Γιατι αγαπητή Αύρα διατηρείς ετούτο το blog?

Διαβάζοντας ολα αυτα που συμβαίνουν στην μπλοκόσφαιρα τους τελευταίους δυο μήνες, ένιωσα την ανάγκη να εξηγηθώ!! Θέτω λοιπόν στον εαυτο μου το ερώτημα....
Γιατί αγαπητή Αύρα διατηρείς ετούτο το blog?

Εξηγούμαι λοιπόν για να μην παρεξηγούμαι!

Ομολογώ πως ανέκαθεν είχα την ταση να καταγράφω τη ζωή μου.Μικρούλα είχα εκείνα τα ροζ μπλοκάκια με τις καρδούλες, τα συννεφάκια , τα λουλουδάκια κλπ.
Λιγο αργότερα συνήθιζα να κρατώ τα τεκτενόμενα επιγραμματικά και συνθηματικά.Φοβόμουν μην πέσουν οχι τόσο στα χέρια των γονιών μου οσο της μικρής αδερφής μου και γινόμουν βούκινο!
Τελειώνοντας το σχολείο και βγαίνοντας στην πραγματική ζωή αυτή η συνήθεια έλαβε τέλος.
Πριν απο 6-7 μηνες όμως, περιπλανόμενη στο διαδίκτυο γνώρισα εναν καινούριο κόσμο.
Τον κόσμο της μπλοκόσφαιρας.Αρχικά ενθουσιάστηκα.Λέγοντας αρχικά εννοώ οτι τον τελευταίο καιρό εχω μια πικρή γεύση στα χείλη...Χαμός στην μπλοκοκοινωνία....
Μπλοκάκια που κλείνουν, μπλοκακια που βριζουν, μυνήσεις, συλλήψεις....Χαμος ......γιατι βρε παιδια?

Eπίσης ακούω και το εξης φιλοσοφημένο (!)...''δεν με νοιάζει αν και πόσοι με διαβάζουν''
Και αναρωτιεμαι η γυναίκα, αν καλέ μου δεν σε νοιάζει γιατι δεν γραφεις στο τετραδιο σου?
Εμενα λοιπον μ' άρεσει να με διαβάζουν!!Ανυπομονώ να βρω σχόλια πάνω στα κειμενάκια μου.Να μοιραστούν και αλλοι τις ανησυχίες μου, να χάρουν μαζί μου, να μου πουν δυο παρήγορα λόγια οταν τα χρειάζομαι, να διαφωνήσουν ή να συμφωνήσουν με τα ζητήματα της επικαιρότητας που προβληματίζουν ολους μας.

Ετσι σύντομα και σχεδον επιγραμματικά αυτοί ειναι οι λόγοι που διατηρώ ετούτο το blog. Ελπιζω να σας εμπνέουν λιγο τα κειμενάκια μου , να σχολιάζετε που και που και αν κάνω και κανα λαθάκι να το παραβλέπετε....


Σας φιλώ γλυκά!

Σκηνές ζωής

Σκηνή πρώτη

…Τυχαία γνωριμία….σχέδον ατύχημα …..γέλια…πεσίματα…τρυφερά αγγίγματα…..

Πρώτο ραντεβού.Παιχνίδια, βλέμματα, ατέλειωτη διαδρομή…..ο χρόνος κυλά σε αλλους ρυθμούς.

Πρώτο φιλι, ο χρόνος σταματά, η καρδιά σκιρτά.Είναι μια μεγάλη έφηβη.Τρέχει σε κάθε τηλεφώνημα. ..

Η πρώτη φορά, για πρώτη φορά.Πόσο λαχτάρησε γι’αυτη τη στιγμή και πόσο άργησε. Η πραγματικότητα δεν ηταν αντάξια. Ισως γιατι ηταν και οι δυο παιδιά.

Πείσματα , εγωισμοί, το τέλος.

