυ καιρο παυει να ειναι πλεον συνηθισμενη...
@ παρανοια, να εισι καλα , ευχαριστω!
ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΗΝΥΜΑ.... ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ. ΜΗΠΩΣ ΤΟΝ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ? ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ? ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΣΕΞΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ? ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΑΝΗΣΥΧΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΙ ΑΠ'ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΜΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ.
¨)))
Αύρα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα, Δείξε του αγάπη και κάνε υπομονή και σιγά σιγά θα προσαρμοστεί καλή μου. Είναι μικρός ακόμα. Καλή χρονιά να έχουνε όλα τα παιδιά
@ stalagmatia μου και εγω ευχομαι το ιδιο..
@ ανωνυμε, σε καμια περιπτωση δεν πιστευω οτι τον κακομεταχειριζονται στον παιδικο σταθμο.Αν ειχα εστω και μια μικρη υποψια θα τον ειχα παρει απο εκει χωρις δευτερη συζητηση!
@ ανεξαρτητε, Βασιλη, δεν κανω και τιποτε αλλο απο υπομονη..! θα δειξει!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δεν ξέρω... αλλά μου φαίνεται παράξενο. Επτά μήνες για να προσαρμοστεί?
Και μετά θυμάμαι κάτι ποστ σου που ανέφερες ότι το παιδί αρρώσταινε συχνά πυκνά με ιώσεις και μερικές φορές έκανε ότι πονούσε για να μην χρειαστεί να φύγει από το σπίτι...
Επειτα... Αυτή την προσκόληση πάνω σου (σας) την έχει μόνο όσον αφορά το σχολείο ή μήπως εμφανίζει την ίδια συμπεριφορά και σε κάθε άλλο μέρος από το οποίο εσείς δεν είστε παρόντες?
Εχω την εντύπωση ότι πρέπει να το εξετάσεις σφαιρικά το θέμα. Και εσύ η ίδια να προτρέπεις όλο και περισσότερο το παιδί να συνηθήζει χωρίς την παρουσία οικείου προσώπου για να μπορεί να κάνει φίλους και να δημιουργήσει τα δικά του οικεία πρόσωπα.
Εξέτασε το σοβαρά και μην περιμένεις να μεγαλώσει για να διορθωθεί. Τα προβλήματα αυτά δεν διορθώνονται ποτέ μόνα τους. Μόνο μεταλλάσσονται και κάθε φορά αποκτούν άλλη μορφή...
Μην με παρεξηγείς για αυτά που σου έγραψα. Από ειλικρινές ενδιαφέρον μου βγήκαν.
Kαλημέρα.
Θα συμφωνήσω με την Debby και τον Padrazo.
Aν ο μικρός δεν έχει πρόβλημα σε άλλες δραστηριότητες να είναι μακριά σας θα πρέπει να τσεκάρεις τον παιδικό (αυτοί πάντα θα σου λένε οτι δεν υπάρχει πρόβλημα).Μπόρει κάτι να μην αρέσει στον μικρό.
Οι επτά μήνες είναι μεγάλο χρονικό διάστημα.
Χίλια συγνώμη για τα παραπάνω αλλά είναι απο ενδιαφέρον.
Για το παιδί και για εσένα!
Σκέψου οτι μπορεί να μην του αρέσει και ο χώρος.Να μην νιώθει άνετα!
Θα μπει θα δεις, αλλά θα ήθελα να ρωτήσω, πόσο καιρό χρειάστηκες εσύ για να προσαρμοστείς. Το λέω αυτό γιατί και εγώ ανήκω σε αυτούς τους γονείς που πονάει η καρδιά μου σε κάθε δάκρυ. Ευτυχώς που και οι δύο πήγαν εύκολα. Ούτε μια μέρα κλάμα.
Θα περάσει, θα δεις.
Καλή Χρονιά..
Είναι μικρός απ'ότι κατάλαβα και προσκολημμένος επάνω σας, αφού είπες ούτε στις γιαγιαδες μενει.
Στο νηπιαγωγείο πια νομίζω δεν θα ξεκολάεει από την παρέα του.
Αυτά βέβαια εμπειρικά γιατί εδώ όλοι λεμε τα δικά μας και είναι άγνωστο πόσο απέχουν από την δική σας περίπτωση.
@ deppy να εκφραζεσαι ελευθερα, αυτο το νοημα εχει τουτος ο χωρος...
