Τρίτη, Ιανουαρίου 29, 2008

στον Σταύρο!

Αφιερωμένο στον Seastavros που του το είχα υποσχεθεί εδώ και πολύ καιρό.....και επειδή Σταύρο μου το καλό πράγμα αργεί ,δυο τραγουδάκια για σένα!


Όλα σε σένα τα βρήκα


(Πλούταρχος Γιάννης)



Πόσο, πόσο μπορεί ένα σ’ αγαπώ ένα θιγμένο εγωισμό
να τον γλυκάνει, πόσο...
Πόσο μπορεί μια αγκαλιά
Σε μια έρημη ακρογιαλιά να σε μεθύσει, πόσο...

Πόσο μπορεί ένα ξαφνικό
ήρθα για λίγο να σε δω να σε τρελάνει, πόσο...
Πόσο να νιώθει τυχερός
ένας άνθρωπος απλός όταν τα ζήσει, πόσο...


Και να του κόσμου τ’ απροσδόκητα
Που είναι τόσο σπάνια...
Στο πρόσωπό σου τα βρήκα κι είμαι ευτυχισμένος
Κάτι πιο πάνω από ερωτευμένος
Θέλω για πάντα εμείς να ζήσουμε μαζί, γιατί...


Όλα σε σένα τα βρήκα
Κι είμαι ευτυχισμένος
Κάτι πιο πάνω από ερωτευμένος
Θέλω σου λέω εμείς να ζήσουμε μαζί για πάντα στη ζωή


Πόσο, πόσο αξίζει τελικά
Έστω ένα χάδι μια ματιά να σε αλλάξει, πόσο
Να βγάλει η χαρά φτερά
Κι η καθημερινότητα να σπάει μια στο τόσο


Και να του κόσμου τ’ απροσδόκητα
Που είναι τόσο σπάνια...
Στο πρόσωπό σου τα βρήκα κι είμαι ευτυχισμένος
Κάτι πιο πάνω από ερωτευμένος

Θέλω για πάντα εμείς να ζήσουμε μαζί, γιατί...

-------------------------------------------------------


Αφιερωμένο


(Γιάννης Πλούταρχος)


Υπάρχουν κάποιες αγάπες που γρήγορα ξεχνάνε
που μένουνε στα λόγια λόγια που σε πονάνε
κι οι νύχτες πολλές που όσο κι αν θές αυτές δεν περνάνε
οι αναμνήσεις ζωντανές με τυραννάνε
ψάχνω να βρώ σε ποιόν να τα πώ για να ξεδώσω
να ξεχαστώ μήπως προλάβω και γλιτώσω


Αφιερωμένο αυτό το τραγούδι να πείτε σε κείνη
που εξ αιτίας της αιμοραγώ κι η πληγή μου δε κλείνει
Αφιερωμένο απ'τη καρδιά μου με τόση αγάπη
κι ας καταστρέφομαι σιγά σιγά απ τα δικά της τα λάθη


Υπάρχουν κάποιες αγάπες που απλά σε ξεσηκώνουν
που παιζουνε μαζί σου κι απότομα απότομα τελειώνουν
Κι ο πόνος βουβός στα στήθια λιγμός η καρδιά δεν αντέχει
με συντροφιά μου το ποτό η πίκρα μου τρέχει