Σκηνή δεύτερη

Ο τόπος σχεδόν ξένος .Πόσο την απελευθέρωσε η ανωνυμία. Πόσο την απελευθέρωσε η πρωτη εμπειρία. Ολα ειναι διαφορετικά οταν το κορμί ειναι το ιδιο έτοιμο με την ψυχή.
Τώρα θέλει ερωτικό παιχνίδι.Ο έρωτας ως συναίσθημα απουσιάζει αλλα το κορμί διψά και οι αισθήσεις θέλουν να παίξουν επιτέλους το ρόλο τους.Αφήνεται να νιώσει, αγγίζεται και αγγίζει.Ρουφάει εικόνες …αυτες οι εικόνες!!!Θα μείνουν χαραγμένες για χρόνια.
Δεν το ξέρει αλλα θα ειναι εκει για πολύ καιρό.Η ολοκλήρωση δεν έρχεται απο επιλογή της αλλα δεν εχει σημασία πλέον.

Σκηνή τρίτη

Το σκηνικό μοιάζει ίδιο αλλά και τόσο διαφορετικό .Ειναι ο συνδιασμός….

Το πρώτο φιλί πρέπει να κράτησε αιώνες και οταν τα χείλη χώρισαν ηταν για λίγο.
Η έλξη απίστευτη.Οι συναντήσεις κρατούν λιγο.Διακοπή.Ξανά μαζί και η ολοκλήρωση άμεση.Δεν υπάρχει προηγούμενο.Αυτη τη φορά ο έρωτας χτυπά και ειναι κυρίαρχος.Το κορμί ξέρει ακριβώς τι θέλει. Αφήνεται , δεν χορταίνει χάδια .Θέλει να τον γεύεται συνεχώς.
Λαχταρά να τον νιώθει καθε λεπτό που περνά.Την αφή του, την ανάσα του.
Να δίνει και να παίρνει.Να μαθαίνει και να διδάσκει.Να υποτάσσεται αλλα και να κυριαρχεί.
Τρέμει καθε φορα που συναντιούνται.Καθε φορα που ενώνονται.

Πόσο θα κρατήσει ? Εύχεται για πάντα....

Απογνωση...

….Με κοίταξε με θλίψη....Ειπε οτι θέλει να τελείωσει τη ζωη της.
Γούρλωσα τα μάτια....Ηταν απο τις κουβέντες που λες μόνο σε απόγνωση ?
Εκλαιγε ασταμάτητα....
Της μίλησα με αποφασιστικότητα.Λίγο τη μάλωσα, λίγο την παρηγόρησα.Δεν της χάιδεψα ομως τα αυτιά.
Είναι νέα , όμορφη.Με προοπτικές να φτιάξει την ζωη της ακόμη καλύτερα.Εχει μια σχέση ισορροπημένη.Μια καλη δουλειά.Σίγουρα θα μπορούσαν τα πράγματα να ηταν καλύτερα.Θα μπορούσαν ομως και χειρότερα.
Ξέρω οτι αυτο που τη σκοτώνει ειναι η οικογένειά της.Αυτο τη μαραζώνει.

Υποστηρίζω θερμά το θεσμό της οικογένειας Ειναι για μενα το Α και το Ω στη ζωη μου.Αλλα basta!

Δεν ειναι δυνατόν να πληρώνεις τα λάθη των γονιών σου.Δεν ειναι δυνατόν ενας 60αρης να μην εχει μάθει να κουμαντάρει τη ζωη του και να ειναι βάρος στα παιδιά του.Της ειπα οτι εκείνοι εκαναν τις επιλογές τους.Σωστές, λάθος ? Κατ’ εμε, τραγικά λάθος. Και το χειρότερο? Το ενα σφάλμα πισω απο το αλλο.
Εκεινη ομως ? Θα μιζεριάσει για χαρη τους ? Θα πληρώνει για αυτους ? Ως ποτε ?

Αναρωτιέμαι , έλπιζω, εύχομαι να γίνουμε καλοί γονείς.Να μην οδηγήσουμε τα παιδιά μας σε τέτοιες θλιβερές καταστάσεις.

Περαστικά....

Πόσο γλυκειά μπορεί να γίνει η μέρα οταν ο ήλιος λούζει απο το παραθυρό σου το γραφείο...

