καλημερα ?

Καλημερα , καλη εβδομαδα...

μα ελα που δεν ειναι ετσι.Γιατι ουτε η μερα μου ξεκινησε καλα και συνεπως ουτε η εβδομαδα.

Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΟΥ ? Μεχρι τα πατωματα .Τοσο ΧΑΜΗΛΑ . Αναρωτιεμαι αν υπαρχει πιο κατω!

Οι λογοι ? πολυ και διαφοροι.Δεν ξερω αν μπορω να τους αναπτυξω στην παρουσα φαση.

Ας πουμε για αρχη οτι φταιει το ονειρο που ειδα χθες το βραδυ.Ξυπνησα τοσο ασχημα.Με απιστευτη αρνητικη ενεργεια.Με ενα βαρος στο στηθος αβαστακτο.Ξερω οτι δεν φταιει μονο το ονειρο.Αυτο εκφραζει μαλλον τις ανησυχιες μου.Οσο πιο ανησυχη ειμαι στον ξυπνιο μου, τοσο πιο ανησυχη και στον υπνο μου.

Ψαχνω να βρω τροπους να '' ανεβω'' . Μιλαω με τον εαυτο μου.Αξιζει να αποκτησεις πονοκεφαλο, να μην μπορεσεις να αποδωσεις στην δουλεια, να γυρισεις το απογευμα σπιτι σου με ενα κεφαλι σαν καζανι, να μην μπορεσεις να παιξεις με το παιδι σου , να σε δει ο αντρας σου με τα μουτρα κατεβασμενα , να μην εχεις ορεξη να του μιλησεις ? Ποσο χαζη μπορει να εισαι?

Ε? αξιζει ? Ουδεις αξιζει τετοια θυσια!Την γνωριζω την απαντηση.Δεν μπορω να την κανω πραξη ομως.Μαλλον δεν ειμαι πειστικη .Δεν με πειθω ρε γαμωτο. Δεν με καταφερνω , εκει κατω ειμαι ακομη,... στα χαμηλα!

Με ακουει κανεις?

Θα με τρελανει αυτο το παιδι!

Σημερα ο γιοκας μου, εφερε το γαλα μου στο κρεβατι.Ειναι μια καινουρια συνηθεια.Ξεκινησε αυτη την εβδομαδα.

Κατεβαινει απο το κρεβατι μας αφου εχει πιει το δικο του και τρεχει προς την κουζινα φωναζοντας τον μπαμπα του.Συνομωτουν τα δυο τους και αντιλαμβανομαι οτι ετοιμαζονται να μου φερουν το γαλα μου χτυπημενο στο σεικερ με το νεσκουικ.

Φτανει διπλα μου μες την τρελη χαρα και μου δειχνει το σεικερ.Τον ρωταω '' εφερες το γαλα στη μανουλα ?'' και μου χαμογελαει πονηρα απλωνοντας τα χερακια του.Κανω να του το παρω και ο μπαγασας τραβαει πισω τα χερια του και ρουφαει απο το καλαμακι .Αντιλαμβανομαστε και οι δυο οτι εχει καταφερει να ρουφηξει, πρωτη φορα!!Ειναι καταενθουσιασμενος.Δεν ξερω του αρεσε η γευση? η διαδιακασια ?

Κοιταζω τοτε τον καλο μου ο οποιος στεκεται στην πορτα και παρακολουθει ολη τη φαση.Βλεπω το βλεμμα του.Ειναι ολο θαυμασμο και καμαρι για τον κανακαρη μας!!!!

Κοιταζω μια εκεινον μια τον μικρο.Ποσο ευτυχισμενη νιωθω! Ο καλυτερος τροπος να ξεκινησεις την ημερα σου!

τα αγγελουδια μας

Τον τελευταιο καιρο διαβαζω συχνα ποστακια για παιδια.Ολοι, κυριως οι μπαμπαδες της μπλοκοσφαιρας, ειναι πολυ τρυφεροι και εκφραζονται με απιστευτη στοργη για τα μπουμπουκια τους.

Η αληθεια ειναι οτι αυτες τις ιστοριες τις καταλαβαινεις ακομη περισσοτερο οταν εχεις και ο ιδιος παιδια.Δεν μπορω λοιπον να μην χαμογελαω διαβαζοντας τους μπλοκεραδες - γονεις και να μην σκεφτομαι ταυτοχρονα το δικο μου αγγελουδι.

Ειναι 17 μηνων, κανει προσπαθειες να μιλησει και ειναι γενικως στα καλυτερα του.Οπως θα φανταζεστε το παιδι μου ειναι το ομορφοτερο και το εξυπνοτερο !!!!.

Ειναι ο μπαγασας ενα κουκλακι μοναδικο και τοσο τρυφερος...Οταν πεφτει πανω μου και με γεμιζει φιλια ξεχναω την κουραση μου, ξεχναω τα νευρα, ξεχναω τα παντα .

Πως τρεμει η καρδια μου μην παθει κατι κακο!Σε 15 μερες ξεκιναει παιδικο σταθμο.Ακομη δεν εχω κατασταλαξει εαν πηρα τη σωστη αποφαση δεδομενου οτι εχω ανθρωπο να μου το κρατησει σπιτι.Ειναι τοσο μικρουλης.Θα τα καταφερει?