Πέμπτη, Ιανουαρίου 24, 2008

Μεγάλος Aδελφός - MICROSOFT

Μεγάλος αδελφός 2008-01-23 @ 19:10:03
Τεχνολογία


Μεγάλος αδελφός

Το νέο σύστημα Μεγάλου Αδελφού που δημιουργεί η Microsoft καταγράφει τα πάντα Το φουτουριστικό σύστημα...παρακολούθησης, που βρίσκεται στα τελευταία στάδια τελειοποίησης, έχει ήδη προκαλέσει ρίγη ικανοποίησης στους εργοδότες, που στοχεύουν συνεχώς στη μεγιστοποίηση της απόδοσης, και ρίγη αποστροφής στους εργαζόμενους, τους ακτιβιστές και τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι πληροφορίες για το σύστημα, το οποίο φέρει προς το παρόν την ονομασία «Monitoring 500», διέρρευσαν από την αίτηση για την πατέντα που έχει καταθέσει στις ΗΠΑ η Microsoft. Και όπως υποστηρίζουν οι βρετανικοί «Times», που έχουν στη διάθεσή τους περισσότερες από 17 σελίδες και σχετικά σχεδιαγράμματα, το σύστημα θα εγκαθίσταται όχι μόνο στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στα γραφεία, αλλά και στους φορητούς και στα κινητά τηλέφωνα των εργαζομένων, ώστε οι κινήσεις τους να ελέγχονται ακόμη και όταν εργάζονται εκτός γραφείου. «Ο συνδυασμός αισθητήρων, κάμερας και ενός πανέξυπνου ηλεκτρονικού εγκεφάλου, θα καταγράφει και αναλύει τις λέξεις και τα νούμερα που γράφει κάθε εργαζόμενος, τις ιστοσελίδες που επισκέπτεται, ενώ θα μετρά συνεχώς το σφυγμό, την αρτηριακή πίεση, τις αναπνοές», αναφέρεται στην αίτηση για την πατέντα. Υπογραμμίζεται ότι το «Monitoring 500» δεν μετρά απλώς την απόδοση, αλλά στοχεύει στη μέτρηση «του εργασιακού ήθους και της ειλικρίνειας» των εργαζομένων, ώστε να μην παρεκκλίνουν από τις εταιρικές νόρμες. Θα ελέγχει δηλαδή την ώρα που ο κάθε εργαζόμενος εκπληρώνει τα καθήκοντά του, ώστε να μην πηγαίνει ούτε ένα λεπτό χαμένο, θα διασταυρώνεται εάν όντως κάνει αυτό που πρέπει ή χαζεύει στο δίκτυο, και ότι εάν σερφάρει δεν εμπλέκεται σε παράνομες δραστηριότητες. Θα παρέχονται επίσης συγκριτικά στοιχεία για την απόδοσή του, την ταχύτητα, την ευσυνειδησία σε σύγκριση με τους συναδέλφους του.

Πηγή e-portal

Δευτέρα, Ιανουαρίου 21, 2008

Η Mιλένα ζήτησε....και εγώ απαντώ

update : όπως πάντα ο ασκάρ έκανε μια σωστή παρατήρηση και οφείλω να διορθώσω .... ξέχασα το πρώτο μου καρδιοκτύπι !!! ίσως γιατί στην πορεία της ζωής μου διαπίστωσα οτι ο πρώτος νεανικός έρωτας δεν είναι πάντα ο πιο δυνατός ..παρ'ολα αυτά οπωσδήποτε κατέχει και αυτός μια θέση στην καρδιά μου...σύγνωμη πρώτε μου έρωτα..επανορθώνω λοιπόν *



Η Μιλενα με προσκάλεσε στην ανάρτηση των σημαντικότερων ημερομηνιών της ζωής μου


Ιουνιο του '93 λοιπόν τέλειωσα το σχολείο σηματοδοτώντας μια καινούρια αρχή στη ζωή μου. Τα μαθητικά χρόνια δεν μου έχουν αφήσει και τις καλύτερες εντυπώσεις....ευτυχώς έχουν και αυτά το τέλος τους. Το Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς ξεκίνησα τη σχολή. Μπαίνοντας στην αίθουσα αντίκρυσα ενα κοριτσάκι (αν και δυο χρόνια μεγαλύτερη, κοριτσάκι έμοιαζε ) ντροπαλό, που λίγες μέρες μετά μοιραστήκαμε το ίδιο θρανίο. Εγινε μεμιάς η καλυτερή μου φίλη, αργότερα ο συνδετικός κρίκος για τον άντρα της ζωής μου και τελικά κουμπαρα και νονά του παιδιού μου. Είναι ένας απο τους πιο τρυφερούς ανθρώπους που εχω γνωρίσει (πρώτη και ξεχωριστή στη ζωή μου ειναι η αδερφή μου).

* Κάπου εδω ανάμεσα μεσολαβεί γα ενα χρόνο περίπου το πρώτο μου ειδύλιο.Παιδιά και οι δύο ζήσαμε κατι έντονο, κάτι πολύ ομορφο που θα είναι μια τρυφερή ανάμνηση στο μυαλό μου (μπορεί συχνά να το ξεχνάω , οταν όμως κατακλύζουν το μυαλό μου αναμνήσεις, χαμόγελα σχηματίζονται στο προσωπό μου....) . Στο πατρικό μου βρίσκονται φυλαγμένα γράμματα , ποιήματα και φωτογραφίες. Σε σχέση με το χρονικό διάστημα που διήρκησε είναι πολλά τα ενθύμια απο τότε......Αναρωτιέμαι τι να κάνει στη ζωή του. Εχουμε να μιλήσουμε περίπου μια δεκαετία.....Σε ευχαριστώ ασκαρ που το επισήμανες...ήταν μεγάλη παράλειψη απο μέρος μου!

Δυο χρόνια μετά , με ενα αυγουστιάτικο φεγγάρι να λούζει τον ουρανό της Αθήνας, δίνω το πρώτο φιλί με τον αγαπημένο μου, που έμελλε να είναι καθοριστικό. Απο εκείνο το βράδυ δεν ξαναχωρίσαμε!

Το Σεπτέμβρη του '99 μου κτύπησε την πόρτα κρατώντας την παραδοσιακή ανθοδέσμη, συνοδευόμενος απο την οικογενειά του και ενα χρόνο μετά δεθήκαμε με τα δεσμά του γάμου.

Την άνοιξη του 2005 ήρθε στη ζωή μας ο κανακάρης μας. Απο τότε το σύμπαν όλο έχει αλλάξει όψη. Ξενύχτια, φόβοι που πολλαπλασιάστηκαν , απίστευτη κούραση, χαρές να διαδέχονται η μια την άλλη, ευτυχία και θαυμασμός για ενα υπέροχο πλάσμα που μεγαλώνει μαζί μας...τίποτα δεν είναι το ίδιο πια!

Δευτέρα, Ιανουαρίου 14, 2008

Μεταμεσονύχτια

[....Η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, δεν θέλω να μάθω την άσχημη πλευρά τους..... ]

[..Στεναχωριέμαι που είμαστε τόσο ίδιες και τόσο διαφορετικές ταυτόχρονα. Τόσο μακριά η μια από την άλλη. Μου λείπει πολύ. Με πληγώνει. Το αποδέχομαι όμως, δεν μπορώ να το αλλάξω, όχι στην παρούσα φάση.....]

[....''Θα του μάθω να βοβαφίζει , θα του κατάω το χεάκι γιατι δεν μπολεί μόνο του '', για ποιον λες αγάπη μου ? ''για το μωλάκι σου βλε μαμά....!!!'' ]

Παρασκευή, Ιανουαρίου 04, 2008

Aποκαλύψεις-2008 (ΙΙ)

......Πόσο όμορφα μπορει να νιώσει κανείς διαβάζοντας ενα θετικό τεστ εγκυμοσύνης!!!
Είμουν τόσο χαρούμενη που χοροπήδαγα . Νομίζω οτι είμουν πιο ευτυχισμένη και απο την πρώτη φορά. Δίνω ενα σάλτο και πηδάω στην αγκαλιά του...Επεσα με τόση ορμή που τον έριξα στο κρεβάτι.... '' κανόνισε , του λεω, να έχεις βάλει ολη σου την τέχνη...αυτή τη φορά να είναι κοριτσάκι!!! '' και να σου, τα ρουφηχτά φιλιά και να σου, να κάνω τραμπολίνο το κρεβάτι....Ο καλός μου ανησύχησε ''πως χοροπηδάς έτσι ? πρόσεχε, απο εδω και πέρα πρέπει να είσαι φρόνημη! ''.....Απίστευα συναισθήματα.....!!!

Η μουρλοκαμπέρο, είμουν τόσο ενθουσιασμένη που χωρίς να σκεφτώ, χωρίς να μετρήσω τις μέρες έτρεξα να κάνω αμέσως τη Β χοριακή...σαν πρωτάρα!......Βγήκε αρκετά χαμηλή και απογοητεύτηκα. Πήρα το γιατρό...μου είπε οτι ειναι νωρίς να την επαναλάβω σε λίγες μέρες....Ε βέβαια με έπιασε τέτοια τρεμούρα που δεν έβαλα το μυαλό λίγο να σκεφτεί.....

Η δεύτερη εξέταση βγήκε εξαιρετικά υψηλή!!!!!!! Τηλεφωνώ κατευθείαν στον σύζυγο '' ρε λες να έχουμε δίδυμα ? '' Είμαι σίγουρη οτι χλώμιασε...''περίμενε να έρθω σπίτι να την διαβάσουμε μαζί'' . Δεν μου είχε εμπιστοσύνη....και πολυ σωστά έκανε!

.....Λίγες μέρες μετά ξεκίνησε το show....Αναγούλες, κρυάδες, μεγάλη ατονία. Κάνοντας τον υπέρηχο βρίσκουμε μια μικρή αποκόλληση. Οχι βάρη, οχι περπάτημα, οχι ορθοστασία και φαρμακάκια......Οι ορμόνες μου στο μεταξύ να εχουν τρελαθεί, ολη την ώρα να κλαίω....
Αναγούλες, κρυάδες και κλάματα...τέλειος συνδιασμός!!!! Ολα αυτά ανύπαρκτα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη .....'' έλα κόρη είναι να δεις'' με παρηγορεί ο καλός μου!

Ο δεύτερος υπέρηχος έδειξε βελτίωση αλλά ακόμη υπάρχει προβληματάκι ''Κοίτα τώρα με τις γιορτές , οχι ψώνια και βόλτες στα μαγαζιά , εντάξει ? Κλάματα, γκρίνιες ,ναυτίες, ενα χάλι είμουν μέσα στις γιορτές, δεν με αναγνωρίζω ...''γυναίκα είναι...έχω να τραβήξω.....'' συνεχίζει η κολώνα του σπιτιού μου τις διαπιστώσεις!

...και ολο αυτόν τον καιρό να προσπαθώ να κρατήσω το στόμα μου κλειστό. Επτασφράγιστο μυστικό, δεν ήθελα να το μοιραστώ, έτσι για γούρι.....και δώστου τα τραγουδάκια και δώστου τα στιχάκια ....να σφυρίζω αδιάφορα....Περίμενα να κλείσω το πρώτο τρίμηνο....αλλά δεν....λίγο η ανυπομονησία μου , λίγο οτι νιώθω μια στάλα (και ώρες - ώρες ) καλύτερα , σας το ξεφούρνησα!!!!!

Ναι, ναι, έρχεται ο πελαργος...άντε ευχηθήτε μου...το έχω τόσο ανάγκη!!!






Πέμπτη, Ιανουαρίου 03, 2008

Aποκαλύψεις - 2008 (Ι)

Το ήθελα πολύ…..υπήρχε και μια σιγουριά…οταν εχει ξανασυμβεί λειτουργείς με λιγότερο άγχος….Περνώντας όμως οι δυο πρώτοι μήνες χωρίς αποτέλεσμα ο πανικός κτύπησε την πόρτα μου…Αλλωστε δεν θέλω και πολύ….

Πέρασε το καλοκαίρι και τίποτα…Επαψα πια να δίνω σημασία.Σταμάτησα να μετράω τις μέρες. Ξέχασα τι έπρεπε να προσέχω και τι όχι. Διαπίστωσα οτι την ίδια απογοήτευση βίωνε και ο καλός μου. Ισως να στεναχωριόταν που το έπαιρνα κατάκαρδα, ίσως να ανυπομονούσε και ο ίδιος…μάλλον λίγο και απο τα δυό. Συμφωνήσαμε να μην το συζητάμε….Είμασταν βλέπεις κακομαθημένοι. Η πρώτη φορά ηταν πανεύκολη και γενικά οι στόχοι και τα χρονοδιαγράμματα πάντα πετύχαιναν με ακρίβεια……

Στο τέλος του φθινοπώρου όμως….…Είχα μια απίστευτη όρεξη διαφορετική απο τις προηγούμενες. Ηθελα να φάω το σύμπαν…..Μιλάω για ΤΗΝ πείνα. Χαμπάρι ομως….κάποιοι το πετούσαν για πλάκα και γέλαγα σαν να άκουγα αστείο….

Τετάρτη, Ιανουαρίου 02, 2008

Ευχές απο καρδιάς....

Καλή χρονιά !!
Ευτυχισμένο και γεμάτο υγεία το 2008 για όλους μας !
Ας συμμετέχει σε αυτη τη χρονιά περισσότερο η καρδιά μας και η ψυχή μας ......
Ο,τι επιθυμούμε να πραγματοποιηθεί,
ας ειναι η χρονιά μας λοιπόν...!
Εύχομαι ιδιαίτερα στους αγαπημένους φίλους που επισκέφθηκαν ετούτο το μπλογκ και άφησαν τις ευχές τους κατα την διάρκεια της απουσίας μου :
στην Καπετάνισσα , με τις γλυκιές της κουβέντες...
στον Ασκαρδαμυκτί , τον πασά , που ποτέ δε με ξεχνά...
στον Σταύρο , το φιλαράκι,που με εχει στεναχωρήσει με την αιφνίδια αποχωρησή του...
στην φύρδην-μίιγδην, που η πένα της στάζει μέλι....
στον Ακη, τον καινούριο φίλο στην μπλογκόσφαιρα...
στην υπέροχη Purple, που δεν χορταίνω να διάβαζω...
στην ιδιαίτερη αδυναμία μου, την σταλαγματιά.....
στη μικρή stefy....
σε εναν τρελό-τρελό mad....
στον διαστήματα και τις ευχές του...
στην γλυκειά και τρελούτσικη φάβα...
στον'' συνάδελφο'' σε όλα, a.g....
στον ποιητή-Βασίλη...
στην τρελοφαντασμένη που ποτέ δεν ξεχνά και με γεμίζει ευχές....
στην Μιλένα μας...
στην, κάθε άλλο παρά, αλήτισσα....
στο γλυκό μου πατσιουράκι....
στην synaς , που μου εύχεται πάθος για την νέα χρονιά....
στον σιγματαυ ,που μας θυμήθηκε μετά απο τόσο καιρό....
στον koylpa...
στον Νίκο...
στον spy...
στην πάντα χαμογελαστή Αγριοκερασοζουζούνα.....
στην τασούλα μας, που τις εύχομαι αυτο ακριβώς που επιθυμεί (ξέρει αυτή..!)
στον μπαμπάκα και στην Αναστασία του...
και σε όλους τους φίλους που είναι δίπλα στο blogroll...δεν βαριέμαι να γράψω
αλλα ειλικρινά ετούτο το πόστ και που το έγραψα ηταν άθλος για μένα!
θα επανέλθω!