Ποσο γλυκειά μπορεί να γινει η μέρα οταν γεύεσαι ενα τρίγωνο πανοράματος.....

Και...επιτελους,

ποσο γλυκειά γινεται η μέρα οταν το αγγελούδι σου ξυπνά απύρετο υστερα απο 4 μερες ταλαιπωρίιας......

'Ελιωσε το πουλάκι μου...πυρετός 39,5 ακατέβατος ......δεν τρώει και ειναι μεσα στην γκρίνια...Μπορώ να φανταστώ πως νιώθει αλλα δεν μπορώ να τον βοηθήσω.Μονο την αγκαλιά μου προσφέρω απλόχερα όλες αυτες τις μερες.Ξέρω οτι τον ανακουφίζει γιατι η αναπνοή του γίνεται πιο ελαφριά και το προσωπάκι του ηρεμεί.

Περαστικά σου θησαυρέ μου.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ...

Σήμερα διάβασα ενα ποστ που αναφερόταν σε φλεγοντα θεματα.Θα αναφερθώ σε ενα απ'αυτα.Το θεμα που ασχολουμαι διαρκως τους τελευταιους μηνες....

Εχω χάσει πάσα ιδέα για τον κόσμο που μας περιτριγυρίζει.Ημαρτον ρε παιδιά...

Δεν θα έπρεπε λ έ ε ι οι γυναίκες που κυοφορούν να πληρώνονται το ίδιο με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Δεν θα έπρεπε λ έ ε ι να παίρνουν την άδεια που παίρνουν.
Στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε λ έ ε ι να προσλαμβάνονται καθόλου όσες ειναι σε αναπαραγωγική ηλικία .....
Συγνώμη πειράζει που βγαίνω απο τα ρούχα μου ?
Δηλαδή το γεγονός οτι οι γυναίκες φέρνουν στον κόσμο παιδιά είναι ελάττωμα?
Είναι πρόσχημα για λιγότερη εργασία?
Πρέπει να τιμωρηθούν και να πληρώνονται λιγότερο?
Υπάρχουν άνθρωποι, άντρες βασικα, που σκέφτονται ετσι?
Τι ειναι η μητρότητα ρε ? Χόμπι ? Η άδεια ειναι ενα κάπριτσιο ?
Λες το να τρέχεις απο το πρωι μεχρι το βραδυ .να εργάζεσαι, να κυοφορεις ενα παιδί,να το μεγαλώνεις, να διατηρείς ενα σπίτι, να εισαι σύζυγος και πανω απο ολα να είσαι γυναίκα-άνθρωπος ειναι το ευκολότερο πραγμα στο κοσμο.Πειτε με φεμινίστρια πειτε οτι θελετε αλλα εγω θα τα πω χύμα.
Πάτε και 1,5 χρονο φαντάροι και χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι ...!
Ημαρτον! υπαρχει σύγκριση ? Φερε μου στο σπιτι εξυπνακια τουλαχιστον 3,000. 00 ευροπουλα το μηνα , και μην ανησυχείς θα σε απαλλάξω απο την εργασιακή μου παρουσία.Λες και μας άρεσει να είμαστε λάστιχα ,να τρέχουμε σαν τον τιραμόλα.

Εχουν υπαρξει μηνες που δεν προλάβαινα να κανω ενα μπανιο με την ησυχια μου.Δεν ειχα το κουράγιο να ανοίξω την ντουλάπα να βρω ενα ρούχο να ρίξω πανω μου.Που προτιμούσα να μείνω νηστική παρα να συρθώ μεχρι την κουζίνα να μαγειρέψω....και θα μου πει ο χ, ψ μ@@@ς οτι κακως πληρώνομαι ,οτι κακώς εχω μειωμένο ωράριο και οτι ειναι αδικία για τους υπόλοιπους!!

Ελεoς!

Ταξιδια

Διαβάζοντας το προηγούμενο ποστ στεναχωρήθηκα γιατι τα ξαναθυμήθηκα.Θα γραψω λοιπον κατι πιο χαρούμενο.

