Σε αναμονή
Συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πόσο σημαντική είναι η αγκαλιά , η επαφή, η υγεία των αγαπημένων μας. Ποια πράγματα εχουν ουσία. Θεωρούμε δεδομένη τη ζωή μας . Με δάκρυα στα μάτια είπα στον άντρα μου οτι αν πάθει κάτι το παιδί θα τρελαθώ ...... και το εννοώ...
Απο την άλλη μεριά ομως κατηγορώ τον εαυτό μου που δεν μπορώ να μείνω ψύχραιμη , που το μυαλό μου τρέχει πάντα στο κακό. Είμαι αρνητική και πανικοβάλλομαι !!! Ειδικά οταν πρόκειται για τα παιδιά χάνω το έδαφος κατω απο τα πόδια μου.