Πέμπτη, Μαΐου 22, 2008

Σπίτι μου, σπιτάκι μου...


O μπογιατζής επιτέλους τελείωσε ! Μετά απο δυο εβδομάδες ετοιμαζόμαστε αυτο το Σαββατοκύριακο να επιστρέψουμε σπιτάκι μας.


Συμπεράσματα : Α) Καταρχην καναμε πολυ καλά που πήραμε αυτη την απόφαση . Το σπίτι μας έγινε κουκλόσπιτο!!!! Τα χρώματα έδεσαν τέλεια. Ειδικά το παιδικό αν και δεν εχει τελειώσει ακόμη η δημιουργικη του φάση ειναι πολύ όμορφο. Ο μπογιατζης εχει φτιάξει τη βάση ( πρασινο-λαχανι το μισο , ελαφρυ σιελ το υπολοιπο ) και ο καλός μου θα πρέπει τώρα να δημιουργήσει.... μου υποσχέθηκε οτι θα το κάνει πριν γεννήσω ! (Ελπίζω να κρατήσει την υποσχεσή του και να ετοιμαστούν όλα εγκαίρως.)


Β) Η επιστροφή στο πατρικό πήγε καλά . Πίστευα οτι η συγκατοίκηση με τους γονείς μου θα μας έσπαγε τα νεύρα αλλα δόξα το Θεό αντέξαμε μια χαρούλα δυο ολόκληρες εβδομάδες! Η βοηθειά τους ηταν ανεκτίμητη, γεγονός για το οποίο δεν υπήχαν αμφιβολίες αλλα επειδή η μητέρα μου είναι Υ Π Ε Ρπροστατευτικη πίστευα οτι με την υπερβολή της θα κουραζόμασταν. Μπράβο μανούλα μου συγκρατήθηκες !


Γ) ΟΜΩΣ ενα μεγάλο αλλά , προκύπτει σε όλα αυτα. Είναι απίστευτο πόσο πολύ μας έλλειψε το σπίτι μας. Είναι άξιον απορίας πως ένα σπίτι που έχεις ζήσει 25 χρονια απο τη ζωή σου να μην σε καλύπτει πλέον ούτε λειτουργικά , ούτε συναισθηματικά....!!!!! Με τον αντρούλη μου και το παιδακι μας να είμαι μόνη μου στον χώρο μας ειναι το μόνο που επιθυμώ!


Και κάτι άσχετο φταίει η κοιλιά που εχει φτάσει στο στόμα και έχω φοβερές κάψες ή κάνει πολυ ζέστη ρε παιδιά ? Τις τελευταίες μέρες και ειδικά τα βράδυα δεν μπορω να αναπνεύσω!

Στο μεταξύ μου έμεινα 6 εργάσιμες και σήμερα ...και ναι...βγαίνω σε άδεια εγκυμοσύνης!!! Μετράω ανάποδα σαν τους φαντάρους ...δεν αντέχω να ακούω και να βλέπω κανένα απο το γραφείο.....Είμαι πολύ σοβαρά γιατρέ μου ?


Σας φιλώ γλυκά!

(κάνω απιστίες στο μπλοκάκι και γενικά στην μπογκόσφαιρα....μπαίνω όλο και πιο αραιά....δεν μπορώ να μαζέψω τα μυαλά μου....το τελευταίο πράγμα που εχω ανάγκη είναι η οθόνη του υπολογιστή! Δεν σας ξεχνώ όμως!)