Τριγυρίζοντας δεξιά και αριστερά , διαβάζοντας εδώ και εκει, διαπίστωσα οτι τελικα ειναι πολυ αυτοί που ταξιδεύουν.Υπάρχει αναμεσά μας κόσμος που βρίσκεται με μια βαλίτσα στο χέρι.Με ενθουσιάζει κατα κάποιο τρόπο αυτη η προοπτική και λεω κατα κάποιο τρόπο γιατι στην πραγματικότητα και μονο η σκέψη να μετακινούμαι διαρκώς με κουράζει!.Θα ήθελα ομως πολυ να γνωρίσω καινούρια μερη.Τόσο στην Ελλάδα οσο και στο εξωτερικό.Κυριως ομως στη χώρα μας.Αυτη την εποχη εχω ''κολλήσει'' με τα εξης :

α) Σαντορίνη.Ολος ο κόσμος εχει περάσει απο αυτο το νησί παραπάνω απο μια φορα .θελω λοιπον να το δω και εγω αυτο το ηλιοβασίλεμα!

β) Σίφνος εχω ακούσει οτι ειναι μικρή αλλα θαυματουργή! Απο τις τόσες περιγραφές κλεινω τα μάτια και σχεδον τη βλέπω!!!

γ)Καστοριά,Βέροια.....λενε οτι αυτά τα μέρη ειναι πανέμορφα χειμώνα - καλοκαίρι.

δ)και φυσικα Θεσσαλονίκη.Επίσης εχει πάει ολος ο κόσμος,επίσης μου εχουν φάει τα αυτια για το πόσο ερωτική ειναι.Μιλάνε για τη μαγεία της κόρης του Θερμαικού λες και εχει ανθρώπινη υπόσταση.


Απ΄τις περιγραφές ισως να καταλάβατε οτι εχω επισκεφθεί μονο τις περιοχές ''κατω απ'τ' αυλάκι'' και λιγα νησάκια...!

Στόχος για το 2007 ειναι τα παραπάνω .Για να δούμε...

Συγνώμη...

Η γέννηση του παιδιού μου με ολοκλήρωσε σαν άνθρωπο.Ενιωσα ακόμη πιο ευτυχισμένη.Η ζωή μου ομως άλλαξε.Αυτο ηταν φυσικό επόμενο οτι θα συμβεί.Ταυτόχρονα ομως προέκυψαν κάποια προβλήματα τα οποια δεν θεωρούσα οτι θα παρουσιαστούν ποτέ.Οχι σε μας..... και αναφέρομαι σε επίπεδο οικογενειακών σχέσεων.

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την κούραση που νιωθω με κάνουν χαλια.Εχω πολύ άγχος , νιώθω το 24ωρο να μην με καλύπτει.Το αποτελεσμα ? πολλά νεύρα και εξάντληση.
Εκτος απο το οτι κάνω κακό στον εαυτο μου, πληγώνω και τον ανθρώπο μου.Πληγώνω τον άνθρωπο που λατρεύω.Ποτε δεν μου κάνει παράπονα , ουτε τσαντίζεται μαζι μου.Εκτος απο εχθες.Χθες με ρώτησε να είμαι ευτυχισμένη και γιατι είμαι τόσο εκνευρισμένη.Αραγε με πίστεψε οταν του ειπα οτι τον λάτρευω και δεν εχει να κανει με αυτον?
Στεναχωρήθηκα τόσο πολυ που τον είδα ετσι.Ηταν απογοητευμένος και δεν του αξίζει.
Οταν συνειδητοποίησα ποσο τον αδίκησα με την συμπεριφορά μου, ηθελα να πέσω γονατιστή να του ζητήσω συγνώμη.

Πως θα χαλιναγωγήσω τα νεύρα μου? συχνά πυκνά τον εγωισμό μου? και κυριως γνωρίζοντας οτι τα θέματα που με πιέζουν ειναι αθεράπευτα,εγω πως να το παίξω τρελή και να μην τα σκέφτομαι ?

Το απροβλεπτο...

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε θα έπρεπε κανονικά να με έβρισκε μέσα στην απελπισία.
Ηταν ολη η εβδομάδα καταστροφική, απαισιόδοξη, πόναγε το κεφάλι μου 10 μερες στη σειρά!
Ενιωθα οτι θα τρελαθώ....δεν άντεχα αλλο...
Οπότε το Σαββατοκύριακο δεν θα μπορούσε να ηταν διαφορετικό αν προσθέσουμε σε ολα αυτα που μου συνέβαιναν, οτι θα έλειπε ο καλός μου και θα έμενα στους πέντε δρόμους με ενα παιδί στην αγκαλιά...!Υπερβολικό ? Ετσι, έτσι και λιγο μέλο να δέσει το πράγμα..!

Αμ δε....οχι μονο μου προέκυψε σούπερ εκδρομή αλλα πέρασα και πάρα πολυ καλά.Γιατί το κάνω θέμα? Αν με γνωρίζατε λίγο παραπάνω θα καταλαβαίνατε.Είμαι απο αυτους που οταν συμβαίνει κατι στραβό νιώθουν οτι εχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους.Βεβαια με αυτο τον τρόπο σπρώχνω την μοίρα μου απο το κακό στο χειρότερο, I know, I know.Αλλάζει ο άνθρωπος ομως? Εχω κάνει φιλότιμες προσπάθειες, ειλικρινά.Κάποιες φορές νομίζω οτι τα έχω καταφέρει κιόλας, αλλες ομως γυρνάω πισω στο μηδέν....

Λοιπόν στο θέεμα μας....πέρασα μια χ α ρ ο ύ λ α.Με τις παρούσες συνθήκες καλύτερα δεν γινόταν .

Είδες λοιπον οτι τα απρόβλεπτα ειναι τα καλύτερα ? Είναι οντως!

Τι μου συμβαίνει ?

Τον τελευταίο καιρό ζω με εναν φόβο...Επικρατεί στα ενδότερα ενας πανικός!

Υπάρχουν λ ε ε ι εκρεμότητες...Πολλές...Ξεχασμένα πράγματα ...Μισοτελειωμένες υποθέσεις..

Η αλήθεια ειναι οτι κατι υπάρχει . Αλλα δεν ειναι μονο αυτα που γνωρίζω ...Ειναι η αίσθηση οτι υπάρχουν πολλα ακόμη..

Τι μου συμβαίνει γιατρέ μου?

Τον καμαρώνω....

Απλά κοιτάζω τον γιο μου και τον καμαρώνω, τον θαυμάζω , φουσκώνω απο περηφάνεια.
Τον βλέπω να περπατά. Να μεταμορφώνεται σε αγοράκι, εφυγε αυτο το μωρουδίστικο, και κάθομαι χαζεμένη , χαμογελαστή.
Εχει μάθει πολλές κουβέντες.Λογάκια άλλα καθαρά άλλα μασημένα.
Καθε φορα που ανοίγει το στοματάκι του και λεει αυτα τα απεριγραπτα...θέλω να τον γεμίσω τσιμπιες...!
Τι να πω ...δεν τον χορταίνω!!!Μέρα με την μέρα αλλάζει.
Εναι τοσο όμορφος, μια σκέτη γλύκα και τοσο έξυπνος!!
Δεν ειναι το παιδι της κουκουβάγιας, πιστέψτε με .Ειναι αντικειμενικά ενα κουκλί!

Αγοράκι μου σε λατρεύω, να είσαι πάντα καλά!

ΣΕΞ

Διάβασα ένα, απο τα πoλλά ,email σχετικά με το σεξ.
Γύρισα το κεφάλι μου δεξιά, μιλούσαν για το σεξ.
Γύρισα προς τα αριστερά , μιλούσαν για το σεξ.
Άνοιξα την τηλεοραση, σεξ, σεξ, σεξ.

Οχι δεν με χαλάει ..το εναντίον, με φτιάχνει θα έλεγα....

Αλλα πολυ λόγος γίνεται και απο έργο ?
Υπάρχει και αυτη η άποψη , οτι ο οποιος μιλάει πολυ το κανει λίγο!

Λέτε?