Σκεφτομαι και παρηγοριεμαι οτι υπαρχουν παιδια που πανε παιδικο σταθμο ακομη μικροτερα.Μαλλον οι φοβοι μου οφειλονται στη ιδιοτητα τις υστερικης μανας αλλα πειτε μου ειναι αδικαιολογητοι?.Τοσα ακουγονται..

του χρονου παλι....

Τελος...

Οι διακοπες ελαβαν τελος. Πως θα περιμενουμε μεχρι την επομενη αδεια ? Πως να ξεκινησεις την Δευτερα , γνωριζοντας οτι θα περιμενεις γυρω στους εντεκα μηνες για να χαλαρωσεις παλι ?

Θα κρατησω στο μυαλο μου φυλαγμενη καλα την αναμνηση της βεραντας που επινα καφε
με τον πλατανο απ΄τη μια μερια και την κληματαρια απ' την αλλη.Θα μου δινουν κουραγιο εκεινες οι βραδιες με τις βολτουλες μεχρι την ακρη του χωριου και ξανα πισω περπατωντας μεσα στην δροσουλα.

Τωρα πρεπει να αυτομαστιγωθω και να ηρεμησω.Τελος ο πανικος .Θα περασει... ολοι οι υπολοιποι πως θα τα καταφερουν ετσι και εμεις .... Ναι αυτο πρεπει να σκεφτομαι.....

Για να δουμε ....Καλο μου χειμωνα λοιπον....

ευτυχια..

τι ειναι ευτυχια ?

καποιες στιγμες μαγικες ,

στιγμες που ξεχειλιζεις απο συναισθηματα.

ειναι εκεινες που νιωθεις μουδιασμενη,

ζαλισμενη σαν απο ενα ποτηρακι κρασι,

που θες να το φωναξεις,

να το εξηγησεις,

να το μοιραστεις,

αλλα μενεις με την ανασα κομμενη,

ακινητη,

με ολες τις αισθησεις απογειωμενες,

να ψιθυριζεις,

φοβισμενη μην σ'ακουσουν και σου τις στερησουν.

Καθως προχωρουν οι εργασιες....

Και ναι καταφερα να βαλω καποια λινκς ....οι εργασιες λοιπον προχωρουν δειλα ,δειλα...

Για να ειμαι ομως ειλικρινης δεν τα καταφερα εντελως μονη αλλα με την συνδρομη του καλου μου.Δεν πειραζει ειμαι ετσι κι αλλιως πολυ χαρουμενη.Ειναι απο τις λιγες φορες που νιωθω να εχω κατι δικο μου γι'αυτο τον λογο δεν θα αφησω να γινουν πολλες παρεμβασεις και ας καθυστερησω να φτασω στην τελικη του μορφη.

Αρχικα σκεφτομουν να το κρατησω κρυφο, οπως κρατας το ημερολογιο σου κλειδωμενο στο συρταρι.Εκεινος ξερει τα παντα για μενα ,με αυτον τον τροπο θα μπορουσα εχω κατι εντελως μονη μου.Ακομη και το οτι καθεται με τις ωρες στον υπολογιστη και ασχολειται με τα δικα του , το ζηλευα μερικες φορες γιατι δεν καταλαβαινα τι εκανε.

Τελικα το ''μαρτυρησα''...! Ξερει οτι μπλοκαρω τον τελευταιο καιρ0 και με ρωταει ''αφου σ'αρεσει τοσο γιατι δεν φτιαχνεις ενα δικο σου μπλοκ θα σε βοηθησω και εγω'' Ενιωσα ενοχη λες και εκρυβα κατι πολυ σπουδαιο!!!

Δεν πειραζει ομως τιποτα δεν χαλαει τον ενθουσιασμο μου..αλωστε μεταξυ μας ποσο καιρο θα το κρτατουσα ? δεν ειμαι καλη με τα μυστικα θα το μαθαινε αργα ή γρηγορα.

καλοκαιρινη αυρα

καλοκαιρινη αυρα

Πριν απο τεσσερις μηνες περιπου και καθως περιπλανομουν στο διαδυκτιο ''επεσα'' στην κυριολεξια πανω σε ενα μπλοκ.

Ξεκινησα με μανια να το διαβαζω καθως και ολα τα λινκς που ειχε. Το ενα εφερα το αλλο και βρεθηκα να ειμαι κολλημενη στην οθονη του υπολογιστη με τις ωρες.

Δεν ειχα σκεφτει σε καμια περιπτωση να φτιαξω ενα δικο μου μπλοκ.Δεν γνωριζω πολλα για τους υπολογιστες και αλλωστε δεν χειρομαι καλα τον ελληνικο λογο.

Καθως ομως ταυτιζομουν ολο και περισσοτερο με αυτα που διαβαζα ενιωσα την αναγκη να σχολιασω και να παρω μερος σε αυτη την μεγαλη παρεα της μπλοκοσφαιρας.

Τελικα δεν ξερω τι θα γινει..μπορει ο λογαριασμος να μεινει ανοιχτος μονο και μονο για να μπορω να συμμετεχω στα σχολια οσων διαβαζω ...θα δειξει..

Ειμαι παντως ενθουσιασμενη με την καινουρια μου ασχολια.