οντως εκανε 7 μηνες και η επικειμενη αλλαγη προηλθε απο την αλλαγη τμηματος. Νομιζω οτι το ολο προβλημα ξεκινα απο την κακη πρωτη επαφη με τον σταθμο. Επισης καταλυτικο ρολο επαιξε η δασκαλα του πρωτου τμηματος, η οποια αποδειχτηκε κακιστη. Φυσικα το γεγονος οτι μας εχει μεγαλη αδυναμια δεν βοηθαει.
Με το σχολειο η κατασταση ειναι τραγικη αλλα καποιες φορες δεν μενει ουτε με τη γιαγια που τον εχει μεγαλωσει.
Η δυσκολια απφασεων και κινησεων απο μερους μας οφειλεται στην πολυ τρυφερη ηλικια που βρισκεται!
@ τασουλα μου οπως προανεφερα ο μικρος εχει βασικα προβλημα με το σχολειο αλλα οταν ειμαστε εμεις παροντες δεν μενει μονος του ουτε με τους γονεις μου που τον μεγαλωσαν. Γνωριζω οτι το χρονικο διαστημα ειναι μεγαλο και γι αυτο ειμαι πολυ στεναχωρημενη....
@ amo τις καθημερινες δεν εχει προβλημα να μεινει με τη γιαγια του, καταλαβαινει οτι αυτη ειναι η διαδικασια .Εμεις δουλεια εκεινος στη γιαγια.Ομως καποιες στιγμες που θελησαμε να τον αφησουμε για διανυκτερευση στους γονεις μου , εκει ειχαμε αντιδραση.
Δεν εχω απαντησεις για το θεμα...το ενστικτο μου μονο με οδηγει και παλι διατηρω τις επιφυλαξεις μου.
@ μηχαλη , καλως ηλθες....
η δικη μου προσαρμογη που εστειλα το παιδι στο σχολειο ?
αν εννοεις αυτο η απαντηση ειναι ..οσο και η δικη του!
πως μπορεις να παιρνας εσυ καλα αν δεν βλεπεις ευτυχισμενο το παιδι σου ?
Μην στεναχωριέσε κουκλα μου.Θα βρείς την άκρη.Και χίλια παιδιά να είχες μεγαλώσει πάλι μπορεί να πελάγωνες.Δες τα όλα και θα την βρείς την άκρη.
Φιλιά!
Αυρούλα μου, είσαι καλά; Τι έχεις;
Αν θες στείλε μου ... μεϊλάκι!
Μην το παίρνεις τόσο βαριά το θέμα. Θα συνηθίσει κάποτε. Κι ο ανηψιός μου ήταν έτσι -σηκωτό τον πηγαίνανε και χτυπιόταν-, αλλά τελικά την 3η χρονιά συνήθισε. Και δεν έπαθε και τίποτα, μια χαρά είναι τώρα.
Το μόνο, που με προβληματίζει εμένα σ' όλα αυτά είναι, μήπως στέλνουμε τα παιδιά στους σταθμούς υπερβολικά μικρά. Δεν είναι ακόμα έτοιμα δηλαδή. Να μου πεις "Και τι να κάνω; Να σταματήσω να δουλεύω;". Όχι, βέβαια. Αλλά πραγματικά έχει προκύψει ένα κοινωνικό πρόβλημα με τις εργαζόμενες μητέρες.
@ synas, ειχε δλδ 2 χρονια ολοκληρα καθημερινως προβλημα ?
Ελπιζω η δευτερη χρονια μας να ειναι καλυτερη και το θεμα να κρατησει μονο λιγες εβδομαδες , δεν ξερω αν θα αντεξω οπως περσι...
Ειναι γεγονος οτι τα σημερινα παιδια ειναι καταδικασμενα να πηγαινουν στους σταθμους πολυ μικρα πλεον...δυστυχως δεν υπαρχουν λυσεις.
@ ασκαρ μου θα επανελθω δριμυτερη..
@ τασουλα μου σου στελνω τα φιλια μου !
Ναι, σχεδον καθημερινά. Τους έπαιρναν τηλέφωνο να πάνε να τον πάρουν, γιατί έκανε σαν τρελός, διάφορα... Κι όλο έλεγε "Με πονάει η κοιλίτσα μου" και τέτοια, για να τον κρατάνε σπίτι.
Αυρούλα, σε αγαπάμε πολύ... κι αν θες σε κερνάμε και καφεδάκι ζωντανά!
(ο Άσκαρ και η τιγρούλα του)
@ Ασκαρ μου εισαι γλυκητατος!
..βγηκε ο ηλιος...επιστρεψαμε!
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα