άνθρωποι πεθαίνουν δίχως να αφήνουν ίχνη

Διάβασα το παρακάτω άρθρο και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
Είναι γνωστό τι συμβαίνει εκεί κάτω αλλα καλό είναι να μην ξεχνάμε!


http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=844470&lngDtrID=252

σκεψεις, παθη... II

...ερωτικό πάθος .....

...εμμονή.....

σκέψεις, πάθη......

Η νύχτα έχει μια δική της μαγεία .
Είναι ελκυστική, παίζει πονηρά παιχνίδια.
Η νύχτα... Το σκοτάδι.....
Η απουσία φωτός επηρεάζει διαφορετικά τις αισθήσεις.
Τα ίδια δείχνουν διαφορετικά.
Ο κίνδυνος του απογορευμένουν ασκεί μια απίστευτη γοητεία.
Το μυαλό πλάθει μύθους, φαντασιώνεται.
Η λαχανιασμένη ανάσα είναι πάντοτε ποθητή και ερεθιστική.
Bαθιά ερεθιστική.... Bαθιά ευαίσθητη....
O αισθησιασμός. Tα υπονοούμενα.
Σιωπηλοί αναστεναγμοί....
και υστερα βογκητά πόθου.
Ψηλαφίσεις που οδηγούν σε κορυφώσεις λυτρωτικές. ...
O έρωτας. Tο πάθος......

να είναι περαστικά..

‘’Mια φωτογραφία στην κουζίνα της να πίνουμε καφέ γύρω στα 28 χρόνια πίσω. Εκείνη αληθινό, εγώ με νεράκι στο φλυτζάνι να καμαρώνω που κάθομαι δίπλα της σαν μεγαλη. Το βλέμμα της να ξεχυλίζει αγάπη και λαχτάρα.’’

Είμαι η αγαπημένη της εγγονή που όμως 28 χρόνια μετά απο εκεινη τη φωτογραφία δεν έχω σταθεί ιδιαίτερα στο πλάι της. Απο τη στιγμή που παντρεύτηκα εξαφανίστηκα.Μόνο στα οικογενειακά τραπέζια βλεπόμαστε . Απο το καλοκαίρι έχει πάρει την κάτω βόλτα. Τα γηρατειά αλλα κυρίως τα πολλά προβλήματα υγείας της έχουν δρομολογήσει μια πορεία ιδιαίτερα δύσκολη. Χθες το βράδυ μπήκε για δεύτερη φορά , μέσα σε τρεις μήνες, στο νοσοκομείο.

Γιαγιά μου σ΄ αγαπώ και ας μην στο δείχνω πια.....εχω όμως εναν κόμπο στο λαιμό δεν με αφήνει ούτε να στο ψιθυρίσω...

Η μεγαλύτερη κατάντια...

Η μεγαλύτερη κατάντια ?

Να παρακαλάς να ερθει η Δευτέρα για να πας στη δουλειά!!!!!!!

Και όμως μου συνέβει !!

Καλή εβδομάδα!

!!!!!

Σώπα! αναγνώρισαν τα αυτονόητα!


Κόσμος: Τη Γενοκτονία των Αρμενίων αναγνώρισε η αρμόδια Επιτροπή της αμερικανικής Βουλής

Λευκώματα

Θυμάστε τα λευκώματα των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων?

Ολες εκείνες οι χαριτωμένες ερωτησούλες....

Τι εστί έρως....

τι εστί αγάπη....

τι εστί φιλία...

ποιον/ποια αγαπάς...

τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις ....

ποιο λουλούδι σου αρέσει περισσότερο...

ποιο μάθημα προτιμάς...

Πόσο εύκολες ηταν οι απαντήσεις ! Μεγαλώνοντας ομως τα ερωτήματα των ενηλίκων απλά ή σύνθετα βρίσκουν ολο και δυσκολότερα απαντήσεις .....

Ξεφύλλισα ένα απο αυτα τα τετραδιάκια και όμορφα, νοσταλγικά συναισθήματα με πλυμμύρισαν . Υστερα όμως δυσάρεστες σκέψεις φώλιασαν μέσα μου...

αργούμε..... ?

Αργούμε για σαββατοκύριακο ??

(το ελαβα με e-mail.....καταπληκτικο!!!)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

TATATAAAAAAA Έχουμε ανακοίνωση!

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να ενημερώσω γνωστούς και φίλους οτι επιτέλους το μικρό αντράκι του σπιτιού έφυγε σήμερα ,για τέταρτη συνεχόμενη μέρα, χωρίς πολλά κλάματα για τον παιδικό σταθμό!

Τόσες μέρες δεν τολμούσα να το πιστέψω οτι συμβαίνει...όταν φτάνει με τον μπαμπά του στη πόρτα του σχολικού σουφρώνει βέβαια τα χειλάκια του και κλαψουρίζει ένα ''δεν θέλω να πάω χολείο μπαμπά'' , αλλα σταματάμε εκεί!! Πιο πριν όταν είναι να βγουν απο το σπίτι και στέκομαι στην πόρτα, με χαιρετάει σχετικά ευχάριστα , φιλιόμαστε σταυρωτά , μου δίνει οδηγίες για το πως και πότε θα τον πάρουμε το απόγευμα απο τη γιαγιά και ύστερα γυρνάει προς τον μπαμπά του σουφρώνοντας επίσης τα χειλάκια του και ζητάει αγκαλίτσα.

Σήμερα ανέβηκε ο καλός μου επάνω και μου φώναξε απο την πόρτα κιόλας ''άντε σε λίγο θα μπαίνει μόνος του στο σχολικό΄΄ σταυροκοπηθήκαμε αμφότεροι και ξεκινήσαμε πολύ ευτυχισμένοι για τα γραφεία μας!

Πόσο όμορφη γίνεται η μέρα σου απο την μια στιγμή στην άλλη!!!!

ερωτήματα που δεν έχουν απαντήσεις

Ήθελα να γράψω πόσο όμορφο Σαββατοκύριακο, αν και εξουθενωτικό, ήταν αυτό που μόλις πέρασε.
Ήθελα να περιγράψω ενα διήμερο αφιερωμένο αποκλειστικά και μόνο στο παιδί (λούνα παρκ, παιδότοπος, παιδικό πάρτυ).
Ήθελα να γράψω επίσης για το μουτράκι του που ήταν μέσα στην ευτυχία , γι'αυτό το μουτράκι που είχε πάθει ντελίριο απο τον ενθουσιασμό του....

Ενα τηλεφώνημα όμως με βύθισε στη θλίψη. Ενας πολύ κοντινός μου άνθρωπος περνάει κρίση με το γάμο του. Γνώστο ήταν άλλα...Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Λύση ? μόνο μια κατ' εμέ . Όσο μου μιλούσε μια λέξη στριφογύριζε στο κεφάλι μου. Διαζύγιο...
Ακουγα και αναστέναζα. Τι να πω...Μόνο το διαζύγιο θα ήταν λύση εφόσον δεν ενδιαφέρονται και οι δυο για να σώσουν αυτό το γάμο. Πως να το ξεστομίσω όμως ?

Πως μπόρεσαν και άφησαν την κατάσταση να φτάσει μέχρι εδώ ? Πως άφησαν αυτή τη σχέση να καταντήσει ετσι ? θυμώνω τόσο πολύ....Πως φτάνει ενας έρωτας σε αυτή τη κατάντια ?
Που πάει η αγάπη , η συντροφικότητα ?

Δεν το μπορώ...δεν το αντέχω ,ειδικά οταν πρόκειται για μια οικογένεια που την έχω ζήσει απο τόσο κοντά!